Hoe kon het Parlement doof blijven voor de roep van het volk, hoe kon het onbewogen blijven bij deze honger naar democratie, hoe kon het níet in vuur en vlam raken bij het zien van al die mannen en vrouwen, rijk en arm, jong en oud, die smeekten ze van een regime van angst te bevrijden?
Comment rester sourd aux appels, comment rester impassible face à cette soif de démocratie, comment ne pas s’embraser de voir des hommes et des femmes, riches et pauvres, jeunes et âgés réclamant qu’on les libère du régime de la peur?