Vertaling van "aanmerking genomen tegen " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

in aanmerking genomen instellingen
couverture institutionelle

dubbel in aanmerking genomen inkomsten
revenu à double inclusion | revenu soumis à double inclusion

tijdstip dat in aanmerking moet worden genomen voor de vaststelling van de schuld
moment à prendre en considération pour la détermination du montant d'une dette

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Wanneer het inkomen uit leeflonen bestaat, tegen het tarief van alleenstaande of gezinshoofd of sociale hulp gelijk aan het leefloon toegekend door een openbaar centrum voor maatschappelijk welzijn uiterlijk op 15 oktober van het in aanmerking genomen school- of academiejaar, wordt een forfaitair bedrag toegekend ten belope van : - 200 EURO, voor de externe studenten van het secundair onderwijs; - 500 EURO, voor de interne studenten van het secundair onderwijs; - 1.000 EURO, voor de externe studenten van het aanvullend secundair beroepsonderwijs en het hoger onderwijs; - 2.000 EURO, voor de interne studenten van het aanvullend secundair onderwijs en het hoger onderwijs.
En outre, lorsque le revenu est constitué du revenu d'intégration sociale, au taux isolé ou chef de ménage ou aide sociale équivalente au revenu d'intégration sociale accordé par un centre public d'aide sociale au plus tard au 15 octobre de l'année scolaire ou académique envisagée, il est attribué un montant forfaitaire qui s'élève à : - 200 EUROS, pour les élèves externes de l'enseignement secondaire; - 500 EUROS, pour les élèves internes de l'enseignement secondaire; - 1.000 EUROS, pour les étudiants externes de l'enseignement professionnel secondaire complémentaire et de l'enseignement supérieur; - 2.000 EUROS, pour les étudiants internes de l'enseignement professionnel secondaire complémentaire et de l'enseignement supérieur.

Moerman, E. Derycke, P. Nihoul en R. Leysen, bijgestaan door de griffier P.-Y. Dutilleux, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 3 september 2015 in zake Dimitry Moedaert en Vinciane Schoonbroodt tegen de Belgische Staat, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 17 september 2015, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Luik, afdeling Luik, een prejudiciële vraag gesteld die bij beschikking van het Hof van 14 oktober 2015 als volgt werd geherformuleerd : « Schenden de artikelen 132bis en 136 van het WIB 1992, in die zin geïnterpreteerd dat enkel de kinderen die hun fiscale woonplaats hebben bij een van de ouders van het gezin waarvan zij deel uitmaken, als ten laste worden beschouwd, de artikelen 10, 11 en 172 van de Grondwet in zoverre zij, - enerzijds, de ouders van een gezin met kinderen die uit verschillende verbintenissen zijn geboren, van wie sommigen alternerend of op gelijkmatig verdeelde wijze onder hun hoede staan en zijn gedomicilieerd in dat gezin, en, - anderzijds, de ouders van een gezin met kinderen die uit verschillende verbintenissen zijn geboren, van wie sommigen alternerend of op gelijkmatig verdeelde wijze onder hun hoede staan en niet zijn gedomicilieerd in dat gezin, verschillend behandelen, waarbij de eerstgenoemden alle kinderen die deel uitmaken van hun gezin, in aanmerking genomen zien voor de berekening van de belastingvrije som (waarbij de helft van het belastingvoordeel dat overeenstemt met de kinderen die op gelijkmatig verdeelde wijze onder hun hoede staan, vervolgens van het totaalbedrag wordt afgetrokken), en de laatstgenoemden enkel de bij hen gedomicilieerde kinderen in aanmerking genomen zien voor de berekening van de belastingvrije som, met uitsluiting van de andere niet-gemeenschappelijke kinderen, die uit een andere verbintenis zijn geboren (waarbij de helft van het belastingvoordeel dat ove ...
Moerman, E. Derycke, P. Nihoul et R. Leysen, assistée du greffier P.-Y. Dutilleux, présidée par le président J. Spreutels, après en avoir délibéré, rend l'arrêt suivant : I. Objet de la question préjudicielle et procédure Par jugement du 3 septembre 2015 en cause de Dimitry Moedaert et Vinciane Schoonbroodt contre l'Etat belge, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 17 septembre 2015, le Tribunal de première instance de Liège, division Liège, a posé une question préjudicielle qui, par ordonnance de la Cour du 14 octobre 2015, a été reformulée comme suit : « Les articles 132bis et 136 du CIR 1992, interprétés comme considérant à charge les seuls enfants qui ont leur domicile fiscal chez l'un des parents du ménage dont ils font partie, violent-ils les articles 10, 11 et 172 de la Constitution en ce qu'ils traitent différemment, - d'une part, les parents d'un ménage comprenant des enfants nés de lits différents, dont certains sont en garde alternée ou égalitaire et sont domiciliés dans ce ménage et, - d'autre part, les parents d'un ménage comprenant des enfants nés de lits différents, dont certains sont en garde alternée ou égalitaire et ne sont pas domiciliés dans ce ménage, les premiers voyant la totalité des enfants faisant partie de leur ménage pris en compte pour le calcul de la quotité exemptée (la moitié de l'avantage fiscal correspondant aux enfants en garde égalitaire étant ensuite déduite du total), les seconds voyant uniquement les enfants domiciliés avec eux pris en compte pour le calcul de la quotité exemptée, à l'exclusion des autres enfants non communs, nés d'une autre union, (la moitié de l'avantage fiscal correspondant aux enfants en garde égalitaire étant ensuite ajoutée au total) ?

Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij vonnis van 27 juni 2016 in zake de vzw « Cliniques Notre-Dame de Grâce » tegen het Rijksinstituut voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 11 juli 2016, heeft de Arbeidsrechtbank Henegouwen, afdeling Charleroi, de volgende prejudiciële vragen gesteld : 1. « Schendt artikel 56ter van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994, zoals vervangen bij artikel 50 van de wet van 19 december 2008 houdende diverse bepalingen inzake gezondheidszorg, de artikelen 10 en 11 of 16 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol bij het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en in samenhang gelezen met de algemene rechtsbeginselen en inzonderheid het beginsel van rechtszekerheid en van niet-retroactiviteit van de wet, - in zoverre het tot gevolg heeft dat de ziekenhuizen de referentiebedragen voor het toepassingsjaar pas kennen drie jaar nadat de voor de berekening van de referentiebedragen in aanmerking genomen verstrekkingen zijn verricht, hetgeen hen belet hun gedrag tijdig aan te passen; - in zoverre het bepaalt dat de referentiebedragen worden berekend per groep van verstrekkingen en niet per nomenclatuurverstrekking; - in zoverre het, in de huidige versie ervan, is ingevoegd bij artikel 50 van een wet van 19 december 2008 houdende diverse bepalingen inzake gezondheidszorg en erin voorziet dat de jaarlijkse referentiebedragen per opname voor de eerste maal worden berekend voor het jaar 2006 en dus met terugwerkende kracht ?
Avis prescrit par l'article 74 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 Par jugement du 27 juin 2016 en cause de l'ASBL « Cliniques Notre-Dame de Grâce » contre l'Institut national d'assurance maladie-invalidité, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 11 juillet 2016, le Tribunal du travail du Hainaut, division Charleroi, a posé les questions préjudicielles suivantes : 1. « L'article 56ter de la loi relative à l'assurance obligatoire soins de santé et indemnités, coordonnée le 14 juillet 1994, tel que remplacé par l'article 50 de la loi du 19 décembre 2008 portant des dispositions diverses en matière de santé, viole-t-il les articles 10 et 11 ou 16 de la Constitution, combinés avec l'article 1 du 1 protocole additionnel à la Convention européenne des droits de l'homme et combinés avec les principes généraux du droit et plus particulièrement le principe de sécurité juridique et de non-rétroactivité de la loi, - en ce qu'il a pour conséquence que les montants de référence pour l'année d'application ne sont connus des hôpitaux que trois années après que les prestations prises en considération pour le calcul des montants de référence aient été effectuées, ce qui les empêche d'adapter leur comportement en temps utile; - en ce qu'il prévoit que les montants de référence sont calculés par groupe de prestations et non par prestation de nomenclature; - en ce qu'il a été inséré dans sa version actuelle par l'article 50 d'une loi du 19 décembre 2008 portant des dispositions diverses en matière de santé, et qu'il prévoit que les montants de référence annuels par admission sont calculés pour la première fois pour l'année 2006 et donc de manière rétroactive ?

IV. - Geldelijke anciënniteit Art. 15. Voor de berekening van de geldelijke anciënniteit, wordt op de volgende wijze rekening gehouden met de effectief gepresteerde dienstperiodes of met de periodes gelijkgesteld door sociale wetgeving bij de vorige werkgevers : De jaren voltijdse of deeltijdse tewerkstelling, voor zover de deeltijdse tewerkstelling minstens halftijds was, in de sociale sector of de gezondheidssector die in verband kan worden gebracht met de zogenaamde persoonsgebonden materies, worden tegen 100 pct. in aanmerking genomen als deze tewerkstelling gebeurde in een functie met een hogere of gelijkwaardige kwalificatie; tegen 50 pct. als deze tewerkstelling gebeurde in een functie met een lagere kwalificatie.
IV. - Ancienneté pécuniaire Art. 15. Pour le calcul de l'ancienneté pécuniaire, il est tenu compte des périodes de service effectivement prestées ou assimilées par une législation sociale chez des employeurs précédents, de la façon suivante : Les années d'occupation à temps plein ou à temps partiel, pour autant que la prestation à temps partiel l'ait été au moins à mi-temps, dans le secteur social ou le secteur de la santé pouvant être rattaché aux matières dites personnalisables, sont prises en compte à 100 p.c. si cette occupation l'était dans une fonction à qualification plus élevée ou équivalente, à 50 p.c. si cette occupation l'était dans une fonction à qualification plus basse.

Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij arrest van 13 januari 2016 in zake de vzw « Clinique Saint-Pierre » tegen het Rijksinstituut voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 19 januari 2016, heeft het Arbeidshof te Brussel de volgende prejudiciële vragen gesteld : « - Schendt artikel 56ter van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994, zoals vervangen bij artikel 50 van de wet van 19 december 2008 houdende diverse bepalingen inzake gezondheidszorg, de artikelen 10 en 11 of 16 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol bij het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en in samenhang gelezen met de algemene rechtsbeginselen en inzonderheid het beginsel van rechtszekerheid en van niet-retroactiviteit van de wet, o in zoverre het tot gevolg heeft dat de ziekenhuizen de referentiebedragen voor het toepassingsjaar pas kennen drie jaar nadat de voor de berekening van de referentiebedragen in aanmerking genomen verstrekkingen zijn verricht, hetgeen hen belet hun gedrag tijdig aan te passen; o in zoverre het bepaalt dat de referentiebedragen worden berekend per groep van verstrekkingen en niet per nomenclatuurverstrekking; o in zoverre het, in de huidige versie ervan, is ingevoegd bij artikel 50 van een wet van 19 december 2008 houdende diverse bepalingen inzake gezondheidszorg en erin voorziet dat de jaarlijkse referentiebedragen per opname voor de eerste maal worden berekend voor het jaar 2006 en dus met terugwerkende kracht ?
Avis prescrit par l'article 74 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 Par arrêt du 13 janvier 2016 en cause de l'ASBL « Clinique Saint-Pierre » contre l'Institut national d'assurance maladie-invalidité, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 19 janvier 2016, la Cour du travail de Bruxelles a posé les questions préjudicielles suivantes : « - L'article 56ter de la loi relative à l'assurance obligatoire soins de santé et indemnités, coordonnée le 14 juillet 1994, tel que remplacé par l'article 50 de la loi du 19 décembre 2008 portant des dispositions diverses en matière de santé, viole-t-il les articles 10 et 11 ou 16 de la Constitution, combinés avec l'article 1 du 1 protocole additionnel à la Convention européenne des droits de l'homme et combinés avec les principes généraux du droit et plus particulièrement le principe de sécurité juridique et de non-rétroactivité de la loi, o en ce qu'il a pour conséquence que les montants de référence pour l'année d'application ne sont connus des hôpitaux que trois années après que les prestations prises en considération pour le calcul des montants de référence aient été effectuées, ce qui les empêche d'adapter leur comportement en temps utiles; o en ce qu'il prévoit que les montants de référence sont calculés par groupe de prestations et non par prestation de nomenclature; o en ce qu'il a été inséré dans sa version actuelle par l'article 50 d'une loi du 19 décembre 2008 portant des dispositions diverses en matière de santé, et qu'il prévoit que les montants de référence annuels par admission sont calculés pour la première fois pour l'année 2006 et donc de manière rétroactive ?

De volgende van de zeven in aanmerking genomen beginselen kunnen worden vermeld : het feit dat elke dader van een internationaalrechtelijke misdaad daarvoor aansprakelijk is en kan worden gestraft (beginsel 1); de niet-bestraffing van de internationaalrechtelijke misdaden in het nationale recht heeft geen invloed op de aansprakelijkheid in het internationaal recht (beginsel 2); de hoedanigheid van staatshoofd of regeringsleider heeft geen invloed op de aansprakelijkheid in het internationaal recht (beginsel 3); de dader wordt in het internationaal recht niet ontheven van de aansprakelijkheid, wegens het bevel van de regering of van de meerdere, voor zover hij moreel het recht heeft om te kiezen (beginsel 4); en de opsomming van de misdaden tegen de vrede, oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid als internationaalrechtelijke misdaden (beginsel 6).
Parmi les sept Principes ainsi retenus, peuvent être cités: le fait que tout auteur d'un crime de droit international est responsable de ce chef et passible de chátiment (Principe 1 ); l'absence d'influence sur la responsabilité en droit international de la non punition des crimes de droit international en droit interne (Principe 2); l'absence d'incidence de la qualité de chef d'État ou de gouvernement sur la responsabilité en droit international (Principe 3); la non exonération de la responsabilité, en droit international, en raison de l'ordre du gouvernement ou du supérieur hiérarchique, pour autant que l'auteur ait eu moralement la faculté de choisir (Principe 4) et l'énumération, comme crimes de droit international, des crimes contre la paix, crimes de guerre et crimes contre l'humanité (Principe 6).

De volgende van de zeven in aanmerking genomen beginselen kunnen worden vermeld : het feit dat elke dader van een internationaalrechtelijke misdaad daarvoor aansprakelijk is en kan worden gestraft (beginsel 1); de niet-bestraffing van de internationaalrechtelijke misdaden in het nationale recht heeft geen invloed op de aansprakelijkheid in het internationaal recht (beginsel 2); de hoedanigheid van staatshoofd of regeringsleider heeft geen invloed op de aansprakelijkheid in het internationaal recht (beginsel 3); de dader wordt in het internationaal recht niet ontheven van de aansprakelijkheid, wegens het bevel van de regering of van de meerdere, voor zover hij moreel het recht heeft om te kiezen (beginsel 4); en de opsomming van de misdaden tegen de vrede, oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid als internationaalrechtelijke misdaden (beginsel 6).
Parmi les sept Principes ainsi retenus, peuvent être cités: le fait que tout auteur d'un crime de droit international est responsable de ce chef et passible de chátiment (Principe 1); l'absence d'influence sur la responsabilité en droit international de la non punition des crimes de droit international en droit interne (Principe 2); l'absence d'incidence de la qualité de chef d'État ou de gouvernement sur la responsabilité en droit international (Principe 3); la non exonération de la responsabilité, en droit international, en raison de l'ordre du gouvernement ou du supérieur hiérarchique, pour autant que l'auteur ait eu moralement la faculté de choisir (Principe 4) et l'énumération, comme crimes de droit international, des crimes contre la paix, crimes de guerre et crimes contre l'humanité (Principe 6).

Het pensioen of de pensioenen in een andere regeling waarvan het « omgerekend bedrag » (het betreft het toegekend pensioenbedrag in de andere regeling vermenigvuldigd met de omgekeerde breuk volgens welke de toekenning gebeurde) of de som van de omgerekende bedragen, lager is dan het « forfaitair bedrag » (tegen de huidige index beloopt dit bedrag 6 506,98 euro), wordt of worden niet in aanmerking genomen voor het bepalen van de eenheid van loopbaan.
La ou les pensions d'un autre régime, dont le « montant converti » (il s'agit du montant attribué dans l'autre régime, multiplié par la fraction inverse selon laquelle il est attribué), ou la somme des montants convertis, est inférieur au « montant forfaitaire » (à l'indice actuel, ce montant s'élève à 6 506,98 euros), est ou ne sont pas prises en considération dans le cadre de l'unité de carrière.

De in aanmerking genomen wijzigingen strekken ertoe de huidige bepalingen tegen bepaalde vormen van misbruik te versterken, waarbij natuurlijk binnen de door de richtlijn 2004/114/EG toegelaten grenzen gebleven wordt.
Les modifications envisagées visent les dispositions actuelles visant à renforcer la lutte contre certaines formes d’abus et ce, tout en restant bien entendu dans les limites permises par la directive 2004/114/CE.

Antwoord : Ik ben het met het geachte lid eens dat het koninklijk besluit van 6 maart 1996 voor de werkgevers een onbetwistbare verbetering heeft teweeg gebracht inzake raming van de voordelen van alle aard betreffende hypothecaire leningen tegen veranderlijke rentevoet. Toch moet ik hem erop wijzen dat door het aannemen van zijn voorstel ten aanzien van hypothecaire leningen tegen vaste rentevoet, de referentie-index voor het jaar 1997 gebracht zou worden op 7,158 % en 6,158 %, naargelang het geval, terwijl de in aanmerking genomen index volgens de huidige bepalingswijze 6 % bedraagt.
Réponse : Tout en étant d'accord avec l'honorable membre pour reconnaître que l'arrêté royal du 6 mars 1996 a apporté pour les employeurs une incontestable amélioration en matière d'évaluation des avantages de toute nature relatifs aux prêts hypothécaires à taux variable, je me dois cependant de lui faire observer, qu'en adoptant sa proposition à l'égard des prêts hypothécaires à taux fixe, l'indice de référence aurait été porté pour l'année 1997 à 7,158 % et 6,158 %, suivant le cas, alors que l'indice retenu selon le mode de détermination actuel s'élève à 6 %.