Traduction de «Wettelijke aansprakelijkheid voor motorrijtuigen » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

wettelijke aansprakelijkheid voor motorrijtuigen
responsabilité civile, véhicules terrestres automoteurs

aansprakelijkheidsverzekering motorrijtuigen | wettelijke aansprakelijkheidsverzekering voor motorrijtuigen | wettelijke-aansprakelijkheidsverzekering motorrijtuigen
assurance de la responsabilité civile résultant de la circulation des véhicules automoteurs | assurance responsabilité civile automobile

verzekering tegen de wettelijke aansprakelijkheid waartoe de deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kan geven
Assurance de la responsabilité civile résultant de la circulation des véhicules automoteurs

aansprakelijkheid [ collegiale aansprakelijkheid | juridische aansprakelijkheid | wettelijke aansprakelijkheid ]
responsabilité [ responsabilité collégiale | responsabilité juridique | responsabilité légale ]

burgerrechtelijke aansprakelijkheid inzake motorrijtuigen
responsabilité civile afférente aux véhicules automoteurs

wettelijke aansprakelijkheid
responsabilité légale

burgerlijke aansprakelijkheid motorrijtuigen
responsabilité civile véhicules terrestres automoteurs

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

d bis) wanneer het voertuig niet verzekerd is tegen wettelijke aansprakelijkheid voor motorrijtuigen, indien dat een voorwaarde voor inschrijving van het voertuig is;
d bis) en l'absence d'assurance responsabilité civile automobile lorsque celle-ci est une condition préalable à l'immatriculation du véhicule;

Verzekeringen tegen wettelijke aansprakelijkheid voor motorrijtuigen dragen in belangrijke mate bij tot de bescherming van verkeersslachtoffers in Europa en moeten in de landen waar dit beginsel in de nationale wetgeving is verankerd als voorwaarde voor toelating blijven gelden.
L'assurance responsabilité civile automobile contribue dans une large mesure à la protection des victimes d'un accident de la route en Europe et devrait demeurer une condition préalable à l'immatriculation des véhicules dans les pays qui ont inscrit ce principe dans leur législation.

Ik voeg er meteen aan toe dat de wet van 1 april 2007 betreffende de verzekering tegen schade veroorzaakt door terrorisme niet van toepassing is op de verzekeringsovereenkomsten die uitsluitend schade veroorzaakt door terrorisme dekken, op de verzekeringsovereenkomsten die de aansprakelijkheid overeenkomstig de wet van 22 juli 1985 betreffende de wettelijke aansprakelijkheid op het gebied van de kernenergie dekken, op de verzekeringsovereenkomsten die de schade aan een kerninstallatie, zoals gedefinieerd in de wet van 22 juli 1985 betreffende de wettelijke aansprakelijkheid op het gebied van de kernenergie dekken, noch op de verzekeringsovereenkomsten die casco rollend spoorwegmateriaal, luchtvaartcasco, casco zeeschepen, de burgerlijke aansprakelijkheid van luchtvaartuigen, rollend spoorwegmateriaal of zeeschepen dekken.
J'ajoute tout de suite que la loi du 1er avril 2007 relative à l'assurance contre les dommages causés par le terrorisme n'est pas applicable aux contrats d'assurance couvrant exclusivement les dommages causés par le terrorisme, ni aux contrats d'assurance couvrant la responsabilité conformément à la loi du 22 juillet 1985 sur la responsabilité civile dans le domaine de l'énergie nucléaire, aux contrats d'assurance couvrant les dommages à une installation nucléaire telle que définie dans la loi du 22 juillet 1985 sur la responsabilité civile dans le domaine de l'énergie nucléaire, ni aux contrats d'assurance couvrant des corps de véhicules ferroviaires, des corps de véhicules aériens, des corps de véhicules maritimes, la responsabilité civile de véhicules aériens, la responsabilité civile de véhicules ferroviaires ou les risques liés à des véhicules maritimes.

Ministeriële besluiten waarbij verzoeken ontvankelijk worden verklaard die gebaseerd zijn op artikel 10/1 van de wet van 22 juli 1985 betreffende de wettelijke aansprakelijkheid op het gebied van de kernenergie en op artikel 32, lid 2, van de wet van 29 juni 2014 tot wijziging van de wet van 22 juli 1985 betreffende de wettelijke aansprakelijkheid op het gebied van de kernenergie Een ministerieel besluit van 25 maart 2016 verklaart het verzoek dat door de N.V. BELGONUCLEAIRE is ingediend krachtens artikel 10/1 van de wet van 22 juli 1985 betreffende de wettelijke aansprakelijkheid op het gebied van de kernenergie ontvankelijk en verlengt de termijn bedoeld in artikel 32, lid 1, van de wet van 29 juni 2014 tot wijziging van de wet van 22 juli 1985 betreffende de wettelijke aansprakelijkheid op het gebied van de kernenergie tot 31 december 2016.
Arrêtés ministériels déclarant recevables des demandes fondées sur l'article 10/1 de la loi du 22 juillet 1985 sur la responsabilité civile dans le domaine de l'énergie nucléaire et sur l'article 32, alinéa 2, de la loi du 29 juin 2014 modifiant la loi du 22 juillet 1985 sur la responsabilité civile dans le domaine de l'énergie nucléaire Un arrêté ministériel du 25 mars 2016 déclare recevable la demande introduite par la S.A. BELGONUCLEAIRE au titre de l'article 10/1 de la loi du 22 juillet 1985 sur la responsabilité civile dans le domaine de l'énergie nucléaire et proroge jusqu'au 31 décembre 2016 le délai visé à l'article 32, alinéa 1, de la loi du 29 juin 2014 modifiant la loi du 22 juillet 1985 sur la responsabilité civile dans le domaine de l'énergie nucléaire.

Een ministerieel besluit van 25 maart 2016 verklaart het verzoek dat door de N.V. BELGOPROCESS is ingediend krachtens artikel 10/1 van de wet van 22 juli 1985 betreffende de wettelijke aansprakelijkheid op het gebied van de kernenergie ontvankelijk en verlengt de termijn bedoeld in artikel 32, lid 1, van de wet van 29 juni 2014 tot wijziging van de wet van 22 juli 1985 betreffende de wettelijke aansprakelijkheid op het gebied van de kernenergie tot 31 december 2016.
Un arrêté ministériel du 25 mars 2016 déclare recevable la demande introduite par la S.A. BELGOPROCESS au titre de l'article 10/1 de la loi du 22 juillet 1985 sur la responsabilité civile dans le domaine de l'énergie nucléaire et proroge jusqu'au 31 décembre 2016 le délai visé à l'article 32, alinéa 1, de la loi du 29 juin 2014 modifiant la loi du 22 juillet 1985 sur la responsabilité civile dans le domaine de l'énergie nucléaire.

Een ministerieel besluit van 25 maart 2016 verklaart het verzoek dat door de N.V. ENGIE ELECTRABEL is ingediend krachtens artikel 10/1 van de wet van 22 juli 1985 betreffende de wettelijke aansprakelijkheid op het gebied van de kernenergie ontvankelijk en verlengt de termijn bedoeld in artikel 32, lid 1, van de wet van 29 juni 2014 tot wijziging van de wet van 22 juli 1985 betreffende de wettelijke aansprakelijkheid op het gebied van de kernenergie tot 31 december 2016.
Un arrêté ministériel du 25 mars 2016 déclare recevable la demande introduite par la S.A. ENGIE ELECTRABEL au titre de l'article 10/1 de la loi du 22 juillet 1985 sur la responsabilité civile dans le domaine de l'énergie nucléaire et proroge jusqu'au 31 décembre 2016 le délai visé à l'article 32, alinéa 1, de la loi du 29 juin 2014 modifiant la loi du 22 juillet 1985 sur la responsabilité civile dans le domaine de l'énergie nucléaire.

In tegenstelling tot wat het geachte parlementslid afleidt uit het rapport waarnaar hij in zijn vraag verwijst, heeft Frankrijk de protocollen van 12 februari 2004 [nog niet geratificeerd] (meer precies, het Protocol tot wijziging van de Conventie van Parijs van 29 juli 1960 inzake wettelijke aansprakelijkheid op het gebied van de kernenergie, als gewijzigd bij het Aanvullend Protocol van 28 januari 1964 en bij het Protocol van 16 november 1982, gedaan te Parijs op 12 februari 2004 en het Protocol tot wijziging van de Conventie van Brussel van 31 januari 1963 aanvullend aan de Conventie van Parijs van 29 juli 1960 inzake de wettelijke aansprakelijkheid, gewijzigd door het Aanvullend Protocol van 28 januari 1984 et door het Protocol van 16 november 1982, gedaan te Parijs op 12 februari 2004).
Contrairement à ce qu'infère l'honorable membre du rapport cité dans sa question, la France n'a pas encore ratifié les protocoles du 12 février 2004 (plus précisément, le Protocole amendant la Convention de Paris du 29 juillet 1960 sur la responsabilité civile dans le domaine de l'énergie nucléaire, amendée par le protocole additionnel du 28 janvier 1964, par le protocole du 16 novembre 1982, fait à Paris le 12 février 2004 et le Protocole amendant la Convention de Bruxelles du 31 janvier 1963, complémentaire à la convention de Paris du 29 juillet 1960 sur la responsabilité civile dans le domaine de l'énergie nucléaire, amendée par le protocole additionnel du 28 janvier 1964 et par le protocole du 16 novembre 1982, fait à Paris le 12 février 2004).

Tijdens de behandeling van het voorstel voor een richtlijn van het Europees Parlement en de Raad tot codificatie van Richtlijn 72/166/EEG van de Raad van 24 april 1972 inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen der lidstaten betreffende de verzekering tegen de wettelijke aansprakelijkheid waartoe de deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kan geven en de controle op de verzekering tegen deze aansprakelijkheid, de tweede Richtlijn 84/5/EEG van de Raad van 30 december 1983 inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen der lidstaten betreffende de verzekering tegen de wettelijke aansprakelijkheid waartoe de deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kan geven, de derde Richtlijn 90/232/EEG van de Raad van 14 mei 1990 inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen van de lidstaten betreffende de verzekering tegen de wettelijke aansprakelijkheid waartoe deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kan geven en Richtlijn 2000/26/EG van het Europees Parlement en de Raad van 16 mei 2000 inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen van de lidstaten betreffende de verzekering tegen de wettelijke aansprakelijkheid waartoe deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kan geven (vierde richtlijn inzake de motorrijtuigenverzekering), heeft de raadgevende werkgroep in onderlinge overeenstemming het volgende geconstateerd:
Lors de l’examen de la proposition de directive du Parlement européen et du Conseil visant à codifier la directive 72/166/CEE du Conseil du 24 avril 1972 concernant le rapprochement des législations des États membres relatives à l'assurance de la responsabilité civile résultant de la circulation de véhicules automoteurs, et au contrôle de l'obligation d'assurer cette responsabilité, la deuxième directive 84/5/CEE du Conseil du 30 décembre 1983 concernant le rapprochement des législations des Etats membres relatives à l'assurance de la responsabilité civile résultant de la circulation de véhicules automoteurs, la troisième directive 90/232/CEE du Conseil du 14 mai 1990 concernant le rapprochement des législations des Etats membres relatives à l'assurance de la responsabilité civile résultant de la circulation de véhicules automoteurs et la directive 2000/26/CE du Parlement européen et du Conseil du 16 mai 2000 concernant le rapprochement des législations des États membres relatives à l’assurance de la responsabilité civile résultant de la circulation des véhicules automoteurs (quatrième directive sur l’assurance automobile), le Groupe a, d’un commun accord, constaté ce qui suit.

Ribeiro e Castro (PPE-DE ), schriftelijk. – (PT) De verzekering tegen wettelijke aansprakelijkheid van motorrijtuigen is van bijzonder belang voor de Europese burgers, of ze nu verzekeringnemers of slachtoffers van een ongeval zijn.
Ribeiro e Castro (PPE-DE ), par écrit . - (PT) L’assurance de la responsabilité civile résultant de la circulation des véhicules automoteurs revêt une importance de premier plan pour les citoyens européens, tant en leur qualité d’assurés que de victimes d’un accident.

Ribeiro e Castro (PPE-DE), schriftelijk. – (PT) De verzekering tegen wettelijke aansprakelijkheid van motorrijtuigen is van bijzonder belang voor de Europese burgers, of ze nu verzekeringnemers of slachtoffers van een ongeval zijn.
Ribeiro e Castro (PPE-DE), par écrit. - (PT) L’assurance de la responsabilité civile résultant de la circulation des véhicules automoteurs revêt une importance de premier plan pour les citoyens européens, tant en leur qualité d’assurés que de victimes d’un accident.