Uit wat in B.8 werd aangehaald blijkt dat het oordeel van het Hof dat de opvullingsregel niet de bestemming van het betrokken gebied wijzigde doch veeleer die bestemming bevestigde, gebaseerd was op de positiefrechtelijke draagwijdte van artikel 23, 1°, van het voormelde koninklijk besluit van 28 december 1972 en niet op een door de verzoekende partijen voor het verzoekende rechtscollege beweerde, verkeerdelijk weergegeven ratio legis ervan.
La citation en B.8 fait apparaître que la considération de la Cour selon laquelle la règle du comblement n'a pas modifié la destination de la zone concernée, mais a plutôt confirmé cette destination, était basée sur la portée de droit positif de l'article 23, 1°, de l'arrêté royal précité du 28 décembre 1972 et non sur une ratio legis, alléguée et reproduite erronément par les parties requérantes devant la juridiction a quo.