Traduction de «antwerpen de term » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Rijn-Regelen Antwerpen-Rotterdam 1956 | Rijn-Regelen Antwerpen-Rotterdam 1979
Règles du Rhin Anvers-Rotterdam 1956 | Règles du Rhin Anvers-Rotterdam 1979

York-Antwerpen regels, 1950 | York-Antwerpen regels, 1974
Règles d'York et d'Anvers, 1950 | règles d'York et d'Anvers, 1974

Koloniale Hogeschool van België te Antwerpen
Université coloniale de Belgique à Anvers

Rijksuniversitair Centrum te Antwerpen
Centre universitaire de l'Etat à Anvers

Antwerpen
Anvers

Antwerpen
province d'Anvers

Amsterdam, Rotterdam & Antwerpen | ARA [Abbr.]
Amsterdam-Rotterdam-Anvers | ARA [Abbr.]

hoofd beweeglijk boven bekkeningang à terme als indicatie voor zorg bij moeder
Soins maternels pour tête haute à terme

Effecten met middellange looptijd | Medium term note
bon à moyen terme négociable | BMTN

Incoterms | International commercial terms
condition(s) internationale(s) de vente | CIV

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

a) Met de term « dwangmaatregelen » wordt in de rechtsleer bedoeld : maatregelen waarvoor ­ behoudens het geval van heterdaad ­ krachtens de wet het bevel van een rechter noodzakelijk is en waarbij zonder toestemming van de betrokkene inbreuk wordt gemaakt op zijn persoonlijke rechten en vrijheden (vgl. Verstraeten, R. , Handboek Strafvordering, Antwerpen, Maklu, 1993, nr. 447 en 262; Van Den Wyngaert, C. , Strafrecht in hoofdlijnen, Antwerpen, Maklu, 1991, 624 en 631).
a) Par le terme « mesures de contrainte », la doctrine entend : des mesures pour lesquelles ­ sauf le cas de flagrant délit ­ l'ordre du juge est nécessaire en vertu de la loi et par lesquelles, sans l'autorisation de l'intéressé, il est porté atteinte à ses droits et libertés personnels (cf. Verstraeten, R. , Handboek Strafvordering, Anvers, Maklu, 1993, nº 447 et 262; Van Den Wyngaert, C. , Strafrecht in hoofdlijnen, Anvers, Maklu, 1991, 624 et 631).

a) Met de term « dwangmaatregelen » wordt in de rechtsleer bedoeld : maatregelen waarvoor ­ behoudens het geval van heterdaad ­ krachtens de wet het bevel van een rechter noodzakelijk is en waarbij zonder toestemming van de betrokkene inbreuk wordt gemaakt op zijn persoonlijke rechten en vrijheden (vgl. Verstraeten, R., Handboek Strafvordering, Antwerpen, Maklu, 1993, nr. 447 en 262; Van Den Wyngaert, C., Strafrecht in hoofdlijnen, Antwerpen, Maklu, 1991, 624 en 631).
a) Par le terme « mesures de contrainte », la doctrine entend : des mesures pour lesquelles ­ sauf le cas de flagrant délit ­ l'ordre du juge est nécessaire en vertu de la loi et par lesquelles, sans l'autorisation de l'intéressé, il est porté atteinte à ses droits et libertés personnels (cf. Verstraeten, R., Handboek Strafvordering, Anvers, Maklu, 1993, nº 447 et 262; Van Den Wyngaert, C., Strafrecht in hoofdlijnen, Anvers, Maklu, 1991, 624 et 631).

De term « laten » wijst er op dat de voorzitter niet zelf in de overeenkomst kan ingrijpen, doch dat de echtgenoten zelf de schrapping of de wijziging dienen door te voeren (zie Pintens, W. en Buyssens, F. in De hervorming van de echtscheidingsprocedure en het hoorrecht van minderjarigen, Senaeve, P. en Pintens, W (eds.), Antwerpen, Maklu, 1994, nr. 588).
Le mot « faire » indique que le président ne peut pas intervenir lui-même dans la convention, mais que les époux doivent procéder eux-mêmes à la suppression ou à la modification (voir Pintens, W. et Buyssens, F., dans De hervorming van de echtscheidingsprocedure en het hoorrecht van minderjarigen, Senaeve, P. en Pintens, W., (eds.), Anvers, Maklu, 1994, nº 588).

Onder de term « gijzeling » verstaat men in casu « gevangenschap wegens weigering van eed » (van Dale Groot Woordenboek van de Nederlandse taal, 14e herziene uitgave, Utrecht/Antwerpen, Van Dale Lexicografie, 2005, blz. 1194, verbo « gijzeling », punt 2).
Par « gijzeling », on entend, en l'espèce, « gevangenschap wegens weigering van eed/emprisonnement pour cause de refus de prêter serment » (van Dale Groot Woordenboek van de Nederlandse taal, 14édition révisée, Utrecht/Anvers, Van Dale Lexicografie, 2005, p. 1194, verbo « gijzeling », point 2).

Ik wil niettemin opmerken dat de burgemeester van Antwerpen de term gesloten instellingen en niet gesloten centra heeft gebruikt.
Je remarque cependant que le bourgmestre d'Anvers a employé le terme d'institutions fermées et non de centres fermés.

De procureur des Konings van Antwerpen heeft niettemin een negatief advies uitgebracht omdat de betrokkene op het tijdstip van de verklaring zijn hoofdverblijf niet in België zou hebben gehad, terwijl zulk een vereiste niet is neergeschreven in het voormelde artikel 12bis, § 1, 2°, en, zoals de verwijzende rechter opmerkt, de term « hoofdverblijf » die wordt gebruikt in artikel 12bis, § 2, eerste lid, betrekking heeft op de territoriale bevoegdheid van de ambtenaar van de burgerlijke stand, en geen voorwaarde toevoegt aan de voorwaarden die zijn vastgelegd in artikel 12bis, § 1.
Le procureur du Roi d'Anvers a néanmoins émis un avis négatif au motif que l'intéressé n'aurait pas eu sa résidence principale en Belgique au moment de la déclaration, alors qu'une telle exigence n'est pas inscrite à l'article 12bis, § 1, 2°, précité et que, ainsi que le relève le juge a quo, les termes « résidence principale », utilisés à l'article 12bis, § 2, alinéa 1, concernent la compétence territoriale de l'officier de l'état civil et n'ajoutent pas une condition à celles qui sont inscrites à l'article 12bis, § 1.

Verderop in het artikel vermeldt hij een aantal arresten die de term speculatie verduidelijken: - opzettelijk kopen om binnen relatief korte tijdspanne met winst te verkopen (Cass., 18 mei 1977); - blijkt uit snelle opvolging reeks transacties of beleggen met geleende gelden (Brussel, 7 mei 1999 en 17 oktober 1997); - omringd door gespecialiseerd personeel (Antwerpen, 18 november 1997); - wanverhouding tussen aan- en verkoopprijs (Luik, 19 december 1991).
M. W. Niemegeers cite encore dans l'article en question plusieurs arrêts qui précisent la portée de la notion de «spéculation»: - achat effectué dans le but avoué de revendre avec bénéfice à relativement court terme (Cass., 18 mai 1977); - succession rapide de transactions ou placements effectués avec des fonds empruntés (Bruxelles, 7 mai 1999 et 17 octobre 1997); - présence de personnel spécialisé (Anvers, 18 novembre 1997); - disproportion entre le prix d'achat et le prix de vente (Liège, 19 décembre 1991).

Wat betreft de BTW-wetgeving van toepassing vóór 1 januari 1993 besliste het hof van beroep te Antwerpen op 3 september 1985 dat er geen sprake kon zijn van " exploitatie" (term die niet meer voorkomt in het genoemde artikel) van zodra bleek dat de verhuur van garages zich beperkte tot loutere daden van beheer van een onroerend privé-patrimonium en dat de inkomsten daaruit in de personenbelasting als onroerende inkomsten (en dus niet als beroepsinkomsten) waren belast.
En ce qui concerne la législation relative à la TVA d'application avant le 1er janvier 1993, la cour d'appel d'Anvers a décidé, le 3 septembre 1985, qu'il ne pouvait être question d'" exploitation" (terme qui ne figure plus dans l'article précité) dès qu'il s'avérait que la location de garages se limitait à de simples actes de gestion d'un patrimoine immobilier privé et que les revenus générés étaient taxés comme revenus immobiliers (et non comme revenus professionnels) au regard de l'impôt des personnes.