De ratio legis dat dergelijke uitgiften, die eerder bedoeld zijn als een maatregel tot motivering, als dusdanig vreemd zijn aan de bedoeling van de hoedanigheid van vennootschap die een openbaar beroep doet of heeft gedaan op het spaarwezen (zie het verslag aan de Koning bij artikel 10 van het koninklijk besluit van 7 juli 1999), geldt immers evenzeer voor personeelsleden als voor bestuurders en evenzeer voor aanbiedingen in België als voor aanbiedingen in het buitenland.
La ratio legis selon laquelle de telles émissions, qui sont plutôt conçues comme des mesures de motivation, sont en tant que telles étrangères à l'objectif de la qualité de société faisant ou ayant fait publiquement appel à l'épargne (voir le rapport au Roi afférent à l'article 10 de l'arrêté royal du 7 juillet 1999), vaut en effet tout autant pour les membres du personnel que pour les administrateurs et tout autant pour les offres en Belgique que pour les offres à l'étranger.