We worden geconfronteerd met een besparingsbeleid waarbij de burgers gestraft worden, alhoewel zij zich niets te verwijten hebben met betrekking tot de crisis of de verantwoordelijken die de financiële systemen beheren : er zijn nog geen belastingen op financiële transacties, Europa heeft geen eigen middelen, enz. Voor dit soort financieel besparingsmodel dat men als het enige juiste bestempelt, zijn er niet veel alternatieven.
On se trouve face à une politique d'austérité qui pénalise les citoyens qui n'ont pourtant rien à se reprocher en ce qui concerne la crise et qui ménage les systèmes financiers: les taxes sur les transactions financières n'existent pas encore, l'Europe n'a pas de ressources propres, etc. Ce type de modèle d'austérité financière que l'on a qualifié d'orthodoxie élude rapidement les alternatives.
