Vertaling van "Vordering tot teruggave " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

vordering tot teruggave
action en rapport

vordering tot teruggave
demande de restitution

vordering tot teruggave van de in bewaring gegeven zaak
action en revendication de la chose déposée

tegen de boedel ingestelde vordering tot teruggave van roerende goederen
revendication mobilière contre la masse

aanvraag tot teruggave van een boete
demande de remise d'amende

teruggave
restitution

cultuurgoed [ teruggave van cultuurschatten ]
bien culturel [ restitution de biens culturels ]

vordering tot administratieve aansprakelijkheid
recours en responsabilité administrative

aansprakelijkheidsvordering [ vordering tot schadevergoeding ]
action en responsabilité [ action en dommages et intérêts ]

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Art. 7. In artikel 9 van dezelfde wet worden de volgende wijzigingen aangebracht : 1° het eerste lid wordt vervangen als volgt : "De vordering tot teruggave van cultuurgoederen die op onrechtmatige wijze buiten het grondgebied van een Staat zijn gebracht, verjaart drie jaar na de datum waarop de plaats waar het cultuurgoed zich bevindt en de identiteit van de bezitter of de houder van dat goed ter kennis van de bevoegde centrale autoriteit van de verzoekende Staat zijn gekomen".
Art. 7. A l'article 9 de la même loi, les modifications suivantes sont apportées : 1° l'alinéa 1 est remplacé par ce qui suit : "L'action en restitution de biens culturels ayant quitté illicitement le territoire d'un Etat se prescrit par trois ans à compter du jour où l'autorité centrale compétente de l'Etat requérant a eu connaissance du lieu où se trouvait le bien culturel et de l'identité de son possesseur ou détenteur".

2. De vordering tot teruggave is niet ontvankelijk indien het buiten het grondgebied van de verzoekende lidstaat brengen van het cultuurgoed op het tijdstip waarop de vordering wordt ingesteld, niet meer onrechtmatig is.
2. L'action en restitution est irrecevable si la sortie du bien culturel du territoire national de l'État membre requérant n'est plus illicite au moment où l'action est introduite.

4. Wanneer de aanvraag tot fiscale bemiddeling volgt op de indiening van een rechtsvordering die niet gericht is tegen een dwangbevel (bijvoorbeeld een vordering tot teruggave, een vordering tegen een proces-verbaal, een regularisatiebeslissing, een beslissing van een directeur, een beslissing van een centrale dienst, enzovoort), of wanneer er een soortgelijke rechtsvordering, die niet tegen een dwangbevel gericht is, wordt ingediend terwijl de aanvraag tot bemiddeling hangende is, moet men er dan niet van uitgaan dat het bemiddelingsverzoek ontvankelijk is en de fiscale bemiddelingsdienst bevoegd blijft?
4. Lorsque la demande de conciliation est consécutive à l'introduction d'une demande en justice qui n'est pas dirigée contre une contrainte (par exemple: une action en restitution, une demande dirigée contre un procès-verbal, une décision de régularisation, une décision directoriale, une décision d'un service central, etc.) ou lorsque semblable demande en justice, non dirigée contre une contrainte, est introduite alors que la demande en conciliation est pendante, ne faut-il pas admettre que la demande en conciliation est recevable et que le service de conciliation fiscale reste compétent?

Indien een cultuurgoed dat op onrechtmatige wijze gebracht is buiten het grondgebied van een Lid-Staat van de Europese Gemeenschap of van een Staat van de Europese Vrijhandelsassociatie waarop richtlijn 93/7/EEG van de Raad van 15 maart 1993 betreffende de teruggave van cultuurgoederen die op onrechtmatige wijze buiten het grondgebied van een Lid-Staat zijn gebracht, mede van toepassing is, zich op het Belgische grondgebied bevindt, kan die Staat tegen de bezitter of, indien er geen is, tegen de houder een vordering tot teruggave van het goed instellen.
Lorsqu'un bien culturel ayant quitté illicitement le territoire d'un Etat membre de la Communauté européenne ou celui d'un Etat de l'Association européenne de libre échange auquel s'étend la directive 93/7/CEE du Conseil du 15 mars 1993 relative à la restitution de biens culturels ayant quitté illicitement le territoire d'un Etat membre se trouve sur le territoire de la Belgique, cet Etat peut introduire, à l'encontre du possesseur ou, à défaut, du détenteur, une action en restitution du bien.

Indien het goed deel uitmaakt van een openbare collectie of van een inventaris van een godsdienstige instelling of een vereniging die morele dienstverlening volgens een niet-confessionele levensbeschouwing aanbiedt, zoals bedoeld in artikel 2, 2º, b), en indien het is onderworpen aan een speciale bescherming krachtens de wetgeving van de verzoekende Staat, verjaart de vordering tot teruggave evenwel na 75 jaar, tenzij de vordering op grond van dezelfde wetgeving niet vatbaar is voor verjaring en behoudens de toepassing van een bilaterale overeenkomst tussen de betrokken Staten waarbij een termijn van meer dan 75 jaar is vastgesteld.
Toutefois, si le bien fait partie d'une collection publique ou d'un inventaire d'une institution religieuse ou d'une organisation offrant une assistance morale selon une conception philosophique non confessionnelle visés à l'article 2, 2º, b), et s'il fait l'objet d'une protection spéciale en vertu de la législation de l'État requérant, l'action en restitution se prescrit par 75 ans, à moins qu'elle ne soit imprescriptible d'après cette même législation et sauf application d'un accord bilatéral entre les États concernés fixant un délai supérieur à 75 ans.

In het geval van goederen die deel uitmaken van openbare collecties, als bedoeld in artikel 3, en van kerkelijke goederen wanneer deze zijn onderworpen aan een speciale bescherming krachtens de wetgeving van de verzoekende Staat, verjaart de vordering tot teruggave evenwel na 75 jaar, tenzij deze vordering op grond van dezelfde wetgeving niet vatbaar is voor verjaring en behalve de toepassing van een bilaterale overeenkomst tussen de betrokken Staten waarbij een termijn van meer dan 75 jaar is vastgesteld.
Toutefois, dans le cas des biens faisant partie de collections publiques, au sens de l'article 3, et des biens ecclésiastiques faisant l'objet d'une protection spéciale en vertu de la législation de l'Etat requérant, l'action en restitution se prescrit par 75 ans, à moins que l'action ne soit imprescriptible d'après cette même législation et sauf application d'un accord bilatéral entre les Etats concernés établissant un délai supérieur à 75 ans.

In het geval van goederen die deel uitmaken van openbare collecties, als bedoeld in artikel 1, punt 1, en van kerkelijke goederen in de Lid-Staten waar deze zijn onderworpen aan speciale beschermende maatregelen krachtens nationaal recht, verjaart de vordering tot teruggave evenwel na 75 jaar, behalve in de Lid-Staten waar geen verjaring van de vordering geldt of indien bij bilaterale overeenkomsten tussen Lid-Staten een termijn van meer dan 75 jaar is vastgesteld.
Toutefois, dans le cas des biens faisant partie des collections publiques visées à l'article 1 , paragraphe 1 , et des biens ecclésiastiques dans les États membres dans lesquels ils font l'objet d'une protection spéciale conformément à la loi nationale, l'action en restitution se prescrit dans un délai de 75 ans, sauf dans les États membres où l'action est imprescriptible ou dans le cas d'accords bilatéraux entre États membres établissant un délai supérieur à 75 ans.

In de verslagen over de toepassing van die richtlijn wordt gemeld dat de richtlijn zelden wordt toegepast, vooral vanwege het beperkte toepassingsgebied ervan ingevolge de voorwaarden die in de bijlage bij de richtlijn bepaald zijn, het korte tijdsbestek waarbinnen een vordering tot teruggave kan worden ingesteld en de kosten die aan een vordering tot teruggave verbonden zijn.
Les rapports sur l'application de ladite directive ont mis en évidence son application peu fréquente, en raison notamment de son champ d'application restreint, résultant des conditions prévues à l'annexe de ladite directive, de la brièveté des délais impartis pour engager des actions en restitution et des coûts liés à ces procédures de restitution.

In het geval van goederen die deel uitmaken van openbare collecties, als omschreven in artikel 2, punt 8, en goederen die behoren tot inventarissen van kerkelijke of andere religieuze instellingen in de lidstaten waar ze zijn onderworpen aan speciale beschermende regelingen krachtens nationaal recht, verjaart de vordering tot teruggave evenwel na 75 jaar, behalve in de lidstaten waar geen verjaring van de vordering geldt of indien bij bilaterale overeenkomsten tussen lidstaten een termijn van meer dan 75 jaar is vastgesteld.
Toutefois, dans le cas de biens faisant partie de collections publiques au sens de l'article 2, point 8), et de biens figurant sur les inventaires des institutions ecclésiastiques ou d'autres institutions religieuses dans les États membres dans lesquels ils font l'objet d'une protection spéciale conformément au droit national, l'action en restitution est prescrite dans un délai de 75 ans, sauf dans les États membres où l'action est imprescriptible ou dans le cas d'accords bilatéraux entre États membres prévoyant un délai supérieur à 75 ans.