Het Internationaal Monetair Fonds en de Wereldbank hebben door middel van leningen, steun voor directe investeringen en vermindering van de schuldenlast de afgelopen drie decennia voornamelijk een op de aanbodzijde georiënteerd beleid gevoerd ten overstaan van arme landen waar hervormingen noodzakelijk waren. Deze aanpak stond in het teken van een restrictief monetair, budgettair en loonbeleid waarmee inflatie en tekorten op de lopende rekening moesten worden teruggedrongen.
Ces trente dernières années, le Fonds monétaire international et la Banque mondiale ont imposé aux pays en voie de développement, par le biais des prêts, du soutien aux investissements directs et des remises de dettes aux pays pauvres dans lesquels des réformes étaient nécessaires, une gestion axée prioritairement sur l'offre.