Het is grotendeels een verslag met ideeën en abstracte vrome wensen. Daarin worden de grondrechten, zoals het recht van arbeid, onderwijs en gezondheid, slechts gezien als “kansen” die “op gelijkwaardige wijze” aan iedereen moeten worden geboden, wat natuurlijk in de praktijk onhaalbaar is. Daar waar het verslag concreter wordt, wordt voorgesteld alleen extreme verschijnselen van armoede, discriminatie, enzovoort, aan te pakken met maatregelen als een algemene invoering van minimumloon, enzovoort.
Or les droits garantis par cette Charte sont moindres que les droits garantis dans beaucoup d’États membres. En grande partie, ce rapport n’est autre qu’une succession d’idées et des vagues souhaits, dans laquelle les droits fondamentaux que sont, entre autres, le travail, l’éducation et la santé sont qualifiés de simples «chances» face auxquelles l’«égalité» de chacun doit être garantie, ce qui, dans les faits, est tout simplement impossible. En outre, les rares recommandations plus précises qu’il contient ne concernent que certains cas extrêmes de pauvreté, de discrimination, etc.
