De gevolgen da
arvan zullen echter niet overal gelijk zijn. In grote lijnen is het in theorie mo
gelijk om met systemen van het type "nationale gezondheidsdienst" de uitgaven beter te beheersen (aangezien deze per definitie uit de begroting worden gef
inancierd), maar de druk van de vraag vertaalt zich in dat geval door een verlenging van de wachtlijsten [19], waarvan de lengte een afspiegelin
...[+++]g kan zijn van de werkelijke ontoereikendheid van het aanbod.
En schématisant, les systèmes de type « service national de santé » permettent en théorie de maîtriser plus facilement la dépense (celle-ci étant budgétaire par nature), mais la pression de la demande peut entraîner un allongement des listes d'attente [19], dont l'ampleur peut traduire une véritable inadéquation de l'offre.
