Traduction de «Differentiële diagnose » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

differentiële diagnose
diagnostic différentiel

diacrisis | differentiële diagnose | differentiële diagnosis
diagnostic différentiel

strategieën van differentiële diagnose bieden
proposer des stratégies de diagnostic différentiel

methoden van differentiaaldiagnose | methoden van differentiële diagnose
méthodes de diagnostic différentiel

advies geven over prenatale diagnoses van erfelijke aandoeningen | raad geven over prenatale diagnoses van erfelijke aandoeningen | advies geven over prenatale diagnoses van genetische ziekten | adviseren over prenatale diagnoses van genetische ziekten
donner des conseils sur le diagnostic prénatal de maladies génétiques

Omschrijving: Gedragsstoornissen worden gekenmerkt door een zich herhalend en aanhoudend patroon van dissociaal, agressief of uitdagend gedrag. Zulk gedrag dient wel een belangrijke schending te zijn van wat voor de leeftijd nog maatschappelijk toelaatbaar wordt geacht; het dient dus ernstiger te zijn dan gewoon kattenkwaad bij kinderen of opstandigheid bij jeugdigen en dient duurzaam te zijn (zes maanden of langer). Kenmerken van een gedragsstoornis kunnen ook symptomatisch zijn voor andere psychiatrische toestanden, in welke gevallen aan de onderliggende diagnose de voorkeur gegeven dient te worden. | Voorbeelden van gedrag waarop de diagnose is gebaseerd zijn een buitensporige mate van vechten en intimideren; wreedheid tegenover andere mensen of dieren; ernstige vernielzucht; brandstichting; stelen; veelvuldig liegen; spijbelen van school en weglopen van huis; ongewoon frequente en heftige woedeaanvallen en ongehoorzaamheid. Elk van deze gedragingen, indien in opvallende mate aanwezig, is voldoende voor de diagnose, maar geïsoleerde dissociale daden zijn dat niet.
Définition: Troubles caractérisés par un ensemble de conduites dyssociales, agressives ou provocatrices, répétitives et persistantes, dans lesquelles sont bafouées les règles sociales correspondant à l'âge de l'enfant. Ces troubles dépassent ainsi largement le cadre des mauvaises blagues ou mauvais tours des enfants et les attitudes habituelles de rébellion de l'adolescent. Ils impliquent, par ailleurs, la notion d'un mode de fonctionnement persistant (pendant au moins six mois). Les caractéristiques d'un trouble des conduites peuvent être symptomatiques d'une autre affection psychiatrique; dans cette éventualité, ce dernier diagnostic doit être codé. Le diagnostic repose sur la présence de conduites du type suivant: manifestations excessives de bagarres et de tyrannie, cruauté envers des personnes ou des animaux, destruction des biens d'autrui, conduites incendiaires, vols, mensonges répétés, école buissonnière et fugues, crises de colère et désobéissance anormalement fréquentes et graves. La présence de manifestations nettes de l'un des groupes de conduites précédents est suffisante pour le diagnostic, alors que la survenue d'actes dyssociaux isolés ne l'est pas.

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door de ontwikkeling van hetzij een enkele waan hetzij een stel verwante wanen die doorgaans lang en soms levenslang voortduren. De inhoud van de waan of wanen is zeer variabel. Duidelijke en aanhoudende akoestische hallucinaties (stemmen), schizofrene symptomen, zoals wanen omtrent controle en opvallende afvlakking van affect en zeker bewijs voor een hersenaandoening zijn alle onverenigbaar met deze diagnose. De aanwezigheid echter, vooral bij oudere patiënten, van nu en dan optredende of kortstondige akoestische hallucinaties sluit deze diagnose niet uit, op voorwaarde dat zij niet karakteristiek schizofreen zijn en slechts een klein gedeelte van het totale klinische beeld uitmaken. | Neventerm: | parafrenie (laat optredend) | paranoia | paranoïde psychose | paranoïde toestand | sensitieve betrekkingswaan
Définition: Trouble caractérisé par la survenue d'une idée délirante unique ou d'un ensemble d'idées délirantes apparentées, habituellement persistantes, parfois durant toute la vie. Le contenu de l'idée ou des idées délirantes est très variable. La présence d'hallucinations auditives (voix) manifestes et persistantes, de symptômes schizophréniques tels que des idées délirantes d'influence ou un émoussement net des affects, ou la mise en évidence d'une affection cérébrale, sont incompatibles avec le diagnostic. Toutefois, la présence d'hallucinations auditives, en particulier chez les sujets âgés, survenant de façon irrégulière ou transitoire, ne permet pas d'éliminer ce diagnostic, à condition qu'il ne s'agisse pas d'hallucinations typiquement schizophréniques et qu'elles ne dominent pas le tableau clinique. | Etat paranoïaque Paranoïa Paraphrénie (tardive) Psychose paranoïaque Sensitiver Beziehungswahn (délire de relation des sensitifs)

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door geheugenstoornissen, leerproblemen en verminderd vermogen zich gedurende wat langere tijd op een taak te concentreren. Er is vaak een uitgesproken gevoel van geestelijke vermoeidheid wanneer geestelijke taken worden ondernomen en het leren van nieuwe dingen wordt subjectief als moeilijk ervaren, zelfs indien dit objectief met goed resultaat verloopt. Geen van deze symptomen is dermate ernstig dat een diagnose van hetzij dementie (F00-F03), hetzij delirium (F05.-) gesteld kan worden. Deze diagnose dient alleen gesteld te worden in verband met een gespecificeerde lichamelijke stoornis en dient niet gesteld te worden bij aanwezigheid van een van de psychische stoornissen of gedragsstoornissen die geclassificeerd zijn onder F10-F99. De stoornis kan voorafgaan aan, samengaan met of volgen op een grote verscheidenheid van infecties en lichamelijke stoornissen, zowel van de hersenen als algemeen, maar directe blijk van betrokkenheid van de hersenen is niet noodzakelijk aanwezig. Zij kan worden gedifferentieerd van postencefalitisch syndroom (F07.1) en postcommotioneel syndroom (F07.2) door haar verschillende etiologie, beperktere spreiding van over het algemeen lichtere symptomen en doorgaans kortere duur.
Définition: Trouble caractérisé par une altération de la mémoire, des difficultés d'apprentissage et une réduction de la capacité à se concentrer sur une tâche, sauf pendant des périodes de courte durée. Le sujet éprouve souvent une fatigue mentale accentuée quand il fait des efforts mentaux, et un nouvel apprentissage peut être subjectivement difficile même quand il est objectivement réussi. Aucun de ces symptômes ne présente une sévérité suffisante pour justifier un diagnostic de démence (F00-F03) ou de delirium (F05.-). Ce diagnostic ne doit être fait qu'en présence d'un trouble somatique spécifié; il ne doit pas être fait en présence de l'un des troubles mentaux ou du comportement classés en F10-F99. Le trouble peut précéder, accompagner ou succéder à des infections et des troubles physiques très divers, cérébraux et généraux, sans qu'il existe obligatoirement des preuves directes en faveur d'une atteinte cérébrale. Il peut être différencié d'un syndrome post-encéphalitique (F07.1) et d'un syndrome post-commotionnel (F07.2) sur la base de son étiologie, de sa symptomatologie, moins riche et moins sévère, et de sa durée, habituellement plus courte.

haarddiagnose | regionale diagnose | topische diagnose
recherche du foyer

diagnose
diagnostic

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

het verrichten van onderzoek met het oog op de ontwikkeling van betere ziektebestrijdingsmethoden in samenwerking met de nationale/centrale laboratoria en overeenkomstig het jaarprogramma van het communautaire referentielaboratorium en het verstrekken van optimale methoden voor diagnose en differentiële diagnose.
en procédant à des études et à des recherches dans le but d’améliorer les méthodes de lutte contre les maladies en collaboration avec les laboratoires nationaux/centraux, ainsi que le prévoit son programme annuel d’activité et en fournissant des méthodes optimales de diagnostic et de diagnostic différentiel.

het verzamelen van gegevens en informatie over de methoden voor diagnose en differentiële diagnose die in de nationale/centrale laboratoria worden gebruikt en het meedelen van deze informatie aan de Commissie en de lidstaten.
en rassemblant des données et des informations sur les méthodes de diagnostic et de diagnostic différentiel utilisées dans les laboratoires nationaux/centraux et en communiquant ces informations à la Commission et aux États membres.

de deskundigheid met betrekking tot deze ziekte op peil te houden met het oog op een snelle differentiële diagnose, in het bijzonder ten aanzien van andere relevante virale ziekten.
en maintenant une expertise sur cette maladie pour qu'un diagnostic différentiel rapide, en particulier par rapport à d'autres maladies virales pertinentes, puisse être posé.

het op peil houden van de expertise op het gebied van paardenziekten, inclusief opkomende ziekten, om een snelle differentiële diagnose mogelijk te maken.
en entretenant ses connaissances sur les maladies équines, y compris les maladies émergentes, afin de poser rapidement le diagnostic différentiel.

het op peil houden van de expertise op het gebied van de tropilaelapsmijt en de kleine bijenkastkever (Aethina tumida) en andere relevante pathogene stammen om een snelle differentiële diagnose mogelijk te maken.
le maintien d’une expertise sur Tropilaelaps mites, sur le petit coléoptère des ruches (Aethina tumida) et sur les autres agents pathogènes concernés afin de permettre un diagnostic différentiel rapide.

Hyperimmuunsera of antimicrobiële stoffen bijvoorbeeld kunnen de klinische verschijnselen van ziekten onderdrukken, de opsporing van een ziekteverwekker onmogelijk maken of een snelle en differentiële diagnose bemoeilijken en zo de correcte opsporing van ziekten in gevaar brengen, wat grote risico's voor de volksgezondheid en de diergezondheid kan inhouden .
Ainsi, les sérums hyperimmuns ou les agents antimicrobiens peuvent masquer les manifestations d'une maladie, rendre un agent pathogène indétectable ou compliquer un diagnostic différentiel rapide et compromettre par là même la bonne détection de la maladie, ce qui mettrait gravement en péril la santé publique et animale .

Hyperimmuunsera of antimicrobiële stoffen bijvoorbeeld kunnen de klinische verschijnselen van ziekten onderdrukken, de opsporing van een ziekteverwekker onmogelijk maken of een snelle en differentiële diagnose bemoeilijken en zo de correcte opsporing van ziekten in gevaar brengen.
Ainsi, les sérums hyperimmuns ou les agents antimicrobiens peuvent masquer les manifestations d'une maladie, rendre un agent pathogène indétectable ou compliquer un diagnostic différentiel rapide et compromettre par là même la bonne détection de la maladie.

Daarbij dient ook inzicht verkregen te zijn in de mogelijkheden die instanties als maatschappelijke dienstverlening, psychologische en psychiatrische diensten kunnen bieden; o de basisprincipes onderliggend aan de belangrijkste klinische huid- en slijmvliesonderzoeken, inclusief microscopische onderzoek, huidkweken, Woods lamp onderzoek, dermatoscopie, diascopie, fotodiagnostische mogelijkheden, plakproeven en fotoplakproeven, en intracutane testen; gegeven de indicaties voor en de potentiële waarde van en de beperkingen en contra-indicaties voor de bovengenoemde onderzoekingen in elke klinische situatie waar het gebruik ervan wordt overwogen; o de relevante chemische, serologische en cytologische bloedparameters bij dermatologische en venerologische ziekten; o de formulering van een geëigende differentiële en voorlopige diagnose; o het aanvragen van geëigend laboratoriumonderzoek; o verwerven van technische vaardigheden die nodig zijn om dermatologische praktijk te voeren, inclusief microscopisch onderzoek, Woods lamp onderzoek, plakproeven, intracutane testen en dermatoscopie; gegeven de indicaties voor en de potentiële waarde van en de beperkingen en contra-indicaties voor de bovengenoemde onderzoekingen in enige klinische situatie waar het gebruik ervan wordt overwogen; o klinische vaardigheden in het op een systematische wijze diagnosticeren van huidziekte (huid en huidadnexen, subcutis en aangrenzende slijmvliezen) gebruikmakend van anamnese, lichamelijk onderzoek en de benodigde aanvullende onderzoeksmethoden.
A cet égard, il faut également connaître les possibilités offertes par des instances telles que l'assistance sociale, les services de psychologie et de psychiatrie; o Principes de base sous-jacents aux principaux examens cliniques de la peau et des muqueuses, y compris examen microscopique, culture de peau, examen à la lampe de Woods, dermatoscopie, diascopie, possibilités photodiagnostiques, patch-tests et photo-patch-tests, et tests intracutanés; ceci compte tenu des indications pour les examens susmentionnés, de leur valeur potentielle, de leurs contraintes et de leurs contre-indications dans toute situation clinique où le recours à ceux-ci est envisagé; o Paramètres sanguins chimiques, sérologiques et cytologiques en cas d'affections dermatologiques et vénérologiques; o Formulation d'un diagnostic différentiel et provisoire approprié; o Demande d'un examen de laboratoire approprié; o Acquisition des aptitudes techniques nécessaires à l'exécution de la pratique dermatologique, y compris examen microscopique, examen à la lampe de Woods, patch-tests, tests intracutanés et dermatoscopie; ceci compte tenu des indications pour les examens susmentionnés, de leur valeur potentielle, de leurs contraintes et de leurs contre-indications dans toute situation clinique où le recours à ceux-ci est envisagé; o Aptitudes cliniques au diagnostic systématique d'une affection cutanée (peau et annexes de la peau, tissu sous-cutané et muqueuses adjacentes) par le recours à l'anamnèse, à l'examen corporel et aux méthodes d'examen complémentaire nécessaires.

De Commissie kan, in overeenstemming met de aanbevelingen van het Wetenschappelijk Comité en het advies van het Permanent Veterinair Comité, de lidstaten toestemming verlenen voor het gebruik van merkervaccins wanneer er dankzij de wetenschappelijke vooruitgang met behulp van betrouwbare procedures inzake de differentiële diagnose een onderscheid gemaakt kan worden tussen geïnfecteerde dieren en gevaccineerde dieren.
Article 18 bis Vaccins marqueurs La Commission, conformément aux recommandations du comité scientifique et de l'avis du comité vétérinaire permanent, peut autoriser les États membres à introduire l'utilisation des vaccins marqueurs dès que les progrès scientifiques permettent de distinguer, par des techniques discriminatoires de diagnostic fiables, les animaux infectés des animaux vaccinés.

(7 bis) Merkervaccins die een beschermende immuniteit kunnen veroorzaken die, aan de hand van laboratoriumtests die worden uitgevoerd overeenkomstig het diagnosehandboek, kan worden onderscheiden van de immuunrespons die het gevolg is van een natuurlijke infectie met het veldvirus, kunnen een zeer nuttig aanvullend instrument zijn voor de bestrijding van de klassieke varkenspest in gebieden met een hoge varkensdichtheid, wanneer de beperkingen van de procedures inzake de differentiële diagnose ten aanzien van het onderscheiden van de herkomst van antilichamen zijn overwonnen.
7 bis. Les vaccins marqueurs capables de conférer une immunité protectrice qui, grâce à des essais en laboratoire réalisés conformément au manuel de diagnostic, peut être distinguée de la réponse immunitaire provoquée par l'infection naturelle avec le virus de type sauvage, peuvent devenir un instrument supplémentaire très utile pour la lutte contre la peste porcine classique dans les zones à densité élevée de porcs, lorsque les insuffisances qui persistent dans les techniques de diagnostic discriminatoire en ce qui concerne l'origine des anticorps auront été surmontées.