Ten eerste beoogde hij, in het belang van de aanbestedende overheden, te vermijden dat rechtbanken zeer belangrijke schadeloosstellingen zouden toekennen « die buiten verhouding staan met de geleden schade » (Parl. St., Senaat, 1975-1976, nr. 723-1, p. 20).
En premier lieu, il souhaitait éviter, dans l'intérêt des autorités adjudicatrices, que les tribunaux n'accordent « des taux d'indemnisation fort élevés et exagérés par rapport au dommage réel » (Doc. parl., Sénat, 1975-1976, n° 723-1, p. 20).