Vertaling van "aangevochten bepalingen zouden " (Nederlands → Frans) :

Reden hiertoe zou volgens de minister zijn dat slechts de bepalingen van deel XII voor de Raad van State werden aangevochten en dat door een bekrachtiging door de wet, de verzoekende partijen geen belang meer zouden hebben bij hun beroep.
D'après le ministre, cela s'expliquerait par le fait que seules les dispositions de la partie XII ont été attaquées devant le Conseil d'État et qu'une fois que ces dispositions auront été confirmées par la loi, les parties requérantes ne justifieront plus d'aucun intérêt à leur recours.

De aangevochten bepalingen zouden een discriminatie in het leven roepen tussen de burgers naar gelang van hun financiële of sociale situatie, vermits enkel de rijke en ingewijde burgers toegang zouden hebben tot de internetsite van het Belgisch Staatsblad .
Les dispositions attaquées créeraient une discrimination entre les citoyens selon leur situation financière ou sociale puisque seuls les citoyens riches et initiés auraient accès au site Internet du Moniteur belge.

In zijn memorie met verantwoording verschaft de verzoeker ten aanzien van de artikelen 11, 28 en 35 van de bijzondere wet van 13 juli 2001 geen enkele toelichting over de normen ten aanzien waarvan het Hof bevoegd is en die door die aangevochten bepalingen zouden zijn geschonden, noch, a fortiori, over de draagwijdte van die eventuele schending.
Dans son mémoire justificatif, le requérant n'apporte, s'agissant des articles 11, 28 et 35 de la loi spéciale du 13 juillet 2001, aucune précision ni quant aux normes, relevant de la compétence de la Cour, que violeraient ces dispositions attaquées ni, a fortiori, quant à la portée de cette éventuelle violation.

Hij voert een schending aan van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, maar geeft niet aan hoe die bepalingen door de door hem aangevochten bepalingen zouden zijn geschonden.
Il invoque une violation des articles 10 et 11 de la Constitution mais n'indique pas en quoi ces dispositions seraient violées par celles qu'il attaque.

De verzoekende partijen uiten kritiek op de discriminatie die de aangevochten bepalingen zouden teweegbrengen tussen de ziekenhuisapothekers en de officina-apothekers, doordat zij de eerstgenoemden, evenals de laatstgenoemden, zouden toestaan geneesmiddelen te verstrekken aan personen die in rusthuizen verblijven en aan de andere in die bepalingen bedoelde personen, terwijl, in tegenstelling met de laatstgenoemden, de eerstgenoemden, die minder hoge prijzen toepassen, ten aanzien van de werkingskosten van de apotheek, een financiële tegemoetkoming van de overheid zouden krijgen, niet aan de B.T.W. zouden zijn onderworpen en de geneesmiddelen zouden kunnen kiezen die zij willen verstrekken; de in het geding zijnde bepalingen zouden aldus een concurrentievervalsing veroorzaken die in strijd is zowel met het recht om zijn apotheker vrij te kiezen, dat is vastgelegd in de gecoördineerde wetten op de ziekte- en invaliditeitsverzekering, als met het beginsel van de beperking van de concentratie van officina's op een bepaald grondgebied, en zulks ten nadele van de officina's die in de nabijheid van ziekenhuisapotheken gevestigd zijn; die concurrentievervalsing zou niet kunnen worden verantwoord, noch door de doelstelling van volksgezondheid, die is vervat in artikel 6 van de wet van 25 maart 1964 op de geneesmiddelen (gewijzigd bij de aangevochten wet) maar die de Koning niet gemachtigd was na te streven krachtens de wet van 26 juli 1996, noch door de financiële doelstelling het aandeel van de overheid in de financiering van de ziekte- en invaliditeitsverzekering te verminderen, vermits de in het geding zijnde maatregel het niet mogelijk maakt een dergelijke doelstelling te verwezenlijken.
Les requérants critiquent la discrimination que les dispositions attaquées créeraient entre les pharmaciens hospitaliers et les pharmaciens d'officine en ce qu'elles permettent aux premiers de délivrer, comme les seconds, des médicaments aux personnes hébergées en maison de repos et aux autres personnes visées par ces dispositions, alors qu'à l'inverse des seconds, les premiers, pratiquant des prix moins élevés, bénéficieraient, quant aux frais de fonctionnement de la pharmacie, d'une intervention financière des pouvoirs publics, ne seraient pas soumis à la T.V. A. et pourraient sélectionner les médicaments qu'ils acceptent de délivrer; les dispositions en cause créeraient ainsi une distorsion de concurrence, contraire tant au droit de choisir librement son pharmacien, consacré par les lois coordonnées sur l'assurance maladie-invalidité, qu'au principe d'une limitation de la concentration des officines sur un territoire déterminé, et ce, au détriment des officines situées à proximité des pharmacies hospitalières; cette distorsion de concurrence ne pourrait être justifiée ni par l'objectif de santé publique qui est celui de l'article 6 de la loi du 25 mars 1964 sur les médicaments (modifié par la loi attaquée) mais que le Roi n'était pas habilité à poursuivre en vertu de la loi du 26 juillet 1996, ni par l'objectif financier de réduction de la part des pouvoirs publics dans le financement de l'assurance maladie-invalidité, puisque la mesure en cause ne permet pas d'atteindre un tel objectif.

De verzoekers leiden een tweede middel af uit het feit dat de door hen aangevochten bepalingen een verschil in behandeling in het leven zouden roepen dat strijdig zou zijn met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet (in samenhang gelezen met het algemeen beginsel van de onaantastbaarheid van individueel verworven situaties, met artikel 23, derde lid, 1°, van de Grondwet en met artikel 6 van het Internationaal Verdrag inzake economische, sociale en culturele rechten) naargelang notarissen benoemd zijn onder de gelding van de vroegere wet of onder de gelding van de nieuwe wet, waarbij enkel laatstgenoemden de mogelijkheid zouden hebben de evolutie van hun beroep te voorzien op basis van de door de aangevochten wet opgelegde leeftijdsgrens.
Les requérants prennent un deuxième moyen de ce que les dispositions qu'ils attaquent créeraient une différence de traitement contraire aux articles 10 et 11 de la Constitution (combinés avec le principe général de l'intangibilité des situations individuelles acquises, avec l'article 23, alinéa 3, 1°, de la Constitution et avec l'article 6 du Pacte international relatif aux droits économiques, sociaux et culturels) entre les notaires, suivant qu'ils ont été nommés sous le régime de la loi ancienne ou sous le régime de la loi nouvelle, seuls les seconds ayant la possibilité de prévoir une évolution de leur carrière en fonction de la limite d'âge imposée par la loi attaquée.

De advocaten van de minister trachten de zaak in volgende bewoordingen te redden, ik lees overweging B.10.1: `Bij het onderzoek van de zaak tijdens de terechtzitting van 13 september 2006 heeft de Ministerraad aangevoerd dat de schorsing geen nuttig effect zou hebben aangezien daardoor de overeenstemmende bepalingen van artikel 371 van de gewone wet van 16 juli 1993 opnieuw in werking zouden worden gesteld in de redactie die ze hadden vóór de wijziging ervan bij de aangevochten wet, namelijk zoals vervangen bij artikel 25 van de programmawet van 9 juli 2004, ..'.
Les avocats du ministre tentent de sauver la situation en ces termes, je lis l'attendu B.10.1 : « Lors de l'examen de l'affaire au cours de l'audience du 13 septembre 2006, le Conseil des ministres a fait valoir que la suspension n'aurait pas d'effet utile puisqu'elle aboutirait à remettre en vigueur les dispositions correspondantes de l'article 371 de la loi ordinaire du 16 juillet 1993, dans la rédaction qu'elles avaient avant leur modification par la loi attaquée, c'est-à-dire telles qu'elles ont été remplacées par l'article 25 de la loi-programme du 9 juillet 2004..».