Traduction de «aangezochte staat meent » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

de internationaal-privaatrechtelijke regelen van de aangezochte staat betrokken autoriteit in het land van herkomst heeft een andere wet toegepast dan volgens de internationaal-privaatrechtelijke regelen van de aangezochte staat van toepassing zou zijn geweest
les règles du droit international privé de l'Etat requis

voor terugname aangezochte staat
Etat requis pour la reprise en charge

aangezochte staat
Etat requis

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

(c) de aangezochte Staat meent ernstige redenen te hebben om aan te nemen dat de veroordeling is uitgelokt of ongunstig beïnvloed door overwegingen van ras, godsdienst, nationaliteit of politieke overtuiging;
c) si l'État requis estime qu'il y a des raisons sérieuses de croire que la condamnation a été provoquée ou aggravée par des considérations de race, de religion, de nationalité ou d'opinion politique;

Indien de aangezochte staat meent dat de verstrekte gegevens ontoereikend zijn om het verzoek uit te voeren, kunnen nog bijkomende inlichtingen worden vereist (paragraaf 4).
Si l'Etat requis estime que les informations fournies sont insuffisantes pour exécuter la demande, il peut exiger que lui soient fournis des renseignements complémentaires (paragraphe 4).

Indien de verzoekende Staat meent geen gevolg te kunnen geven, of in beperkte mate, aan het verzoek van de aangezochte Staat overeenkomstig paragraaf 1, zonder het vertrouwelijk karakter van het verzoek te schenden, dient hij de aangezochte Staat daaromtrent in te lichten, die hierop volgend zal beslissen of het verzoek al dan niet wordt gehandhaafd, of de tenuitvoerlegging ervan wordt uitgesteld (paragraaf 2 en 4).
Si l'Etat requérant estime qu'il ne peut donner suite, ou seulement dans une mesure limitée, à la demande formulée par l'Etat requis conformément au paragraphe 1, sans nuire au caractère confidentiel de la demande d'entraide judiciaire, il doit en informer l'Etat requis qui décidera alors de maintenir ou non la demande, ou d'en reporter l'exécution (paragraphes 2 et 4).

7. meent dat authentieke middelen niet onmiddellijk uitvoerbaar mogen zijn zonder ook maar enige mogelijkheid om ze voor de gerechtelijke autoriteiten van de lidstaat waar uitvoering gevraagd wordt, aan te vechten; staat dan ook op het standpunt dat de in te voeren uitzonderingsprocedure niet tot gevallen beperkt mag blijven waar uitvoering klaarblijkelijk tegen de openbare orde van het aangezocht land ingaat, omdat er omstandigheden denkbaar zijn dat een authentiek stuk niet met een vroeger vonnis te verenigen is en de rechtsgeldigheid (te onderscheiden van de echtheid) zelfs tijdens de uitvoering nog op gronden van dwaling, bedrog, enz. voor de rechtbanken van het land van herkomst aangevochten kan worden;
7. estime que des actes authentiques ne devraient pas être directement exécutoires sans qu'il ait été possible de les contester devant les autorités judiciaires de l'État dans lequel l'exécution est demandée; estime que la procédure exceptionnelle qui doit être introduite ne devrait pas se limiter aux cas où l'exécution de l'acte est manifestement contraire à l'ordre public de l'État membre concerné, sachant qu'il est possible de concevoir des circonstances dans lesquelles un acte authentique pourrait être inconciliable avec une décision rendue antérieurement et que la validité (contrairement à l'authenticité) d'un acte authentique peut-être contestée devant les tribunaux de l'État d'origine en raison d'une erreur ou d'une interprétation erronée, etc., ce même lorsque l'exécution est en cours;

7. meent dat authentieke middelen niet onmiddellijk uitvoerbaar mogen zijn zonder ook maar enige mogelijkheid om ze voor de gerechtelijke autoriteiten van de lidstaat waar uitvoering gevraagd wordt, aan te vechten ; staat dan ook op het standpunt dat de in te voeren uitzonderingsprocedure niet tot gevallen beperkt mag blijven waar uitvoering klaarblijkelijk tegen de openbare orde van het aangezocht land ingaat, omdat er omstandigheden denkbaar zijn dat een authentiek stuk niet met een vroeger vonnis te verenigen is en de rechtsgeldigheid (te onderscheiden van de echtheid) zelfs tijdens de uitvoering nog op gronden van dwaling, bedrog, enz. voor de rechtbanken van het land van herkomst aangevochten kan worden;
7. estime que des actes authentiques ne devraient pas être directement exécutoires sans qu'il ait été possible de les contester devant les autorités judiciaires de l'État dans lequel l'exécution est demandée; estime que la procédure exceptionnelle qui doit être introduite ne devrait pas se limiter aux cas où l'exécution de l'acte est manifestement contraire à l'ordre public de l'État membre concerné, sachant qu'il est possible de concevoir des circonstances dans lesquelles un acte authentique pourrait être inconciliable avec une décision rendue antérieurement et que la validité (contrairement à l'authenticité) d'un acte authentique peut-être contestée devant les tribunaux de l'État d'origine en raison d'une erreur ou d'une interprétation erronée, etc., ce même lorsque l'exécution est en cours;

[77] Weigeringsgronden: a) de tenuitvoerlegging zou in strijd zijn met de grondbeginselen van de rechtsorde van de aangezochte staat, b) de aangezochte staat is van oordeel dat het strafbare feit waarvoor de veroordeling is uitgesproken van politieke aard is of als een zuiver militair delict moet worden beschouwd, c) de aangezochte staat meent ernstige redenen te hebben om aan te nemen dat de veroordeling is uitgelokt of ongunstig beïnvloed door overwegingen van ras, godsdienst, nationaliteit of politieke overtuiging, d) de tenuitvoerlegging is in strijd met de internationale verplichtingen van de aangezochte staat, e) het feit wordt in de aangezochte staat reeds vervolgd of die staat besluit tot vervolging over te gaan, f) de bevoegde autoriteiten van de aangezochte staat hebben besloten geen vervolging in te stellen of van verdere vervolging wegens hetzelfde feit af te zien, g) het feit is begaan buiten het grondgebied van de verzoekende staat, h) de aangezochte staat kan de sanctie niet ten uitvoer leggen, i) het verzoek berust op artikel 5, letter e) ("de staat van veroordeling meent dat hij zelf niet de sanctie ten uitvoer kan leggen, ook niet met behulp van uitlevering, en dat de andere staat dat wel kan"), en aan geen van de andere in dat artikel genoemde voorwaarden is voldaan, j) de aangezochte staat is van mening dat de verzoekende staat zelf de sanctie ten uitvoer kan leggen, k) de veroordeelde had wegens zijn leeftijd op het tijdstip waarop hij het feit beging in de aangezochte staat niet kunnen worden vervolgd, l) de sanctie is verjaard volgens de wet van de aangezochte staat, m) bij het vonnis is een ontzetting uitgesproken.
[77] Motifs de refus: a) si l'exécution est contraire aux principes fondamentaux de l'ordre juridique de l'État requis; b) si l'État requis estime que l'infraction réprimée par la condamnation revêt un caractère politique ou qu'il s'agit d'une infraction purement militaire; c) si l'État requis estime qu'il y a des raisons sérieuses de croire que la condamnation a été provoquée ou aggravée par des considérations de race, de religion, de nationalité ou d'opinion politique; d) si l'exécution est contraire aux engagements internationaux de l'État requis; e) si le fait est l'objet de poursuites dans l'État requis ou si celui-ci décide d'entamer des poursuites; f) si les autorités compétentes de l'État requis ont décidé de ne pas engager de poursuites ou de mettre fin aux poursuites qu'elles ont exercées pour le même fait; g) si le fait a été commis hors du territoire de l'État requérant; h) si l'État requis n'est pas à même d'exécuter la sanction; i) si la demande est fondée sur l'alinéa e) de l'article 5 (« s'il estime qu'il n'est pas en mesure d'exécuter lui-même la sanction, même en ayant recours à l'extradition, et que l'autre Etat l'est »), et qu'aucune des autres conditions prévues par cet article n'est remplie; j) si l'État requis estime que l'État requérant est à même d'exécuter lui-même la sanction; k) si, en raison de son âge au moment de la commission du fait, le condamné ne pouvait pas être poursuivi dans l'État requis; l) si la sanction est déjà prescrite selon la loi de l'État requis; m) dans la mesure où le jugement prononce une déchéance.

Op grond van dit verdrag kan de staat van veroordeling slechts om de tenuitvoerlegging van een sanctie door een andere verdragsluitende staat verzoeken, indien aan één of meer van de in artikel 5 genoemde voorwaarden is voldaan: a) de veroordeelde heeft zijn vaste woonplaats in de andere staat, b) de tenuitvoerlegging van de sanctie in de andere staat schept naar verwachting betere kansen voor de reclassering van de veroordeelde, c) het betreft een sanctie die vrijheidsbeneming meebrengt, die in de andere staat kan worden ten uitvoer gelegd in aansluiting op een andere sanctie die vrijheidsbeneming meebrengt en die de veroordeelde in die staat ondergaat of moet ondergaan, d) de andere staat de staat van herkomst van de veroordeelde is en zich reeds bereid heeft verklaard tot tenuitvoerlegging van de sanctie, e) de staat van veroordeling meent dat hij zelf niet de sanctie ten uitvoer kan leggen, ook niet met behulp van uitlevering, en dat de andere staat dat wel kan. Bovendien moet het vonnis dat in de verzoekende staat is gewezen, onherroepelijk en uitvoerbaar zijn en moet het strafbare feit waarvoor de straf is uitgesproken, eveneens een strafbaar feit zijn volgens de wetgeving van de aangezochte staat (vereiste van "dubbele strafbaarheid" [76]).
Selon cette Convention, l'État de condamnation ne peut demander l'exécution d'une sanction à un autre État contractant que si une ou plusieurs des conditions énumérées à l'art. 5 sont remplies : a) si le condamné a sa résidence habituelle dans l'autre État, b) si l'exécution de la sanction dans l'autre État est susceptible d'améliorer les possibilités de reclassement social du condamné, c) s'il s'agit d'une sanction privative de liberté qui pourrait être exécutée dans l'autre État à la suite d'une autre sanction privative de liberté que le condamné subit ou doit subir dans cet État, d) si l'autre État est l'État d'origine du condamné et s'est déjà déclaré prêt à se charger de l'exécution de cette sanction , ou e) s'il estime qu'il n'est pas en mesure d'exécuter lui-même la sanction, même en ayant recours à l'extradition, et que l'autre État l'est. En outre, la décision prononcée dans l'État requérant doit être définitive et exécutoire et l'infraction en raison de laquelle la sanction a été prononcée doit constituer également une infraction selon la législation de l'État requis (exigence de « double incrimination » [76]).