Tegenover de opvat
ting dat euthanasie alleen maar kan als alle andere
mogelijkheden zijn uitgeput, als alles gedaan is om aan stervende mensen verzorging, hulp, bijstand en verlichting te bieden, tegenover de visie op euthanasie als ultimum remedium, als een uitzonderlijke grensoverschrijdende handeling, staat de visie die euthanasie aanbiedt als één van de opties niet alleen voor terminaal zieken,
maar ook voor wie de ziekte nog niet levensbedreigend is, niet alleen voor wie fysiek veel te lijden heeft,
maar ook
...[+++]voor wie mentaal of psychisch levensmoe is, niet alleen voor wie helder en bewust om de dood vraagt, maar ook voor wie van tevoren bepaalde situaties onleefbaar achtte.
À la conception considérant l'euthanasie comme seulement possible lorsque toutes les possibilités sont épuisées, comme un remède ultime, s'oppose la vision présentant l'euthanasie comme une des options s'offrant non seulement aux patients en phase terminale mais aussi aux personnes dont la vie n'est pas encore menacée par la maladie, non seulement à eux qui endurent de grandes souffrances physiques mais aussi à ceux qui éprouvent une lassitude mentale ou psychique de vivre, non seulement aux patients réclamant la mort de manière consciente et lucide mais aussi à quiconque a estimé au préalable que certaines situations étaient invivables.
