Traduction de «48 eg moeten derhalve » (Néerlandais → Français) :

Zie onder meer overweging 19 van de richtlijn 2014/17/EU ("[...] Sommige basisdefinities [...] alsook kernbegrippen die in de standaardinformatie worden gehanteerd om de financiële kenmerken van het krediet aan te wijzen [...] moeten in overeenstemming zijn met die vervat in Richtlijn 2008/48/EG, zodat dezelfde terminologie naar hetzelfde soort feiten verwijst ongeacht of het krediet een consumentenkrediet is of een krediet met betrekking tot voor bewoning bestemde onroerende goederen. Bij de omzetting van deze richtlijn dienen de lidstaten derhalve voor consistentie wat betreft de toepassing en interpretatie van deze basisdefinities en kernconcepten te zorgen".
Voir notamment le considérant 19 de la directive 2014/17/UE (« [...] Certaines définitions essentielles [...], de même que certains concepts-clés utilisés dans les informations de base pour désigner les caractéristiques financières du crédit [...] devraient être alignés sur ceux fixés dans la directive 2008/48/CE, afin que les mêmes termes désignent les mêmes choses, que le crédit soit un crédit à la consommation ou un crédit immobilier résidentiel. Les Etats membres devraient, par conséquent, veiller à une cohérence d'application et d'interprétation dans la transposition de la présente directive en ce qui concerne ces définitions essentielles et ces concepts-clés».

) en overweging 20 ("Opdat consumenten over een consistent kader inzake krediet kunnen beschikken en de administratieve last voor kredietgevers en kredietbemiddelaars tot een minimum wordt beperkt, moet het kernkader van deze richtlijn indien mogelijk de structuur van Richtlijn 2008/48/EG volgen, met name wat betreft de beginselen dat [...] een gemeenschappelijke basis wordt vastgesteld voor de berekening van het jaarlijkse kostenpercentage, exclusief notariskosten [...]" en overweging 54 ("Teneinde te zorgen voor samenhang tussen de berekening van het jaarlijkse kostenpercentage voor de verschillende soorten krediet moeten de voor de berekening van vergelijkbare soorten kredietovereenkomsten gebruikte hypothesen over het algemeen consistent zijn. In dat opzicht moeten de hypothesen in Richtlijn 2011/90/EU van de Commissie van 14 november 2011 tot wijziging van deel II van bijlage I bij Richtlijn 2008/48/EG van het Europees Parlement en de Raad betreffende de aanvullende hypothesen voor de berekening van het jaarlijkse kostenpercentage, die een wijziging van de hypothesen voor de berekening van het jaarlijkse kostenpercentage inhoudt, in deze richtlijn worden geïntegreerd. [...]". ).
) et considérant 20 (« Afin de garantir aux consommateurs l'existence d'un cadre cohérent en matière de crédit et de minimiser les charges administratives qui pèsent sur les prêteurs et les intermédiaires de crédit, la présente directive devrait, pour l'essentiel et dans la mesure du possible, suivre la structure de la directive 2008/48/CE, et notamment les principes selon lesquels [...] une base commune est établie pour le calcul du TAEG, frais de notaire exclus [...]». ) et le considérant 54 (« Pour garantir la concordance entre le calcul du TAEG des différents types de crédit, les hypothèses utilisées pour calculer des types similaires de contrat de crédit devraient être globalement analogues. A cet égard, il y a lieu d'intégrer les hypothèses émises dans la directive 2011/90/UE de la Commission du 14 novembre 2011 modifiant l'annexe I, partie II, de la directive 2008/48/CE du Parlement européen et du Conseil énonçant les hypothèses supplémentaires nécessaires au calcul du TAEG, qui modifie ces hypothèses. [...] »).

De lidstaten moeten derhalve In het kader van de procedures besluiten voor de prijsstelling en bepaling van de vergoeding moeten de bevoegde autoriteiten die voor die besluiten verantwoordelijk zijn, derhalve de essentiële aspecten waarop de vergunning voor het in de handel brengen berust, waaronder veiligheid, werkzaamheid of bio-equivalentie en biosimilariteit van het geneesmiddel , niet opnieuw beoordelen.
Dans le cadre des procédures décisions relatives à la fixation des prix et au remboursement, les États membres autorités compétentes chargées de ces décisions ne devraient par conséquent pas procéder à la réévaluation des éléments essentiels sur lesquels se base l’autorisation de mise sur le marché, notamment en ce qui concerne la qualité, la sécurité, l’efficacité, ou la bioéquivalence ou la biosimilarité du médicament.

De Raad is van oordeel dat ondernemingen in procedures voor de Raad, dezelfde of gelijkwaardige rechten moeten hebben als deze die zij genieten in het kader van procedures voor de Europese Commissie en dit te meer daar de Europese Commissie de gedecentraliseerde toepassing van de artikelen 85 en 86 van het EG-Verdrag aanmoedigt en derhalve wenst dat de nationale autoriteiten de zaken behandelen inzake praktijken waarvan de gevolgen zich in hoofdzaak afspelen op hun territorium.
Le Conseil estime que les entreprises doivent pouvoir bénéficier dans le cadre de procédures devant l'autorité nationale, des droits similaires à ceux qu'elles peuvent faire valoir dans le cadre de procédures devant la Commission européenne, et ce d'autant plus que la Commission européenne, qui entend promouvoir l'application décentralisée des règles de concurrence communautaires, souhaite que les autorités nationales traitent les affaires qui produisent essentiellement leurs effets sur leur territoire.

— De lidstaten de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen die nodig zijn om aan de Richtlijn te voldoen, moeten vaststellen en bekendmaken (wat België betreft gaat het om de wet van 17 mei 2004 tot omzetting in het Belgisch recht van de richtlijn 2003/48/EG van 3 juni 2003 van de Raad van de Europese Unie betreffende belastingheffing op inkomsten uit spaargelden in de vorm van rentebetaling en tot wijziging van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 inzake de roerende voorheffing, gepubliceerd in het Belgisch Staatsblad van 27 mei 2004).
— Les États membres doivent adopter et publier les dispositions législatives, réglementaires et administratives nécessaires pour se conformer à la Directive (en ce qui concerne la Belgique, il s'agit de la loi du 17 mai 2004 transposant en droit belge la directive 2003/48/CE du 3 juin 2003 du Conseil de l'Union européenne en matière de fiscalité des revenus de l'épargne sous forme de paiement d'intérêts et modifiant le Code des impôts sur les revenus 1992 en matière de précompte mobilier, publiée au Moniteur belge du 27 mai 2004).

— De lidstaten de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen die nodig zijn om aan de richtlijn te voldoen moeten vaststellen en bekendmaken (wat België betreft gaat het om de wet van 17 mei 2004 tot omzetting in het Belgisch recht van de richtlijn 2003/48/EG van 3 juni 2003 van de Raad van de Europese Unie betreffende belastingheffing op inkomsten uit spaargelden in de vorm van rentebetaling en tot wijziging van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 inzake de roerende voorheffing, gepubliceerd in het Belgisch Staatsblad van 27 mei 2004).
— Les États membres doivent adopter et publier les dispositions législatives, réglementaires et administratives nécessaires pour se conformer à la Directive (en ce qui concerne la Belgique, il s'agit de la loi du 17 mai 2004 transposant en droit belge la directive 2003/48/CE du 3 juin 2003 du Conseil de l'Union européenne en matière de fiscalité des revenus de l'épargne sous forme de paiement d'intérêts et modifiant le Code des impôts sur les revenus 1992 en matière de précompte mobilier, publiée au Moniteur belge du 27 mai 2004).

Europa wil inspelen op deze problematiek door in een Europese richtlijn betreffende kredietovereenkomsten voor consumenten (richtlijn 2008/48/EG), een nieuw onderscheid in te voeren tussen enerzijds kredietbemiddelaars, die moeten voldoen aan een hele reeks pre-contractuele verplichtingen, en anderzijds leveranciers van goederen of aanbieders van diensten die bij wijze van nevenactiviteit als kredietbemiddelaar optreden en die volledig vrijgesteld zijn van deze verplichtingen.
L'Europe répond à cette problématique par l'instauration, dans la Directive européenne concernant les contrats de crédit aux consommateurs (Directive 2008/48/CE), d'une nouvelle distinction entre, d'une part, les intermédiaires de crédit qui doivent satisfaire à toute une série d'obligations précontractuelles et, d'autre part, les fournisseurs de biens ou de services qui interviennent comme intermédiaires de crédit dans le cadre d'une activité accessoire et qui sont totalement exonérés de ces obligations.

(10) De Richtlijnen 98/78/EEG, 2002/87/EEG, 2006/48/EG en 2009/138/EG moeten derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd,
(10) Il convient dès lors de modifier les directives 98/78/CE, 2002/87/CE, 2006/48/CE et 2009/138/CE en conséquence,

(10) De Richtlijnen 98/78/EG, 2002/87/EG en 2006/48/EG moeten derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd,
(10) Il convient dès lors de modifier les directives 98/78/CE, 2002/87/CE et 2006/48/CE en conséquence,