Vertaling van "arrest 162 2001 " (Nederlands → Frans) :

Zoals het Arbitragehof beslist heeft in zijn arrest 162/2001 van 19 december 2001, houdt het creëren van de mogelijkheid om een goed verbeurd te verklaren zonder aan de eigenaar ervan de mogelijkheid te bieden aan te tonen dat hij met het strafbaar feit niets te maken heeft en de teruggave van zijn goed te verkrijgen, bovendien een schending in van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, doordat aldus een verschillende behandeling wordt ingevoerd ten opzichte van artikel 42 van het Strafwetboek, waarin geëist wordt dat de in beslag genomen zaak aan de veroordeelde toebehoort.
En outre, comme l'a décidé la Cour d'arbitrage dans son arrêt 162/2001 du 19 décembre 2001, autoriser la confiscation d'un bien sans permettre à son propriétaire d'établir qu'il est étranger à l'infraction et d'obtenir la restitution de son bien, viole les articles 10 et 11 de la Constitution en ce que l'on établit une discrimination par rapport à l'article 42 du Code pénal, qui exige que la chose saisie appartienne au condamné.

De indiener wijst erop dat de bepalingen volgens de Raad van State problemen doen rijzen : zoals het Arbitragehof beslist heeft in zijn arrest 162/2001 van 19 december 2001, houdt het creëren van de mogelijkheid om een goed verbeurd te verklaren zonder aan de eigenaar ervan de mogelijkheid te bieden aan te tonen dat hij met het strafbaar feit niets te maken heeft en de teruggave van zijn goed te verkrijgen, bovendien een schending in van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet; er wordt immers een verschillende behandeling ingevoerd ten opzichte van artikel 42 van het Strafwetboek, waarin geëist wordt dat de in beslag genomen zaak aan de veroordeelde toebehoort.
L'auteur signale que selon le Conseil d'État, les dispositions suscitent des problèmes: comme l'a décidé la Cour d'arbitrage dans son arrêt 162/2001 du 19 décembre 2001, créer la possibilité de confisquer un bien sans permettre à son propriétaire de démontrer qu'il n'a rien à voir avec l'infraction et d'obtenir la restitution de son bien constitue en outre une violation des articles 10 et 11 de la Constitution; en effet, on introduit une différence de traitement au vu de l'article 42 du Code pénal, qui exige que le bien saisi revienne au condamné.

(11) Het is in deze zin dat het begrip « functioneel belang » gedefinieerd wordt in een arrest van 24 oktober 2001 van de Raad van State : « De rechtspraak van de Raad van State en van de hoven en rechtbanken steunt op het adagium « geen vordering zonder belang », dat zowel in de gecoördineerde wetten op de Raad van State als in het Gerechtelijk Wetboek is vastgelegd, waarbij het moet gaan om een rechtstreeks en persoonlijk belang; de theorie van het functioneel belang is ingevoerd door de rechtspraak en tempert de regels die terzake gewoonlijk van toepassing zijn; [.] op basis van het functioneel belang kan een gekozene beroep tot nietigverklaring instellen tegen een bestuurshandeling die hem niet persoonlijk nadeel berokkent, maar die gesteld is met schending van de prerogatieven die zijn mandaat hem verleent, zodat de bestreden handeling, indien ze vernietigd wordt, slechts kan worden overgedaan met inachtneming van de genoemde prerogatieven » (Raad van State, Pecquereau, nr. 100.162 van 24 oktober 2001).
(11) C'est en ce sens que la notion d'intérêt fonctionnel est définie par un arrêt du 24 octobre 2001 du Conseil d'État : « La jurisprudence du Conseil d'État et des Cours et Tribunaux est fondée sur l'adage « sans intérêt pas d'action », consacré tant par les lois coordonnées sur le Conseil d'État que par le Code judiciaire, ledit intérêt devant être direct et personnel; la théorie de l'intérêt fonctionnel est une création jurisprudentielle qui apporte un tempérament aux règles usuelles en la matière; [.] l'intérêt fonctionnel permet à un mandataire public de poursuivre l'annulation d'un acte administratif qui ne lui fait pas personnellement grief mais qui a été pris en méconnaissance des prérogatives qu'il tient de son mandat, en sorte qu'en cas d'annulation, l'acte litigieux ne pourrait être refait que dans le respect desdites prérogatives » (Conseil d'État, Pecquereau, nº 100.162 du 24 octobre 2001).

Uittreksel uit arrest nr. 162/2001 van 19 december 2001
Extrait de l'arrêt n° 162/2001 du 19 décembre 2001

Bij beschikkingen van 27 december 2001 en 21 februari 2002 heeft de vrederechter van het derde kanton te Gent aan het Arbitragehof betreffende die situatie de volgende prejudiciële vraag gesteld: «Schendt artikel 279-1 van het Wetboek der registratie-, hypotheek- en griffierechten, voorzover het verwijst naar artikel 162, 42° van hetzelfde Wetboek, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet doordat de verzoeken tot machtiging door de vrederechter, uitgaande van een voogd (artikel 410 van het Burgerlijk Wetboek), worden vrijgesteld van het rolrecht, terwijl dezelfde verzoeken tot machtiging door de vrederechter, uitgaande van de ouders (artikel 378 van het Burgerlijk Wetboek), niet van het rolrecht zijn vrijgesteld?» In een arrest van 6 november 2002 heeft het Arbitragehof het volgende geantwoord: «Door de vrijstelling van het rolrecht toe te kennen op grond van het criterium dat de voogdij is ontstaan en derhalve dat beide ouders zijn overleden, heeft de wetgever een categorie van belastingplichtigen begunstigd waarvan redelijkerwijze kan worden aangenomen dat zij het meest beantwoordt aan de sociale doelstelling die met de vrijstelling wordt beoogd.
Par ordonnances des 27 décembre 2001 et 21 février 2002, le juge de paix du troisième canton de Gand a posé la question préjudicielle suivante à la Cour d'arbitrage concernant cette situation: «L'article 279-1 du Code des droits d'enregistrement, d'hypothèque et de greffe, en tant qu'il renvoie à l'article 162, 42° du même Code, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il exempte du droit de mise au rôle les requêtes en autorisation adressées au juge de paix par les tuteurs (article 410 du Code civil), alors que les mêmes requêtes en autorisation émanant des parents (article 378 du Code civil) ne sont pas exemptées de ce droit?» A cette question, la Cour d'arbitrage a répondu dans un arrêt du 6 novembre 2002 qu'«en accordant l'exemption du droit de mise au rôle sur la base du critère de l'existence d'une tutelle et donc du décès des deux parents, le législateur a favorisé une catégorie de redevables dont il peut raisonnablement être admis qu'elle correspond le mieux à l'objectif social visé par l'exemption.