Vertaling van "aanbrengen van plakbrieven weliswaar bij uitstek heeft willen " (Nederlands → Frans) :

Uit de wettekst zelf (« op bepaalde plaatsen en namelijk [.] ») blijkt dat de wetgever het aanbrengen van plakbrieven weliswaar bij uitstek heeft willen verbieden in de door de Eerste Wereldoorlog verwoeste gebieden, maar niet alleen in die gebieden.
Il ressort du texte même de la loi (« dans des endroits déterminés et, notamment, [.] ») que le législateur a certes voulu interdire avant tout l'affichage dans les régions dévastées par la Première Guerre mondiale, mais pas uniquement dans ces régions.

Uit de parlementaire voorbereiding van de wet van 24 augustus 1919 blijkt dat de wetgever het aan de Koning heeft willen toevertrouwen de precieze plaatsen te bepalen waar het aanbrengen van plakbrieven daadwerkelijk verboden is, rekening houdend met de concrete omstandigheden, de aard van de locatie en het oogmerk van de wetgever, waarbij zelfs het aanbrengen van plakbrieven in door de Eerste Wereldoorlog vernielde steden zoals Ieper niet absoluut werd uitgesloten (Hand., Kamer, 3 juli 1919, pp. 1195-1196).
Il ressort des travaux préparatoires de la loi du 24 août 1919 que le législateur a voulu confier au Roi le soin de déterminer avec précision les endroits effectivement visés par l'interdiction d'affichage, compte tenu des circonstances concrètes, de la nature du site et du but du législateur, sans même exclure de manière absolue l'apposition d'affiches dans des villes dévastées par la Première Guerre mondiale, comme la ville d'Ypres (Ann., Chambre, 3 juillet 1919, pp. 1195-1196).

De wetgever, die geen algemeen verbod tot aanbrengen van plakbrieven, noch een te zeer ontradende belasting heeft willen invoeren, vermocht redelijkerwijze het aan de Koning toe te vertrouwen om, rekening houdend met de concrete omstandigheden en aard van de locatie, in detail te bepalen op welke plaatsen het vrijwaren van de schoonheid van gebouwen, monumenten, zichten en landschappen zulk een verbod kan verantwoorden.
Le législateur, qui n'a voulu instaurer ni une interdiction générale d'affichage, ni une taxe prohibitive pouvait raisonnablement confier au Roi le soin de déterminer en détail, compte tenu des circonstances concrètes et de la nature du site, les endroits dans lesquels la sauvegarde de la beauté des édifices, monuments, sites et paysages peut justifier une telle interdiction.