Vertaling van "arrest heeft echter " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

het arrest heeft verbindende kracht
l'arrêt a force obligatoire

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Dit arrest heeft echter enkel effect met betrekking tot de behandeling van de beroepen voor de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen, maar heeft voor het beleid van de Commissaris-generaal voor de Vluchtelingen en de Staatlozen en het bestaan van de lijst van veilige landen geen direct effect.
Cependant, cet arrêt n'a d'effet que sur le traitement des recours devant le Conseil du contentieux des étrangers et n'entraîne de conséquence directe ni sur la pratique du Commissaire général aux réfugiés et apatrides, ni sur l'existence de la liste de pays sûrs.

Dit arrest heeft echter enkel effect met betrekking tot de behandeling van de beroepen voor de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen, maar heeft voor het beleid van het Commissariaat-generaal voor de Vluchtelingen en de Staatlozen en het bestaan van de lijst van veilige landen geen direct effect.
Cependant, cet arrêt n'a d'effet que sur le traitement des recours devant le Conseil du contentieux des étrangers et n'entraîne de conséquence directe ni sur la pratique du Commissariat général aux réfugiés et apatrides, ni sur l'existence de la liste de pays sûrs.

Het Hof heeft het vervolgens echter « noodzakelijk » geacht « terug te komen op een deel van zijn rechtspraak » door te oordelen dat « de kwestie van de verhaalbaarheid van de kosten en erelonen van advocaten in de geschillen voor de burgerlijke rechter tussen een overheid die in het algemeen belang optreedt en een particulier, in haar geheel » diende « te worden heroverwogen » (arrest nr. 68/2015 van 21 mei 2015, B.9.2 en B.9.3; arrest nr. 70/2015 van 21 mei 2015, B.9.2 en B.9.3).
La Cour a cependant, par la suite, estimé « nécessaire de revenir sur une partie de sa jurisprudence » en considérant qu'il s'imposait de « reconsidérer, dans son ensemble, la question de la répétibilité des frais et honoraires d'avocats dans les litiges portés devant le juge civil et opposant une autorité publique agissant dans l'intérêt général et un particulier » (arrêt n° 68/2015 du 21 mai 2015, B.9.2 et B.9.3; arrêt n° 70/2015 du 21 mai 2015, B.9.2 et B.9.3).

De zaak werd echter verwezen naar de Grote Kamer van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens, die met haar arrest van 28 september 2015 besloten heeft dat er wel een schending was van artikel 3.
L'affaire a cependant été renvoyée devant la Grande Chambre de la Cour européenne des droits de l'homme qui, dans son arrêt du 28 septembre 2015, a conclu qu'il y avait bien violation de l'article 3.

Het Europees Hof van Justitie heeft echter bij zijn arrest over de zaak Test-Aankoop (C-236/09) de afwijking op het beginsel van gelijke behandeling, waardoor EU-landen met betrekking tot verzekeringspremies en -uitkeringen konden differentiëren tussen mannen en vrouwen, met ingang van 21 december 2012 ongeldig verklaard.
Cependant, la Cour de justice de l’Union européenne, dans son arrêt Test-Achats (C-236/09) a déclaré invalide la dérogation au principe d'égalité de traitement permettant aux pays de l'UE de maintenir une différenciation entre les hommes et les femmes en ce qui concerne les primes et les prestations, avec effet au 21 décembre 2012.

Het Hof van Justitie van de Europese Unie heeft in zijn arrest van 6 mei 2014 de richtlijn 2011/82/EU echter vernietigd, omdat deze naar zijn oordeel op basis van een onjuiste rechtsgrondslag werd vastgesteld.
Cependant, dans un arrêt du 6 mai 2014, la Cour de Justice de l'Union européenne a annulé la Directive 2011/82/UE, jugeant que celle-ci reposait sur une base juridique erronée.

In zijn arrest nr. 41.885/2 (DOC 51 2873/001) heeft de Raad van State eraan herinnerd dat overeenkomstig artikel 84, 1e en 2e lid, van het Btw-Wetboek enkel de minister van Financiën bevoegd is om moeilijkheden inzake de heffing van de belasting die vóór het inleiden van een rechtsgeding ontstaan op te lossen en dadingen met de belastingschuldigen te treffen. In soortgelijke bepalingen, bijvoorbeeld in artikel 141 van het Wetboek der successierechten en artikel 219 van het Wetboek der registratierechten, worden die bevoegdheden echter uitdrukkelijk uitgebreid tot de door de minister van Financiën gemachtigde ambtenaar.
En vertu de l'article 84, alinéas 1er et 2, du Code de la TVA, la solution des difficultés relatives à la perception de la taxe avant l'introduction de l'instance, ainsi que la conclusion des transactions avec les redevables relèvent de la seule compétence du ministre des Finances, comme l'a du reste rappelé le Conseil d'État dans son avis n° 41.885/2 (DOC 51 2873/001), alors que les dispositions analogues prévues, par exemple, par l'article 141 du Code des droits de succession et par l'article 219 du Code des droits d'enregistrement étendent expressément ces pouvoirs au fonctionnaire délégué par le ministre des Finances.

Dit neemt echter niet weg dat artikel 6 van bijlage III bij het Statuut, zoals uit de punten 84 en 95 van dit arrest volgt, een eigen doelstelling heeft die wordt gerechtvaardigd door redenen van openbaar belang en specifiek betrekking heeft op de toegang tot de werkzaamheden van de jury.
Il n’en demeure toutefois pas moins que, tel qu’il ressort des points 84 et 95 du présent arrêt, l’article 6 de l’annexe III du statut poursuit une finalité propre, justifiée par des raisons d’intérêt public, et vise de manière spécifique l’accès aux travaux du jury.

Met het oog op deze hogere voorziening moet in de eerste plaats worden opgemerkt dat het Gerecht voor ambtenarenzaken eraan heeft herinnerd dat elk individueel besluit dat overeenkomstig het Ambtenarenstatuut wordt genomen en dat bezwarend is, met redenen moet worden omkleed, en dat de motiveringsplicht tot doel heeft, enerzijds de rechter in staat te stellen toezicht uit te oefenen op de wettigheid van het besluit en anderzijds aan de betrokkene de noodzakelijke gegevens te verschaffen om uit te maken of het besluit al dan niet gegrond is en hem in staat te stellen te beoordelen of het instellen van beroep opportuun is. Onder verwijzing naar het arrest van het Hof van 4 juli 1996, Parlement/Innamorati (C‑254/95 P, Jurispr. blz. I‑3423, punten 24‑28), heeft het hier echter aan toegevoegd dat, wat de besluiten van een jury van een vergelijkend onderzoek betreft, de motiveringsplicht in overeenstemming moet worden gebracht met de eerbiediging van het in artikel 6 van bijlage III bij het Ambtenarenstatuut geformuleerde beginsel volgens hetwelk de werkzaamheden van de jury geheim zijn, welk geheim is ingevoerd teneinde de onafhankelijkheid en onbevangenheid van de jury’s te waarborgen. De eerbiediging van dit geheim brengt dus mee dat de opvattingen van de individuele juryleden niet ruchtbaar mogen worden en dat gegevens, verband houdende met beoordelingen, de kandidaten persoonlijk dan wel in vergelijking met andere kandidaten betreffende, niet aan de openbaarheid mogen worden prijsgegeven, alsook dat het vereiste van motivering van de besluiten van de jury van een vergelijkend onderzoek rekening moet houden met de aard van de betrokken werkzaamheden die, in de fase van het onderzoek naar de bekwaamheden van de kandidaten, vooral vergelijkend van aard zijn en derhalve worden gedekt door het geheim van die werkzaamheden (punten 30 en 31 van het bestreden arrest).
Aux fins du présent pourvoi, en premier lieu, il convient de relever que le Tribunal de la fonction publique a rappelé que toute décision individuelle prise en application du statut et faisant grief doit être motivée, et que l’obligation de motivation a pour objet, d’une part, de permettre au juge d’exercer son contrôle sur la légalité de la décision et, d’autre part, de fournir à l’intéressé les indications nécessaires pour savoir si la décision est ou non fondée et lui permettre d’apprécier l’opportunité de l’introduction d’un recours. Il a néanmoins ajouté, en faisant référence à l’arrêt de la Cour du 4 juillet 1996, Parlement/Innamorati (C‑254/95 P, Rec. p. I‑3423, points 24 à 28), que, en ce qui concerne les décisions prises par un jury de concours, l’obligation de motivation doit être conciliée avec le respect du secret qui entoure les travaux du jury en vertu de l’article 6 de l’annexe III du statut, secret institué en vue de garantir l’indépendance des jurys de concours et l’objectivité de leurs travaux. Ainsi, le respect de ce secret s’oppose à la divulgation tant des attitudes prises par les membres individuels des jurys que de tous éléments ayant trait à des appréciations de caractère personnel ou comparatif concernant les candidats, et l’exigence de motivation des décisions d’un jury de concours doit tenir compte de la nature des travaux en cause, lesquels, au stade de l’examen des aptitudes des candidats, sont avant tout de nature comparative et, de ce fait, couverts par le secret inhérent à ces travaux (points 30 et 31 de l’arrêt attaqué).

In de punten 34 en 39 van het bestreden arrest heeft het zich echter, in flagrante tegenspraak met deze uitspraak, op ontoelaatbare wijze beperkt tot een onderzoek a priori, los van het gebruik van het merk, door de bewijselementen betreffende de perceptie door het publiek van de betrokken merken na het gebruik ervan buiten beschouwing te laten.
Pourtant, en contradiction flagrante avec cette affirmation, le Tribunal se serait, aux points 34 et 39 de l’arrêt attaqué, illicitement limité à un examen a priori, en dehors de tout usage de la marque, en ne prenant pas en compte les éléments de preuve concernant la perception par le public des marques en cause après leur usage.