3. herinnert eraan dat Richtlijn 2004/38/EG voorziet in de mogelijkheid een burger van de Unie uit te zetten binnen zeer duidelijk bepaalde grenzen, met name als er een gevaar is voor de openbare orde of de openbare veiligheid of als er sprake is van een onredelijke belasting voor het socialebijstandsstelsel; overwegende dat uitzettingsbesluiten afzonderlijk moeten worden beoordeeld en vastgesteld, rekening houdend met de persoonlijke omstandigheden (artikel 28), dat procedurele waarborgen in acht moeten worden genomen (artikel 30), dat toegang moet worden gegarandeerd tot gerechtelijke en administratieve beroepsprocedures met opschorting van de uitvoering van het besluit (artikel 31), dat een onredelijke belasting voor het socialebijstand
...[+++]sstelsel op zich niet volstaat om automatische uitzetting te verantwoorden (overweging 16 en artikel 14), dat de vrijheid van verkeer en verblijf mag worden beperkt om redenen van openbare orde, openbare veiligheid of volksgezondheid, maar dat deze redenen niet voor economische doeleinden mogen worden aangevoerd, dat de bedoelde vrijheidsbeperking evenredig moet zijn en uitsluitend gebaseerd mag zijn op het gedrag van betrokkene en niet op algemene preventieve overwegingen en dat het gedrag van de betrokkene een actuele, werkelijke en voldoende ernstige bedreiging voor een fundamenteel belang van de samenleving moet vormen (artikel 27), dat de door de lidstaten vastgestelde sancties doeltreffend en evenredig moeten zijn (artikel 36) en dat de betrokkene minimum een maand moet krijgen om te vertrekken; 3. rappelle que la directive 2004/38/CE encadre la possibilité d'éloignement d'un citoyen de l'Union dans des limites très précises, en particulier lorsqu'il représente une menace pour l'ordre public ou la sécurité publique ou qu'il constitue une charge déraisonnable pour le système d'assistance sociale; en vertu de la directive: les déci
sions d'expulsion doivent être examinées et prises individuellement et tenir compte de la situation personnelle de l'intéressé (article 28), des garanties procédurales doivent être respectées (article 30), l'accès aux voies de recours et de sursis juridictionnelles et administratives est garanti (articl
...[+++]e 31), le fait que la personne constitue une charge déraisonnable pour le système d'assistance social de l'État membre d'accueil n'est pas une raison suffisante en soi pour justifier un éloignement automatique (considérant 16 et article 14), les raisons d'ordre public, de sécurité publique ou de santé publique nécessaires pour justifier l'adoption de mesures de restriction de la liberté de circulation ou de séjour ne peuvent être invoquées à des fins économiques, ces mesures doivent être proportionnées et être fondées exclusivement sur le comportement personnel de l'individu concerné et non pas sur des raisons de prévention générale, et le comportement de la personne concernée doit représenter une menace réelle, actuelle et suffisamment grave pour un intérêt fondamental de la société (article 27), les sanctions prévues par les États membres doivent être effectives et proportionnées (article 36) et les personnes doivent disposer d'un délai minimum d'un mois pour quitter le territoire; 
