Traduction de «Formele niet-ontvankelijkheid van het verzoekschrift » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

formele niet-ontvankelijkheid van het verzoekschrift
irrecevabilité formelle de la requête

niet-ontvankelijkheid van het verzoekschrift
irrecevabilité de la requête

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

— het ontworpen artikel 428 (artikel 35 van het voorstel) beperkt de procedure van verwerping tot de cassatieberoepen waartegen formele niet-ontvankelijkheid is aangevoerd vanwege het ontbreken van een handtekening of omdat de verklaring niet op de juiste plaats werd gedaan.
— l'article 428 en projet (article 35 de la proposition) limite la procédure de non-admission aux pourvois entachés d'une irrecevabilité formelle déduite du défaut de signature ou du fait que la déclaration n'a pas été faite au bon endroit.

« Art. 1241. Tenzij het verzoek gegrond is op artikel 488/2 van het Burgerlijk Wetboek en behoudens in spoedeisende gevallen wordt, op straffe van niet-ontvankelijkheid, bij het verzoekschrift een omstandige geneeskundige verklaring gevoegd die ten hoogste vijftien dagen oud is en die de gezondheidstoestand van de te beschermen persoon beschrijft.
« Art. 1241. À moins que la demande ne soit fondée sur l'article 488/2 du Code civil et sauf en cas d'urgence, est joint à la requête, sous peine d'irrecevabilité, un certificat médical circonstancié ne datant pas de plus de quinze jours et décrivant l'état de santé de la personne à protéger.

Daarnaast voert de Vlaamse Regering aan dat het Hof niet bevoegd zou zijn om de verenigbaarheid na te gaan van een wetskrachtige norm met de formele motiveringsplicht (verzoekschrift in de zaak nr. 6191), aangezien het Hof niet zou kunnen toetsen aan een andere wet en omdat de werkingssfeer van de wet van 29 juli 1991 betreffende de uitdrukkelijke motivering van de bestuurshandelingen zich niet zou uitstrekken tot de wetgevende handelingen.
Le Gouvernement flamand soutient en outre que la Cour n'est pas compétente pour vérifier la conformité d'une norme législative à l'obligation de motivation formelle (requête dans l'affaire n° 6191), étant donné que la Cour ne pourrait pas effectuer de contrôle au regard d'une autre loi et au motif que le champ d'application de la loi du 29 juillet 1991 relative à la motivation formelle des actes administratifs ne s'étendrait pas aux actes législatifs.

Toen hebben deze organen die de naleving controleren van het Europees Sociaal Handvest, dat het recht op collectieve actie waarborgt en in ons land bij wet is bekrachtigd, drie dingen beslist: a) dat een formele stakingswet niet vereist is op voorwaarde dat de rechtspraak duidelijk is; b) dat stakingspikketten als modaliteiten van de uitoefening van het stakingsrecht geoorloofd zijn op voorwaarde dat ze vreedzaam zijn en het recht van werknemers om desgevallend niet deel te nemen aan de staking eerbiedigen; c) dat de gangbare praktijk waarbij de voorzitter van de rechtbank van eerste aanleg op eenzijdig verzoekschrift (zonder partijen te horen) stakingen of stakingspikketten verbiedt zonder er zich van vergewist te hebben dat er een acute bedreiging is voor de rechten van de niet-stakers, een ongeoorloofde inperking is van het stakingsrecht.
À l'époque, trois décisions ont été prises par ces organes chargés du contrôle de la Charte sociale européenne, qui garantit le droit à l'action collective et qui a été ratifiée par voie de loi dans notre pays: a) une loi formelle sur le droit de grève n'est pas requise à condition que la jurisprudence soit claire; b) les piquets de grève, en tant que modalités de l'exercice du droit de grève, sont licites, à condition qu'ils soient pacifiques et que le droit des travailleurs à ne pas y participer soit respecté; c) la pratique courante voulant que le président du Tribunal de première instance interdise les grèves et piquets de grève sur requête unilatérale (sans entendre les parties) sans s'être assuré de l'existence d'une menace aiguë des droits des non-grévistes, constitue une restriction illicite du droit de grève.

Het Grondwettelijk Hof stelde in een antwoord op een prejudiciële vraag dat deze regeling de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt, in de interpretatie dat de ontstentenis van geneeskundige verklaring bij het verzoekschrift volgens de bepalingen van artikel 488bis, b), § 6 van het BW tot de niet-ontvankelijkheid leidt van de vordering tot machtiging van de betrokken persoon om over zijn goederen te beschikken bij schenking onder levenden of bij uiterste wilsbeschikking en dit niet kan gedekt worden door een medisch deskundigenonderzoek bevolen door de vrederechter.
En réponse à une question préjudicielle, la Cour constitutionnelle a affirmé que ce régime violait les articles 10 et 11 de la Constitution, dans l'interprétation selon laquelle l'absence de certificat médical en pièce jointe à la requête, rendu obligatoire par l'article 488bis, b), § 6 du Code civil, entraînait l'irrecevabilité de la demande d'autorisation de la personne concernée à disposer de ses biens par donations entre vifs ou par dispositions de dernières volontés, qui ne peut être couverte par une expertise médicale ordonnée par le juge de paix.

Dit arrest lijkt inderdaad ook relevant te zijn onder het nieuwe regime van bewind dat werd ingevoerd door de wet van 17 maart 2013 (tot hervorming van de regelingen inzake onbekwaamheid en tot instelling van een nieuwe beschermingsstatus die strookt met de menselijke waardigheid), aangezien in de nieuwe regeling de overlegging van een medisch getuigschrift gevoegd bij het verzoekschrift ook nog op straffe van niet-ontvankelijkheid is voorgeschreven bij een verzoek tot machtiging tot testeren en dit niet gedekt kan worden door een door de vrederechter bevolen deskundigenonderzoek.
Cet arrêt semble en effet aussi pertinent sous le nouveau régime d'administration introduit par la loi du 17 mars 2013 (réformant les régimes d'incapacité et instaurant un nouveau statut de protection conforme à la dignité humaine), étant donné que dans le nouveau régime, la production d'un certificat médical joint à la demande est aussi prescrite à peine d'irrecevabilité dans le cadre d'une demande visant à autoriser la personne protégée à tester et que le défaut de production ne peut être couvert par une expertise ordonnée par le juge de paix.

Het Grondwettelijk Hof antwoordt in zijn arrest van 11 juni 2015 duidelijk op de prejudiciële vraag dat artikel 488bis, h), § 2, zesde lid, in samenhang gelezen met artikel 488bis, b), § 6, van het Burgerlijk Wetboek de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt, in de interpretatie dat de ontstentenis van overlegging van een omstandige geneeskundige verklaring gevoegd bij het verzoekschrift leidt tot de niet-ontvankelijkheid van de vordering tot machtiging van de beschermde persoon om over zijn goederen te beschikken bij schenking of bij testament en dit niet kan worden gedekt door een door de vrederechter bevolen medisch deskundigenonderzoek.
Dans son arrêt du 11 juin 2015, la Cour constitutionnelle répond clairement à la question préjudicielle qu'interprété en ce sens que le défaut de production d'un certificat médical circonstancié joint à la requête entraîne l'irrecevabilité de la demande visant à autoriser la personne protégée à disposer de ses biens par donations ou par testaments et ne peut être couvert par une expertise médicale ordonnée par le juge de paix, l'article 488bis, h), § 2, alinéa 6, combiné avec l'article 488bis, b), § 6, du Code civil, viole les articles 10 et 11 de la Constitution.

Op straffe van niet-ontvankelijkheid van het beroep, moet de verzoeker, binnen vijf dagen na de indiening van het verzoekschrift, bij een ter post aangetekende brief met ontvangstbewijs, een kopie van het verzoekschrift sturen naar de partijen die in kennis zijn gesteld van de bestreden beslissing zoals blijkt uit de kennisgevingsbrief waarin artikel 40bis voorziet, aan de Raad voor de Mededinging evenals aan de minister indien deze niet de appelant is.
Dans les cinq jours qui suivent le dépôt de la requête, le requérant doit, à peine d'irrecevabilité du recours, adresser une copie de la requête par lettre recommandée à la poste avec accusé de réception, aux parties auxquelles la décision attaquée a été notifiée ainsi qu'il ressort de la lettre de notification prévue à l'article 40bis, au Conseil de la concurrence ainsi qu'au ministre s'il n'est pas le requérant.