Voor Frankrijk was het immers belangrijk dat de uitvoeringsmaatregel « regeerakkoord » of « protocol » genoemd zou worden, aangezien het betrekking zou hebben op een bestand waartoe de ambtenaren afkomstig uit de verschillende administraties toegang zouden hebben; het zou dus ondertekend worden door een minister die de bevoegdheden naar behoren toegewezen kreeg.
En effet, pour la France, il importait que la mesure d'exécution se dénomme « accord gouvernemental » ou bien « protocole » puisqu'elle concernera un fichier auquel auront accès des agents originaires de différentes administrations, et sera donc signé par un ministre dûment muni de pouvoirs.