Vertaling van "Strafuitsluitingsgrond " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

grond van uitsluiting der strafbaarheid | strafuitsluitingsgrond
excuse absolutoire

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Het alombekende beginsel van vermoeden van onschuld, ook vervat in artikel 6, § 2, EVRM, houdt verband met de bestanddelen van het misdrijf maar ook met het ontbreken van een rechtvaardigingsgrond, strafuitsluitingsgrond of aangevoerde excuses.
En effet, le principe bien connu de la présomption d'innocence, consacré notamment par l'article 6, § 2, CEDH, se rapporte aux éléments de l'infraction mais aussi à l'absence de cause de justification, de non-imputabilité ou d'excuses invoquées.

Artikel 5 van het Strafwetboek werd zodanig ontworpen dat een natuurlijk persoon in bepaalde gevallen een strafuitsluitingsgrond vindt wanneer een misdrijf werd gepleegd in het kader van een activiteit van een rechtspersoon.
L'article 5 du Code pénal a été modifié de manière à permettre à une personne physique d'invoquer dans certains cas un motif d'exonération de responsabilité pénale lorsqu'une infraction a été commise dans le cadre de l'activité d'une personne morale.

In de wet van 28 mei 2002 betreffende de euthanasie wordt een strafuitsluitingsgrond gehanteerd waarop men zich enkel kan beroepen indien men aan alle inhoudelijke en formele voorwaarden voldoet, ook de loutere vormvoorwaarden.
La loi du 28 mai 2002 relative à l'euthanasie énonce les conditions auxquelles une euthanasie n'est pas constitutive d'une infraction; ces conditions ne peuvent être invoquées que si toutes les règles de fond et de forme sont remplies, y compris celles à caractère formel.

De verwijzende rechter wenst van het Hof te vernemen of artikel 5, tweede lid, van het Strafwetboek de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt doordat het een strafuitsluitingsgrond invoert voor een door zowel een natuurlijke persoon als een rechtspersoon gepleegd misdrijf voor wie van hen beiden de minst zware fout heeft begaan voor zover het misdrijf door de natuurlijke persoon uit onachtzaamheid is gepleegd, terwijl een dergelijke strafuitsluitingsgrond niet kan worden aangevoerd door een natuurlijke persoon die hetzelfde onopzettelijke misdrijf heeft gepleegd als een andere natuurlijke persoon.
Le juge a quo demande à la Cour si l'article 5, alinéa 2, du Code pénal viole les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il instaure une cause d'excuse absolutoire pour une infraction commise tant par une personne physique que par une personne morale pour celle des deux personnes qui a commis la faute la moins grave, pour autant que la personne physique ait commis l'infraction par négligence, tandis qu'une telle cause d'excuse absolutoire ne peut être invoquée par une personne physique qui a commis la même infraction involontaire qu'une autre personne physique.

« Schendt artikel 5, tweede lid, van het Strafwetboek, zoals gewijzigd bij de wet van 4 mei 1999 tot invoering van de strafrechtelijke verantwoordelijkheid van rechtspersonen, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in samenhang gelezen met artikel 7 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en artikel 14 van het Internationaal Verdrag van New York inzake burgerrechten en politieke rechten, in zoverre het zo wordt geïnterpreteerd dat het geen terugwerkende kracht heeft, waardoor een beklaagde, natuurlijke persoon, wordt verhinderd zich op de erin vervatte strafuitsluitingsgrond te beroepen voor misdrijven die zijn gepleegd vóór de inwerkingtreding van die wet, terwijl die strafuitsluitingsgrond kan worden aangevoerd door beklaagden die worden vervolgd voor misdrijven die zijn gepleegd na de inwerkingtreding van die wet, en zulks ofschoon diezelfde oplossing zou kunnen leiden tot een strafrechtelijke immuniteit van de vervolgde natuurlijke persoon, en terwijl, volgens de hiervoor vermelde regels van internationaal recht in samenhang gelezen met de beginselen van gelijkheid en niet-discriminatie, elke beklaagde of verdachte het recht heeft om zich op een mildere strafwet te beroepen ?
« L'article 5, alinéa 2, du Code pénal, tel que modifié par la loi du 4 mai 1999 instaurant la responsabilité pénale des personnes morales, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution combinés avec l'article 7 de la Convention européenne des droits de l'homme et l'article 14 du Pacte international relatif aux droits civils et politiques de New York en tant qu'il est interprété comme n'ayant pas d'effet rétroactif, ce qui empêche un prévenu, personne physique, de se prévaloir de la cause d'excuse absolutoire qu'il contient pour des infractions commises antérieurement à l'entrée en vigueur de cette loi alors que cette cause d'excuse absolutoire peut être invoquée par des prévenus poursuivis pour des infractions commises postérieurement à l'entrée en vigueur de cette loi, et ce quand bien même cette solution pourrait aboutir à une immunité pénale de la personne physique poursuivie et alors que, selon les règles de droit international précitées combinées avec les principes d'égalité et de non-discrimination, tout prévenu ou inculpé est en droit de se prévaloir d'une loi pénale plus douce ?

Het Hof wordt ondervraagd over de bestaanbaarheid van de afwezigheid van terugwerkende kracht van artikel 5, tweede lid, van het Strafwetboek, met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 7 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en artikel 14 van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, doordat aan een verdachte die wordt vervolgd voor misdrijven die niet wetens en willens en vóór de inwerkingtreding van de wet van 4 mei 1999 werden gepleegd, niet de mogelijkheid wordt verleend om het bestaan in te roepen van de strafuitsluitingsgrond, waarin die bepaling voorziet, terwijl die strafuitsluitingsgrond wel kan worden aangevoerd door verdachten die na de inwerkingtreding van die bepaling dergelijke misdrijven hebben gepleegd.
Il est demandé à la Cour si l'absence de rétroactivité de l'article 5, alinéa 2, du Code pénal est compatible avec les articles 10 et 11 de la Constitution lus en combinaison avec l'article 7 de la Convention européenne des droits de l'homme et avec l'article 14 du Pacte international relatif aux droits civils et politiques, en ce qu'un prévenu qui est poursuivi pour des infractions commises, ni sciemment ni volontairement, avant l'entrée en vigueur de la loi du 4 mai 1999 ne se voit pas offrir la possibilité d'invoquer l'existence de la cause exclusive de peine prévue par cette disposition, alors que cette cause exclusive de peine peut être invoquée par les prévenus qui ont commis de telles infractions après l'entrée en vigueur de cette disposition.

Het Hof wordt ondervraagd over de bestaanbaarheid van de afwezigheid van terugwerkende kracht van artikel 5, tweede lid, van het Strafwetboek, met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, doordat aan een verdachte die wordt vervolgd voor misdrijven die niet wetens en willens én vóór de inwerkingtreding van de wet van 4 mei 1999 werden gepleegd, niet de mogelijkheid wordt verleend om het bestaan in te roepen van de strafuitsluitingsgrond, waarin die bepaling voorziet, terwijl die strafuitsluitingsgrond wel kan worden ingeroepen door verdachten die nà de inwerkingtreding van die bepaling dergelijke misdrijven hebben gepleegd.
Il est demandé à la Cour si l'absence de rétroactivité de l'article 5, alinéa 2, du Code pénal est compatible avec les articles 10 et 11 de la Constitution, en ce qu'un prévenu qui est poursuivi pour des infractions commises, ni sciemment ni volontairement, avant l'entrée en vigueur de la loi du 4 mai 1999 ne se voit pas offrir la possibilité d'invoquer l'existence de la cause exclusive de peine prévue par cette disposition, alors que cette cause exclusive de peine peut être invoquée par les prévenus qui ont commis de telles infractions après l'entrée en vigueur de cette disposition.

« Schendt de wet van 4 mei 1999 tot invoering van de strafrechterlijke verantwoordelijkheid van rechtspersonen, door gebrek aan retroactieve werking, al dan niet de artikelen 10 en 11 van de gecoördineerde Grondwet van 17 februari 1994, door aan een verdachte vervolgd hoofdens misdrijven - anterieur gesitueerd aan de inwerkingtreding van deze wet - niet de mogelijkheid te bieden het bestaan van een strafuitsluitingsgrond als voorzien door artikel 5 (tweede lid), van het Strafwetboek in te roepen, daar waar deze strafuitsluitingsgrond door verdachten - hoofdens misdrijven gepleegd na de inwerkingtreding van deze wet - wel kan worden ingeroepen ?
« La loi du 4 mai 1999 instaurant la responsabilité pénale des personnes morales viole-t-elle ou non, faute d'avoir un effet rétroactif, les articles 10 et 11 de la Constitution coordonnée du 17 février 1994, en n'offrant pas à l'inculpé qui est poursuivi pour des infractions commises antérieurement à l'entrée en vigueur de cette loi la possibilité d'invoquer l'existence d'une cause exclusive de peine comme il est prévu à l'article 5 (alinéa 2) du Code pénal, alors que cette cause exclusive de peine peut être invoquée par les inculpés poursuivis pour des infractions commises après l'entrée en vigueur de cette loi ?