Vertaling van "aangezien hij rechter " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

afgetrokken worden van de rechters van een land 3 van het Verdrag van 27.9.1968 bepaalt dat de verweerder niet kan worden afgetrokken van de rechters van het land waar hij zijn woonplaats heeft,dan in de gevallen die uitdrukkelijk in het Verdrag zijn genoemd
être soustrait aux juridictions d'un Etat 3 de la Convention du 27.9.1968 prévoit que le défendeur ne peut être soustrait aux juridictions de l'Etat où il a son domicile que dans les cas expressément prévus par la Convention

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

...khouders en Fiscalisten, aangezien hij rechter is bij de rechtbank van eerste aanleg van Henegouwen sinds 26 januari 2015; Overwegende dat de heer Damien Fisse naast zijn diploma van licentiaat in de rechten, een diploma behaald heeft van een gespecialiseerde opleiding "publiek en administratief recht"; Overwegende de beroepservaring verworven door de heer Damien Fisse in zijn functie als jurist bij een ministerieel kabinet van 23 augustus 1999 tot 14 juni 2002 en vervolgens bij een advocatenkantoor van 17 juni 2002 tot 3 oktober 2002; Overwegende de beroepservaring van de heer Damien Fisse als advocaat van 4 oktober 2002 tot 26 januari 2015, eerst bij een algemeen kantoor en vervolgens bij een kantoor gespecialiseerd in publiek en administratief recht; Overwegende dat de heer Damien Fisse auteur en co-auteur is van verschillende publicaties met betrekking tot administratief recht en tot recht inzake de overheidsaansprakelijkheid; Gelet op het akkoord van de Minister van Justitie overeenkomstig artikel 294 van het Gerechtelijk Wetboek, gegeven op 21 april 2016; Op de voordracht van de Minister van Middenstand, Zelfstandigen en K.M.O'. s, Hebben Wij besloten en besluiten Wij : Artikel 1. De heer Damien Fisse, rechter bij de rechtbank van eerste aanleg van Henegouwen, wordt voor een termijn van zes jaar benoemd tot plaatsvervangend voorzitter van de Franstalige Uitvoerende Kamer van het Beroepsinstituut van erkende boekhouders en fiscalisten. ...
...ibunal de première instance du Hainaut depuis le 26 janvier 2015; Considérant que Monsieur Damien Fisse a obtenu, hormis son diplôme de licencié en droit, un diplôme d'études spécialisées « droit public et administratif »; Considérant l'expérience professionnelle acquise par Monsieur Damien Fisse dans l'exercice de sa fonction de juriste au sein d'un cabinet ministériel du 23 août 1999 au 14 juin 2002, et ensuite au sein d'un cabinet d'avocats du 17 juin 2002 au 3 octobre 2002; Considérant l'expérience professionnelle de Monsieur Damien Fisse en tant qu'avocat du 4 octobre 2002 au 26 janvier 2015, premièrement dans un cabinet généraliste et ensuite dans un cabinet spécialisé en droit public et administratif; Considérant que Monsieur Damien Fisse est auteur et co-auteur de différentes publications en droit administratif et en droit de la responsabilité des pouvoirs publics; Vu l'accord du Ministre de la Justice, donné le 21 avril 2016, conformément à l'article 294 du code judiciaire; Sur la proposition du Ministre des Classes moyennes, des Indépendants et des P.M.E., Nous avons arrêté et arrêtons : Article 1. Monsieur Damien Fisse, juge au tribunal de première instance du Hainaut, est nommé pour un terme de six ans président suppléant de la Chambre exécutive francophone de l'Institut professionnel des comptables et fiscalistes agréés. ...

Aangezien hij rechter is bij het Arbitragehof, denk ik niet dat hij als advocaat mag optreden.
Mais comme il est juge à la Cour d'arbitrage, je ne pense pas qu'il puisse intervenir comme avocat.

Aangezien de rechter beschikt over een keuze tussen de straffen die hij uitspreekt, kan de wetgever niet worden verweten in de wet zelf de gevallen waarin de dader agressief is en die waarin hij dat niet is, niet te hebben onderscheiden.
Dès lors que le juge dispose d'un choix entre les peines qu'il prononce, il ne saurait être reproché au législateur de n'avoir pas distingué, dans la loi elle-même, les hypothèses dans lesquelles l'auteur est agressif de celles dans lesquelles il ne l'est pas.

Ook al laat die mogelijkheid waarin artikel 629bis, § 7, voorziet om een andere territoriaal bevoegde rechter aan te wijzen dan de rechter die volgt uit artikel 629bis, § 1, toe om af te wijken van het beginsel dat vervat is in paragraaf 1, toch ligt zij in de lijn van het doel dat door de wetgever wordt nagestreefd : het is de rechter bij wie de zaak oorspronkelijk is ingeleid die, aangezien hij de historiek van het familiedossier kent, het best in staat is om, rekening houdend met alle elementen die betrekking hebben op de familie, te oordelen over het hogere belang van het kind, en die zich bijgevolg over de territoriale bevoegdheid kan uitspreken.
Si la possibilité prévue par l'article 629bis, § 7, de désigner un juge territorialement compétent, autre que celui découlant de l'application de l'article 629bis, § 1, permet de déroger au principe contenu dans le paragraphe 1, elle se situe toutefois dans la logique de l'objectif poursuivi par le législateur : c'est le juge initialement saisi qui, connaissant l'historique du dossier familial, est le mieux à même d'apprécier, compte tenu de l'ensemble des éléments concernant la famille, où se situe l'intérêt supérieur de l'enfant, et peut se prononcer en conséquence sur la compétence territoriale.

De beklaagde kan niet altijd tijdig de verwijzing naar drie rechters vragen, aangezien hij niet noodzakelijk een kamer van drie rechters wenst, maar niet op voorhand weet of hij voor een recent tot rechter benoemd parketmagistraat zal verschijnen.
Le prévenu ne pourra pas toujours demander à temps le renvoi à trois juges, étant donné qu'il ne souhaite pas nécessairement une chambre à trois juges mais qu'il ne saura pas à l'avance s'il comparaîtra devant un magistrat du parquet récemment nommé juge.

Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet en R. Leysen, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 6 mei 2015 in zake K.F. tegen P.P. en D.H., waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 18 mei 2015, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Namen, afdeling Namen, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 318 van het Burgerlijk Wetboek, in zoverre het bepaalt dat de vordering van de man die het vaderschap van het kind opeist, moet worden ingesteld binnen het jaar na de ontdekking van het feit dat hij de vader van het kind is, de artikelen 10, 11 en 22bis van de Grondwet, en zelfs andere supranationale wettelijke bepalingen zoals met name het Europees Verdrag voor de rechten van de mens (artikel 8 ervan), doordat het de niet binnen de wettelijke termijn ingestelde vordering tot betwisting van het vaderschap als absolute grond van niet-ontvankelijkheid instelt, zonder dat de rechter bij wie een dergelijke vordering aanhangig is gemaakt, de mogelijkheid heeft om te beoordelen of de biologische waarheid, rekening houdend met de aanwezige belangen (en in het bijzonder het hogere en primordiale belang van het kind) en met het gedrag van de partijen, niet moet samenvallen met de door het betrokken kind beleefde socioaffectieve werkelijkheid, in een casus waarin nooit enige band, welke dan ook, tussen het kind en zijn wettelijke vader heeft bestaan, noch thans bestaat (het kind is geboren en werd opgevoed binnen een gezinskern die meer bepaald uit zijn moeder en zijn biologische vader bestond voordat die uit elkaar gingen), waardoor in feite een verkeerde en volkomen onnatuurlijke afstamming wordt bekrachtigd en beperkte rechten worden toegekend aan de biologische vader, die alleen een recht op persoonlijk contact kan eisen terwijl hij in werkelijkheid vrijwe ...
Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet et R. Leysen, assistée du greffier F. Meersschaut, présidée par le président J. Spreutels, après en avoir délibéré, rend l'arrêt suivant : I. Objet de la question préjudicielle et procédure Par jugement du 6 mai 2015 en cause de K.F. contre P.P. et D.H., dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 18 mai 2015, le Tribunal de première instance de Namur, division Namur, a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 318 du Code civil, en ce qu'il prescrit que l'action de celui qui revendique la paternité de l'enfant doit être intentée dans l'année de la découverte qu'il est le père de l'enfant, ne viole-t-il pas les articles 10, 11 et 22bis de la Constitution, voire d'autres dispositions légales supranationales telles notamment la Convention européenne des droits de l'homme (en son article 8), en ce qu'il érige en fin de non-recevoir absolue l'action en contestation de paternité non intentée dans le délai légal, sans possibilité pour le juge saisi de pareille demande d'apprécier si, compte tenu des intérêts en présence (et singulièrement l'intérêt supérieur et primordial de l'enfant) et du comportement des parties, la vérité biologique ne doit pas coïncider avec la réalité socio-affective vécue par l'enfant concerné, dans une espèce où il n'a jamais existé et n'existe actuellement aucun lien généralement quelconque entre l'enfant et son père légal (l'enfant est né et a été élevé au sein d'une cellule familiale composée notamment de sa mère et de son père biologique, avant qu'ils ne se séparent), ce qui mène à entériner en fait une filiation erronée et purement artificielle et à reconnaître des droits limités au père biologique, cantonné à pouvoir seulement revendiquer un droit aux relations personnelles, alors qu'en réalité, il exerce un hébergement de l'enfant qu'il convient de qualifier de matériel quasiment exclusif (la mère le rencontrant via un espace-rencontres) et ' une a ...

Ook al heeft de rechter CAFFIL en Dexia Crédit Local veroordeeld wegens gebrek aan informatie, toch heeft hij ook de nadruk gelegd op de onvoorzichtigheid van de gemeente die "van deze overeenkomst had moeten afzien", aangezien ze een verlies van kans van slechts 50 % geeft.
Si le juge a condamné la CAFFIL et Dexia Crédit Local pour défaut d'information, il a également souligné l'imprudence de la commune qui "aurait dû s'abstenir de conclure ce contrat", octroyant une perte de chance de 50 % seulement.