Vertaling van "Gemeenschapsonderdaan " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

burger van de Unie | EU-onderdaan | gemeenschapsonderdaan | onderdaan van een lidstaat van de Europese Unie | Unieburger
citoyen de l'UE | citoyen de l'Union | citoyen de l'Union européenne | ressortissant communautaire | ressortissant de l'UE | ressortissant de l'Union européenne

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

De verwijzende rechter vraagt of de artikelen 12bis, 40, 41, 42, 43, 44, 45, 46 en 47 van de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen (hierna : « de Vreemdelingenwet »), al dan niet in samenhang gelezen met artikel 10, § 1, 1°, van dezelfde wet, in strijd zijn met de artikelen 10, 11, 22 en 191 van de Grondwet en/of met de artikelen 8, 12 en 14 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, alsook met het beginsel van het vrije verkeer van de burgers van de Europese Unie en hun familieleden, « in die zin geïnterpreteerd dat de vreemdeling die een gezinshereniging aanvraagt met een niet-gemeenschapsonderdaan die tot het verblijf in België is toegelaten zelf van rechtswege tot het verblijf wordt toegelaten bij ontstentenis van antwoord binnen een termijn van negen maanden, eventueel verlengd, volgend op de datum van indiening van zijn visumaanvraag, zonder te voorzien in eenzelfde toelating tot het verblijf ten gunste van de vreemdeling die een gezinshereniging aanvraagt met een echtgenoot die Belg of gemeenschapsonderdaan is, wanneer geen enkel antwoord werd gegeven op zijn visumaanvraag bij het verstrijken van een bepaalde termijn ».
Le juge a quo demande si les articles 12bis, 40, 41, 42, 43, 44, 45, 46 et 47 de la loi du 15 décembre 1980 sur l'accès au territoire, le séjour, l'établissement et l'éloignement des étrangers (ci-après : « la loi relative aux étrangers »), lus isolément ou en combinaison avec l'article 10, § 1, 1°, de la même loi, violent les articles 10, 11, 22 et 191 de la Constitution et/ou les articles 8, 12 et 14 de la Convention européenne des droits de l'homme, ainsi que le principe de libre circulation des citoyens de l'Union européenne et des membres de leur famille, « interprétés en ce sens que l'étranger demandeur de regroupement familial avec un ressortissant non communautaire admis à séjourner en Belgique est lui-même admis de plein droit au séjour à défaut de réponse dans un délai de neuf mois, éventuellement prorogé, suivant la date du dépôt de sa demande de visa, sans prévoir une même admission au séjour au profit de l'étranger demandeur de regroupement familial avec un conjoint belge ou communautaire lorsque aucune réponse n'a été apportée à sa demande de visa à l'expiration d'un délai déterminé ».

« Schenden de artikelen 12bis, 40, 41, 42, 43, 44, 45, 46 en 47 van de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 10, § 1, 1°, van dezelfde wet, de artikelen 10, 11, 22 en 191 van de Grondwet en/of de artikelen 8, 12 en 14 van het EVRM, alsmede het beginsel van het vrije verkeer van de Europese burgers en van hun familieleden, in die zin geïnterpreteerd dat de vreemdeling die een gezinshereniging aanvraagt met een niet-gemeenschapsonderdaan die tot het verblijf in België is toegelaten zelf van rechtswege tot het verblijf wordt toegelaten bij ontstentenis van antwoord binnen een termijn van negen maanden, eventueel verlengd, volgend op de datum van indiening van zijn visumaanvraag, zonder te voorzien in eenzelfde toelating tot het verblijf ten gunste van de vreemdeling die een gezinshereniging aanvraagt met een echtgenoot die Belg of gemeenschapsonderdaan is, wanneer geen enkel antwoord werd gegeven op zijn visumaanvraag bij het verstrijken van een bepaalde termijn, waarbij aldus laatstgenoemde zonder objectieve, redelijke noch evenredige verantwoording op verschillende wijze wordt behandeld ?
« Les articles 12bis, 40, 41, 42, 43, 44, 45, 46 et 47 de la loi du 15 décembre 1980 sur l'accès au territoire, le séjour, l'établissement et l'éloignement des étrangers, lus isolément ou en combinaison avec l'article 10, § 1, 1° de la même loi, violent-ils les articles 10, 11, 22 et 191 de la Constitution et/ou les articles 8, 12 et 14 CEDH, ainsi que le principe de libre circulation des citoyens européens et des membres de leur famille, interprétés en ce sens que l'étranger demandeur de regroupement familial avec un ressortissant non communautaire admis à séjourner en Belgique est lui-même admis de plein droit au séjour à défaut de réponse dans un délai de neuf mois, éventuellement prorogé, suivant la date du dépôt de sa demande de visa, sans prévoir une même admission au séjour au profit de l'étranger demandeur de regroupement familial avec un conjoint belge ou communautaire lorsque aucune réponse n'a été apportée à sa demande de visa à l'expiration d'un délai déterminé, traitant ainsi ce dernier de manière différente, sans justification objective, raisonnable ni proportionnée ?

De voorwaarde van « ten laste » te zijn van de Belg om te kunnen worden gelijkgesteld met een gemeenschapsonderdaan is rechtstreeks geïnspireerd op de Europese richtlijnen in verband met het verblijfsrecht van de familieleden van een gemeenschapsonderdaan.
La condition d'être « à charge » du Belge pour pouvoir être assimilé à un ressortissant communautaire s'inspire directement des directives européennes relatives au droit de séjour des membres de la famille d'un ressortissant communautaire.

Aldus definieerde artikel 1, lid 2, onder b), van de richtlijn 90/364/EEG van de Raad van 28 juni 1990 betreffende het verblijfsrecht de familieleden van een gemeenschapsonderdaan met verwijzing naar de voorwaarde van « ten laste » zijn, terwijl artikel 1, lid 1, van diezelfde richtlijn bepaalde dat de lidstaten, opdat de gemeenschapsonderdaan het verblijfsrecht kan genieten, kunnen eisen dat hij voor zichzelf en zijn familieleden over een ziekteverzekering en toereikende bestaansmiddelen beschikt.
Ainsi, l'article 1, paragraphe 2, sous b), de la directive 90/364/CEE du Conseil, du 28 juin 1990, relative au droit de séjour définissait les membres de la famille d'un ressortissant communautaire en référence à la condition d'être « à charge » tandis que l'article 1, paragraphe 1, de cette même directive prévoyait que les Etats membres peuvent exiger que, pour bénéficier du droit de séjour, le ressortissant communautaire dispose pour lui-même et les membres de sa famille, d'une assurance-maladie et de ressources suffisantes.

Het Immigration Appeal Tribunal, aangezocht in laatste instantie, verzoekt het Hof van Justitie om een prejudiciële beslissing over onder meer de volgende vraag: Kan deze gemeenschapsonderdaan bij terugkeer in de lidstaat van herkomst aanspraak maken op het recht dat het gemeenschapsrecht toekent aan migrerende werknemers, namelijk het recht dat haar echtgenoot zich met haar in de lidstaat van herkomst mag vestigen en moet de lidstaat van herkomst aanvaarden dat de echtgenoot aan de toepassing van de nationale immigratiewetgeving is onttrokken?
L'Immigration Appeal Tribunal, saisi en dernière instance, demande à la Cour de justice de statuer à titre préjudiciel notamment sur la question suivante: cette ressortissante communautaire peut-elle, lorsqu'elle rentre dans son État membre d'origine, invoquer le droit que la réglementation communautaire accorde aux travailleurs migrants, à savoir le droit de voir son conjoint pouvoir s'établir avec elle dans son État membre d'origine et ce dernier doit-il accepter que le conjoint soit soustrait à l'emprise de sa législation nationale sur l'immigration?