Vertaling van "beklaagden reeds over " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door onwillekeurige lozing van urine, zowel overdag als 's nachts, in afwijking van de norm voor de verstandelijke leeftijd van de betrokkene; en die niet het gevolg is van een gebrekkige controle over de blaas ten gevolge van een neurologische stoornis of van epileptische toevallen of van een anatomische afwijking van de urinewegen. De enuresis kan aanwezig geweest zijn vanaf de geboorte of kan ontstaan zijn na een periode van reeds-verworven blaasbeheersing. De enuresis kan al dan niet samengaan met een uitgebreidere emotionele stoornis of gedragsstoornis. | Neventerm: | enuresis (primair)(secundair) van niet-organische oorsprong | functionele enuresis | psychogene enuresis | urine-incontinentie van niet-organische oorsprong
Définition: Trouble caractérisé par une miction involontaire, diurne et nocturne, anormale compte tenu de l'âge mental de l'enfant et qui n'est pas lié à un trouble du contrôle vésical d'origine neurologique, à des crises épileptiques, ou à une anomalie organique de l'arbre urinaire. L'énurésie peut exister, de façon continue, depuis la naissance ou être précédée d'une période de contrôle de la fonction vésicale. Elle peut s'accompagner d'un trouble plus global des émotions ou du comportement. | Enurésie:fonctionnelle | (primaire) (secondaire) d'origine non organique | psychogène | Incontinence urinaire d'origine non organique

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Het beroep van de beklaagden tegen die weigeringsbeslissing werd door de bestendige deputatie van Oost-Vlaanderen op 2 juni 1993 verworpen als « zonder voorwerp » : de deputatie stelde immers vast dat de beklaagden reeds over een geldige vergunning beschikten ingevolge de brief van het schepencollege van 7 januari 1992.
Le recours des prévenus contre cette décision de refus fut rejeté par la députation permanente de la Flandre orientale, le 2 juin 1993, comme étant « sans objet » : la députation constatait en effet que les prévenus disposaient déjà d'un permis valable, suite à la lettre du collège échevinal du 7 janvier 1992.

C. herinnerende aan het feit dat de rechtbank voor staatsveiligheid Akin Birdal, voorzitter van de Turkse Vereniging voor mensenrechten (ÝHD), op 1 september 1998 tot een jaar gevangenisstraf en een boete van TL 420.000 heeft veroordeeld, omdat hij in een toespraak op wereldvredesdag zou hebben aangezet tot haat; overwegende dat vervolgens het algemeen college van strafkamers van het Hof van Beroep het vonnis van de rechtbank voor staatsveiligheid heeft bekrachtigd en dat er geen hogere rechterlijke instantie bestaat waarbij de heer Birdal beroep kan aantekenen; voorts overwegende dat de Commissie reeds in 1998 in haar voortgangsverslag over Turkije heeft geconstateerd dat deze rechtbanken (rechtbank voor staatsveiligheid) gezien hun karakter beklaagden geen eerlijk proces bieden,
C. rappelant que, le 1er septembre 1998, la cour de sécurité a condamné M. Akin Birdal, président de l'Association turque des droits de l'homme (IHD), à un an de prison et à une amende de 420 000 livres turques, au motif qu'un discours qu'il avait prononcé pendant la Journée mondiale de la paix constituait une incitation à la haine, et qu'ultérieurement, la commission générale des chambres pénales de la Cour d'appel avait statué en faveur de la sentence de la Cour de sécurité ; observant qu'il n'y a aucune instance nationale supérieure à laquelle M. Birdal puisse faire appel et que, dès 1998, la Commission avait déclaré dans son rapport régulier sur les progrès de la Turquie, que de par leur nature même, ces cours (cours de sécurité d'État) n'offraient pas aux accusés un procès équitable,

C. herinnerende aan het feit dat de rechtbank voor staatsveiligheid Akin Birdal, voorzitter van de Turkse Vereniging voor mensenrechten (İHD), op 1 september 1998 tot een jaar gevangenisstraf en een boete van TL 420.000 heeft veroordeeld, omdat hij in een toespraak op wereldvredesdag zou hebben aangezet tot haat; overwegende dat vervolgens het algemeen college van strafkamers van het Hof van Beroep het vonnis van de rechtbank voor staatsveiligheid heeft bekrachtigd en dat er geen hogere rechterlijke instantie bestaat waarbij de heer Birdal beroep kan aantekenen; voorts overwegende dat de Commissie reeds in 1998 in haar voortgangsverslag over Turkije heeft geconstateerd dat deze rechtbanken (rechtbank voor staatsveiligheid) gezien hun karakter beklaagden geen eerlijk proces bieden,
C. rappelant que le 1er septembre 1998, la cour de sécurité a condamné M. Akin Birdal, président de l’Association turque des droits de l’homme (IHD), à un an de prison et à une amende de 420 000 livres turques, au motif qu’un discours qu’il avait prononcé pendant la Journée mondiale de la paix constituait une incitation à la haine et qu’ultérieurement, la commission générale des chambres pénales de la Cour d’appel avait statué en faveur de la sentence de la Cour de sécurité ; observant qu’il n’y a aucune instance nationale supérieure à laquelle M. Birdal puisse faire appel et que dès 1998, la Commission avait déclaré dans son rapport régulier sur les progrès de la Turquie, que de par leur nature même, ces cours (cours de sécurité d’État) n’offraient pas aux accusés un procès équitable,