Traduction de «aanvaarden die hem ertoe zouden » (Néerlandais → Français) :

5.3. Wijzigingen van de groepsverzekering De inrichter behoudt zich het recht voor, zijn aandeel in deze groepsverzekering te verminderen en zelfs af te schaffen zo de economische en/of sociale omstandigheden hem ertoe zouden verplichten of in geval van grondige wijziging van de sociale zekerheid.
5.3. Modifications de l'assurance de groupe L'organisateur se réserve le droit de diminuer et même de supprimer sa participation dans la présente assurance si les circonstances économiques et/ou sociales l'y obligeaient ou en cas de modification sensible de la sécurité sociale.

Er moet inderdaad vermeden worden dat het waarborgprogramma perverse effecten creëert en verzekeraars ertoe brengt buitensporige premies te eisen, wat het geval zou kunnen zijn als de verzekeraars weten dat de exploitant verplicht is alles te aanvaarden wat hem voorgesteld wordt.
Il faut en effet éviter que le programme de garantie ne crée des effets pervers et ne pousse les assureurs à exiger des primes excessives, ce qui pourrait être le cas si les assureurs savent que l'exploitant est obligé d'accepter tout ce qu'ils lui proposent.

De Ministerraad is daarenboven van oordeel dat de in het geding zijnde categorieën van personen niet vergelijkbaar zouden zijn, aangezien de adoptie, volgens hem, ertoe zou strekken het een kind mogelijk te maken op te groeien in een geborgen familiale opvoedingssituatie.
Le Conseil des ministres considère par ailleurs que les catégories de personnes en cause ne seraient pas comparables, dès lors que, selon lui, l'adoption viserait à permettre à un enfant de grandir dans un milieu familial sécurisant.

Zij beoogt « meervoudige gevolgen » teweeg te brengen : de « intimidatie van de veroordeelde en van de perverse mensen die ertoe verleid zouden zijn hem op de weg van de misdaad te volgen », de « preventie » en, indien mogelijk, de « verbetering van de veroordeelde » door de « verbetering van de schuldige » (Parl. St., Kamer, 1850-1851, nr. 245, p. 11).
Elle vise à produire des « effets multiples » : l'« intimidation du condamné et des hommes pervers qui seraient tentés de le suivre dans la voie du crime », la « prévention » et, si possible, l'« amélioration du condamné » par l'« amendement du coupable » (Doc. parl., Chambre, 1850-1851, n° 245, p. 11).

De heer De Bruyn c.s dient amendement nr. 11 in dat ertoe strekt om een nieuw punt 4bis in te voegen, luidende : « gelet op de toenemende internationale kritiek op de zogenaamde voorkeursbehandeling die mensen met aids zouden krijgen, in vergelijking met mensen die met andere gezondheidsproblemen worden geconfronteerd, en gelet op de kwetsbare financiële situatie wereldwijd die een directe impact heeft op beschikbare middelen in de strijd tegen HIV en aids, er tijdens alle relevante bilaterale en multilaterale contacten over te waken dat het bereiken van een evenwicht niet wordt nagestreefd door het fnuiken van het goede voorbeeld dat de internationale strijd tegen HIV en aids is door het aanvaarden van die strijd als een collectieve, mondiale verantwoordelijkheid ».
M. De Bruyn et consorts déposent l'amendement nº 11, qui vise à insérer un point 4bis rédigé comme suit: « vu les critiques de plus en plus nombreuses dont fait l'objet, au niveau international, le prétendu traitement de faveur accordé aux personnes atteintes du sida par rapport à celles qui souffrent d'autres problèmes de santé, et compte tenu de la précarité financière mondiale qui a un impact direct sur les moyens disponibles pour la lutte contre le VIH/sida, de veiller, lors de tous les contacts bilatéraux et multilatéraux pertinents, à ce que l'on ne cherche pas à atteindre un équilibre en ignorant le bon exemple que constitue la lutte internationale contre le VIH/sida, reconnue comme une responsabilité collective et mondiale; ».

Dit bracht de Raad voor Mededinging ertoe, « tijdens zijn plenaire zitting van 6 september 1994 », unaniem een advies goed te keuren, « gericht aan de minister van Economische Zaken, om hem de noodzaak mee te delen van een wijziging van het statuut van de voorzitter en de vice-voorzitter van de Raad opdat zij hun functie voltijds zouden kunnen waarnemen, en niet ­ zoals dit het geval is sinds het in werking treden van de wet ­, voor zover het uitoefenen van hun functie als magistraat hen daartoe de mogelijkheid biedt, of ten nadele van laatstgenoemd ambt » (zie blz. 10 van het voornoemde verslag).
Le Conseil de la concurrence a donc été amené, au cours de sa réunion du 6 septembre 1994, à adopter à l'unanimité un avis « qu'il a adressé au ministre des Affaires économiques pour lui faire part de la nécessité d'une modification du statut des président et vice-président du Conseil, de manière à ce qu'ils puissent assumer leurs fonctions à plein temps, et non pas, comme c'est le cas depuis l'entrée en vigueur de la loi, dans la mesure où l'exercice de leurs fonctions au sein de la magistrature le leur permet ou au risque de nuire à cette dernière fonction » (voir p. 10 du rapport précité).

54. is verheugd over het feit dat het door de derde onderzoekskamer van het ICC tegen Jean Pierre Bemba uitgevaardigde aanhoudingsbevel op 3 juli 2008 door België ten uitvoer is gelegd; stelt evenwel met grote bezorgdheid vast dat acht aanhoudingsbevelen die door het ICC onder meer tegen vier vooraanstaande leiders van het Verzetsleger van de Heer (LRA) in Oeganda, tegen Bosco Ntaganda in de Democratische Republiek Congo en tegen Ahmad Harun, Ali Kushayb en de Soedanese president Omar Hassan Ahmad al-Bashir in Soedan zijn uitgevaardigd, nog niet ten uitvoer zijn gelegd; betreurt dat Soedan tot dusver heeft nagelaten en geweigerd de verdachten te arresteren en over te dragen aan het ICC, in vortdurend verzuim van zijn verplichtingen ingevolge resolutie 1593 (2005) van de VN-Veiligheidsraad; constateert dat de eerste onderzoekskamer van het ICC de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties op 2 mei 2010 op de hoogte heeft gebracht van het gebrek aan medewerking door de Republiek Soedan in de zaak tegen Harun en Kushayb; uit zijn ernstige bezorgdheid over het feit dat twee staten die partij zijn bij het Statuut van Rome, namelijk Tsjaad en Kenia, president Omar al-Bashir onlangs hebben uitgenodigd en op hun grondgebied hebben verwelkomd en het tegen hem uitgevaardigde aanhoudingsbevel niet ten uitvoer hebben gelegd, ondanks het feit dat zij krachtens het Statuut verplicht waren hem aan te houden; vraagt te blijven zoeken naar voortvluchtige aangeklaagden in Kroatië , en wijst erop dat de EU en het ICC ertoe zouden kunnen bijdragen dat onderzoeken worden ingesteld naar mogelijke oorlogsmisdaden in Sri Lanka en de Democratische Republiek Congo;
54. salue l'exécution par la Belgique du mandat d'arrêt délivré le 3 juillet 2008 à l'encontre de Jean-Pierre Bemba par la chambre préliminaire III de la CPI, note cependant avec une vive inquiétude que huit mandats d'arrêt émis par la Cour contre quatre hauts dirigeants de l'Armée de résistance du Seigneur (LRA) en Ouganda, ainsi que contre Bosco Ntaganda en RDC, Ahmed Haroun, Ali Kusheib et le président Omar Hassan Ahmed el-Béchir au Soudan n'ont pas encore été exécutés; déplore le refus persistant du Soudan d'arrêter ces suspects et de les déférer à la CPI, au mépris de l'obligation que lui impose la résolution 1593 (2005) du Conseil de sécurité des Nations unies; constate que, le 26 mai 2010, la chambre préliminaire I de la Cour a informé le Conseil de sécurité des Nations unies du manque de coopération de la République du Soudan dans l’affaire ouverte à l’encontre d’Ahmed Haroun et d’Ali Kusheib; exprime ses vives préoccupations face au fait que deux États parties au Statut de Rome, le Tchad et le Kenya, ont récemment invité et accueilli le président Omar el-Béchir sur leur territoire et n’ont pas exécuté le mandat d’arrêt délivré contre lui, bien qu’ils y soient contraints par ledit Statut; demande que les recherches des inculpés se poursuivent en Croatie et souligne que l’Union européenne et la CPI pourraient veiller à ce que les enquêtes sur les présomptions de crimes de guerre au Sri Lanka et en République démocratique du Congo soient effectivement réalisées;

54. is verheugd over het feit dat het door de derde onderzoekskamer van het ICC tegen Jean Pierre Bemba uitgevaardigde aanhoudingsbevel op 3 juli 2008 door België ten uitvoer is gelegd; stelt evenwel met grote bezorgdheid vast dat acht aanhoudingsbevelen die door het ICC onder meer tegen vier vooraanstaande leiders van het Verzetsleger van de Heer (LRA) in Oeganda, tegen Bosco Ntaganda in de Democratische Republiek Congo en tegen Ahmad Harun, Ali Kushayb en de Soedanese president Omar Hassan Ahmad al-Bashir in Soedan zijn uitgevaardigd, nog niet ten uitvoer zijn gelegd; betreurt dat Soedan tot dusver heeft nagelaten en geweigerd de verdachten te arresteren en over te dragen aan het ICC, in vortdurend verzuim van zijn verplichtingen ingevolge resolutie 1593 (2005) van de VN-Veiligheidsraad; constateert dat de eerste onderzoekskamer van het ICC de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties op 26 mei 2010 op de hoogte heeft gebracht van het gebrek aan medewerking door de Republiek Soedan in de zaak tegen Harun en Kushayb; uit zijn ernstige bezorgdheid over het feit dat twee staten die partij zijn bij het Statuut van Rome, namelijk Tsjaad en Kenia, president Omar al-Bashir onlangs hebben uitgenodigd en op hun grondgebied hebben verwelkomd en het tegen hem uitgevaardigde aanhoudingsbevel niet ten uitvoer hebben gelegd, ondanks het feit dat zij krachtens het Statuut verplicht waren hem aan te houden; vraagt te blijven zoeken naar voortvluchtige aangeklaagden, en wijst erop dat de EU en het ICC ertoe zouden kunnen bijdragen dat onderzoeken worden ingesteld naar mogelijke oorlogsmisdaden in Sri Lanka en de Democratische Republiek Congo;
54. salue l'exécution par la Belgique du mandat d'arrêt délivré le 3 juillet 2008 à l'encontre de Jean-Pierre Bemba par la chambre préliminaire III de la CPI, note cependant avec une vive inquiétude que huit mandats d'arrêt émis par la Cour contre quatre hauts dirigeants de l'Armée de résistance du Seigneur (LRA) en Ouganda, ainsi que contre Bosco Ntaganda en RDC, Ahmed Haroun, Ali Kusheib et le président Omar Hassan Ahmed el-Béchir au Soudan n'ont pas encore été exécutés; déplore le refus persistant du Soudan d'arrêter ces suspects et de les déférer à la CPI, au mépris de l'obligation que lui impose la résolution 1593 (2005) du Conseil de sécurité des Nations unies; constate que, le 26 mai 2010, la chambre préliminaire I de la Cour a informé le Conseil de sécurité des Nations unies du manque de coopération de la République du Soudan dans l'affaire ouverte à l'encontre d'Ahmed Haroun et d'Ali Kusheib; exprime ses vives préoccupations face au fait que deux États parties au Statut de Rome, le Tchad et le Kenya, ont récemment invité et accueilli le président Omar el-Béchir sur leur territoire et n'ont pas exécuté le mandat d'arrêt délivré contre lui, bien qu'ils y soient contraints par ledit Statut; demande que les recherches des inculpés se poursuivent et souligne que l'Union européenne et la CPI pourraient veiller à ce que les enquêtes sur les présomptions de crimes de guerre au Sri Lanka et en République démocratique du Congo soient effectivement réalisées;