Traduction de «aansprakelijkheid moet dragen » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Document ST 9999/99 INIT moet de verspreidingsmarkering LIMITE dragen.
Le document ST ... INIT doit porter le code de diffusion LIMITE

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Dit betekent dat de Unie zelf de financiële aansprakelijkheid moet dragen wanneer de betrokken behandeling is toegekend door een instelling, orgaan, agentschap of andere juridische entiteit van de Unie.
Il s’ensuit que l’Union devrait supporter elle-même la responsabilité financière lorsque le traitement est accordé par une institution, un organe, une agence ou une autre entité juridique de l’Union.

Dit betekent dat de Unie de financiële aansprakelijkheid moet dragen wanneer de betrokken behandeling is toegekend door een instelling, orgaan of agentschap van de Unie.
Il s'ensuit que l'Union devrait supporter la responsabilité financière lorsque le traitement est accordé par une institution, un organe ou une agence de l'Union.

Wanneer de Unie als verweerder optreedt in een geschil waarin een lidstaat de potentiële financiële verantwoordelijkheid geheel of gedeeltelijk moet dragen, kan de betrokken lidstaat te allen tijde de uit de arbitrage voortvloeiende financiële aansprakelijkheid aanvaarden.
Lorsque l'Union agit en qualité de partie défenderesse dans un différend dans lequel un État membre devrait avoir à supporter la totalité ou une partie de la responsabilité financière potentielle , l'État membre concerné peut, à tout moment, accepter toute responsabilité financière potentielle résultant de l'arbitrage.

De betrokken lidstaat moet de financiële aansprakelijkheid dragen, wanneer de betrokken behandeling is toegekend door de lidstaat.
L'État membre concerné devrait assumer la responsabilité financière lorsque c'est lui-même qui a accordé le traitement en cause.

Wanneer de lidstaat evenwel handelt op een wijze die wordt voorgeschreven door het recht van de Unie, bijvoorbeeld bij het omzetten van een door de Unie vastgestelde richtlijn, moet de Unie zelf de financiële aansprakelijkheid dragen voor zover de betrokken behandeling door het recht van de Unie wordt voorgeschreven.
Toutefois, dans le cas où l’État membre agit d’une manière prescrite par le droit de l’Union, par exemple en transposant une directive adoptée par l’Union, l’Union devrait assumer elle-même la responsabilité financière dans la mesure où le traitement en cause est requis par le droit de l’Union.

Wanneer de lidstaat evenwel handelt op een wijze die wordt voorgeschreven door het recht van de Unie, bijvoorbeeld bij het omzetten van een door de Unie vastgestelde richtlijn, moet de Unie de financiële aansprakelijkheid dragen voor zover de betrokken behandeling door het recht van de Unie wordt voorgeschreven.
Toutefois, dans le cas où l’État membre agit d’une manière prescrite par le droit de l’Union, par exemple en transposant une directive adoptée par l’Union, l’Union devrait assumer la responsabilité financière dans la mesure où le traitement en cause est requis par le droit de l’Union.

20. is van mening dat een betalingsverkeeraanbieder op grond van nationale wettelijke voorschriften van de lidstaten voor de reglementaire afhandeling van opdrachten van de klant moet instaan en daarvoor de bewijslast moet dragen, zodra die opdrachten in zijn sfeer is gekomen; wijst een uitbreiding van de schuldonafhankelijke aansprakelijkheid af; is echter van mening dat de aansprakelijkheid van een aanbieder in geval van niet-naleving van de wet tegenover zijn klanten wat betreft verkeerde keuzes, zich moet uitstrekken tot de schuld van tussenondernemingen en technische instellingen waarvan hij gebruik maakt; stelt voor dat op weg naar zelfregulering tussen bankverenigingen, betalingsnetwerkexploitanten en handel een procedure wordt gevonden om interne aansprakelijkheidskwesties vlot op te helderen; de beoordeling van aansprakelijkheidskwesties bij verdere schade en overmacht dient aan de nationale jurisdictie te worden overgelaten;
20. considère que le prestataire de services de paiement devrait être responsable de la bonne exécution de l'ordre du client, conformément aux dispositions juridiques des États membres, et que la charge de la preuve lui incombe, dès lors que l'ordre du client est entré dans sa sphère de responsabilité; s'oppose à une extension de la responsabilité objective; estime, cependant, que la responsabilité du prestataire, dans le cadre du rapport de droit qui le lie à son client s'agissant des erreurs de sélection, devrait être étendue aux entreprises intermédiaires et aux installations techniques qu'il emploie; suggère que, par voie d'autorégulation, les organisations bancaires, les exploitants des réseaux et les commerçants définissent une procédure destinée à régler rapidement les questions de responsabilité internes, mais estime qu'il convient de laisser aux tribunaux nationaux le soin de juger lesdites questions de responsabilité, dans les cas de dommages indirects et de force majeure;

16. is van mening dat een betalingsverkeeraanbieder op grond van nationale wettelijke voorschriften van de lidstaten voor de reglementaire afhandeling van opdrachten van de klant moet instaan en daarvoor de bewijslast moet dragen, zodra die opdrachten in zijn sfeer is gekomen; wijst een uitbreiding van de schuldonafhankelijke aansprakelijkheid af; is echter van mening dat de aansprakelijkheid van een aanbieder in geval van niet-naleving van de wet tegenover zijn klanten wat betreft verkeerde keuzes, zich moet uitstrekken tot de schuld van tussenondernemingen en technische instellingen waarvan hij gebruik maakt; stelt voor dat op weg naar zelfregulering tussen bankverenigingen, betalingsnetwerkexploitanten en handel een procedure wordt gevonden om interne aansprakelijkheidskwesties vlot op te helderen; de beoordeling van aansprakelijkheidskwesties bij verdere schade en overmacht dient aan de nationale jurisdictie te worden overgelaten;
16. considère que le prestataire de services de paiement doit être responsable de la bonne exécution de l'ordre du client, conformément aux dispositions juridiques des États membres, et que la charge de la preuve lui incombe, dès lors que l'ordre est parvenu dans sa sphère de responsabilité; s'oppose à une extension de la responsabilité objective; estime, cependant, que la responsabilité du prestataire, dans le cadre du rapport de droit qui le lie à son client s'agissant des erreurs de sélection, devrait être étendue à celle des entreprises intermédiaires et des installations techniques qu'il emploie; suggère que, par voie d'autorégulation, les organisations bancaires, les exploitants des réseaux de paiement et les commerçants définissent une procédure destinée à régler rapidement les questions de responsabilité internes, mais estime qu'il convient de laisser aux tribunaux nationaux le soin de juger lesdites questions de responsabilité, dans les cas de dommages consécutifs et de force majeure;