Vertaling van "belastingplichtige wiens initiële aanslag nietig " (Nederlands → Frans) :

Nochtans bevindt de belastingplichtige wiens initiële aanslag nietig wordt verklaard door de rechter, zich niet in een wezenlijk verschillende situatie ten opzichte van de belastingplichtige wiens initiële aanslag nietig wordt verklaard door de gewestelijke directeur.
Or, le contribuable dont la cotisation initiale a été annulée par le juge ne se trouve pas dans une situation essentiellement différente de celle du contribuable dont la cotisation initiale a été annulée par le directeur régional.

« Schendt artikel 356 van het WIB 1992, zoals ingevoerd bij artikel 2 van de wet van 22 december 2009 houdende fiscale bepalingen (B.S. 31 december 2009), de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het fiscaal proces van subsidiaire aanslag zijn karakter van burgerlijk proces, beheerst door het gemeen gerechtelijk recht, ontneemt, en in zoverre het de belastingadministratie de mogelijkheid biedt een nochtans vervallen rechtsgeding te doen herleven, niet alleen de debatten voort te zetten voor een rechterlijke instantie die de vordering van de belastingplichtige nochtans heeft ingewilligd, hetgeen het rechtsgeding zou moeten doen vervallen en het definitief aan de rechterlijke instantie zou moeten onttrekken met toepassing van artikel 19 van het Gerechtelijk Wetboek, maar voorts het onderwerp van het voortgezette rechtsgeding te veranderen en van procedurele rol te veranderen, waarbij de fiscus in het raam van eenzelfde rechtsgeding een veroordeling tot het betalen van sommen op naam van de belastingplichtige vordert nadat zijn titel langs gerechtelijke weg nietig verklaard werd, terwijl de beginselen van het gerechtelijk recht vereisen dat indien de rechterlijke instantie de nietigverklaring heeft uitgesproken, het geschil aan haar wordt onttrokken en terwijl de onttrekking van openbare orde is, hetgeen belet dat de vordering tot geldigverklaring van een subsidiaire aanslag nog kan worden voorgelegd aan de ' geadieerde ' rechterlijke instantie ?
« L'article 356 du CIR 1992, tel qu'introduit par l'article 2 de la loi du 22 décembre 2009 portant des dispositions fiscales (M.B. du 31 décembre 2009), viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il dépossède le procès fiscal en cotisation subsidiaire de sa nature de procès civil, régi par le droit judiciaire commun, et en ce qu'il permet à l'administration fiscale de faire renaitre une instance pourtant éteinte, de non seulement poursuivre les débats devant une juridiction qui a pourtant fait droit à la demande du contribuable, ce qui devrait éteindre l'instance et la dessaisir définitivement par application de l'article 19 du Code judiciaire, mais encore, de changer l'objet de l'instance poursuivie et à changer de rôle procédural, le fisc postulant dans le cadre d'une même instance une condamnation de somme à charge du contribuable après avoir vu son titre annulé par voie judiciaire alors que les principes du droit judiciaire commandent que si la juridiction a prononcé l'annulation, elle est dessaisie du litige et alors que le dessaisissement est d'ordre public, ce qui empêche que la demande en validation d'une cotisation subsidiaire puisse encore être soumise à la juridiction ' saisie ' ?

"Hij kan evenwel de aanslag vernietigen of een ontheffing verlenen voortkomende uit het geheel of ten dele aanvaarden van de bezwaren aangevoerd door de belastingschuldige of door zijn echtgenoot op wiens goederen de aanslag wordt ingevorderd, door middel van de registratie, op naam van de betrokken belastingplichtige, van het ontheven of vernietigd bedrag in een kohier dat uitvoerbaar wordt verklaard.
"Il peut toutefois annuler la cotisation ou accorder le dégrèvement qui résulte de l'accueil total ou partiel des griefs formulés par le redevable ou par le conjoint sur les biens duquel l'imposition est mise en recouvrement, par la voie de l'inscription, au nom du contribuable intéressé, du montant dégrevé ou annulé dans un rôle rendu exécutoire.

In het eerste geval legt de administratie, met toepassing van artikel 356 van het WIB 1992, een subsidiaire aanslag voor aan het oordeel van de rechter die de initiële aanslag nietig heeft verklaard, en wordt de belastingplichtige de mogelijkheid ontzegd om vóór de gerechtelijke betwisting een administratief beroep in te stellen tegen die subsidiaire aanslag.
Dans le premier cas, en application de l'article 356 du CIR 1992, l'administration soumet une cotisation subsidiaire à l'appréciation du juge qui a annulé la cotisation primitive et le contribuable est privé de la possibilité d'introduire un recours administratif contre cette cotisation subsidiaire préalablement à la contestation judiciaire.

Sinds de hervorming van de fiscale procedure met de wet van 15 maart 1999 betreffende de beslechting van fiscale geschillen is de keuzemogelijkheid van de fiscale administratie beperkt : de nieuwe aanslag krachtens artikel 355 van het WIB 1992 is enkel nog mogelijk wanneer de gewestelijke directeur de initiële aanslag nietig verklaart, terwijl een subsidiaire aanslag krachtens artikel 356 van het WIB 1992 enkel kan worden toegepast indien de rechter de initiële aanslag nietig verklaart.
Depuis la réforme de la procédure fiscale effectuée par la loi du 15 mars 1999 relative au contentieux fiscal, la possibilité de choix de l'administration fiscale est limitée : la nouvelle cotisation prévue à l'article 355 du CIR 1992 ne peut désormais être établie que lorsque le directeur régional annule la cotisation initiale, tandis que la cotisation subsidiaire prévue à l'article 356 du CIR 1992 ne peut être appliquée que si le juge annule la cotisation initiale.

Dat verschil in behandeling tussen belastingplichtigen naargelang de nietigverklaring van de initiële aanslag is uitgesproken door een administratieve overheid of door een gewoon rechtscollege, werd ingevoerd bij de wet van 15 maart 1999 betreffende de beslechting van fiscale geschillen, waarvan artikel 20 artikel 355 van het WIB 1992 wijzigt door het recht af te schaffen, voor de administratie, om een nieuwe aanslag in de zin van die bepaling te vestigen wanneer de initiële aanslag nietig wordt verklaard bij een rechterlijke beslissing.
Cette différence de traitement entre les contribuables selon que l'annulation de la cotisation primitive a été prononcée par une autorité administrative ou par une juridiction judiciaire a été instaurée par la loi du 15 mars 1999 relative au contentieux en matière fiscale, dont l'article 20 modifie l'article 355 du CIR 1992 en supprimant le droit pour l'administration d'établir une nouvelle cotisation au sens de cette disposition lorsque la cotisation primitive est annulée par une décision judiciaire.

Sinds de hervorming van de fiscale procedure met de wet van 15 maart 1999 betreffende de beslechting van fiscale geschillen is de keuzemogelijkheid van de fiscale administratie beperkt : de nieuwe aanslag krachtens artikel 355 van het WIB 1992 is nog enkel mogelijk wanneer de gewestelijke directeur de initiële aanslag nietig verklaart, terwijl een subsidiaire aanslag krachtens artikel 356 van het WIB 1992, de in het geding zijnde bepaling, enkel kan worden toegepast indien de rechter de initiële aanslag nietig verklaart.
Depuis la réforme de la procédure fiscale effectuée par la loi du 15 mars 1999 relative au contentieux fiscal, la possibilité de choix de l'administration fiscale est limitée : la nouvelle cotisation prévue à l'article 355 du CIR 1992 ne peut désormais être établie que lorsque le directeur régional annule la cotisation initiale, tandis que la cotisation subsidiaire prévue à l'article 356 du CIR 1992 - la disposition en cause - ne peut être appliquée que si le juge annule la cotisation initiale.

Verklaart de belastingplichtige of zijn echtgenoot op wiens goederen de aanslag kan worden ingevorderd zich binnen de bij artikel 346 of artikel 351 gestelde termijn niet akkoord met de voorgenomen aanslag, opcentiemen, verhogingen of boeten, dan mogen deze, op straffe van nietigheid, slechts worden gevestigd nadat een gemotiveerde beslissing van de directeur der belastingen aan de belastingplichtige ter kennis gebracht is, behoudens in de volgende gevallen :
Si le redevable ou son conjoint sur les biens duquel l'imposition est mise en recouvrement déclare, dans les délais prévus à l'article 346 ou à l'article 351, qu'il n'est pas d'accord avec le montant de l'imposition prévue, y compris tous additionnels, accroissements et amendes, ceux-ci ne peuvent être établis, à peine de nullité, que lorsqu'une décision du directeur des contributions a été portée à la connaissance du redevable, sauf dans les cas suivants :

Als de belastingplichtige voor de rechtbank van eerste aanleg of het hof van beroep, eventueel voor de eerste maal, een argument inroept dat de rechtbank ertoe brengt de aanslag nietig te verklaren, dan kan de belastingadministratie bijgevolg geen nieuwe aanslag meer vestigen. Er is immers geen voorafgaande beslissing van de gewestelijke directeur geweest en dat is volgens artikel 356 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen juist de voorwaarde voor het vestigen van een nieuwe aanslag.
Par conséquent, si le contribuable invoque, éventuellement pour la première fois, devant le tribunal de première instance ou la cour d'appel, un argument qui conduit la juridiction saisie à prononcer la nullité de l'imposition, l'administration fiscale n'aura donc plus la possibilité, dans ce cas, d'établir une nouvelle imposition, étant donné en effet l'absence de décision antérieure du Directeur régional, condition légale au pouvoir de réimposition dont jouit l'administration dans cette éventualité en vertu de l'article 356 du Code des impôts sur les revenus.

Dat verschil is inderdaad gerechtvaardigd door de wil van de wetgever, enerzijds om de administratieve beroepen binnen een redelijke termijn van 6 maanden (of 9 maanden ingeval van ambtshalve aanslag) te laten beslissen waardoor de belastingplichtige vrij snel het bedrag van zijn belastingschuld zou kennen en anderzijds om de administratie, wiens gezag als administratieve overheid is uitgeput, toe te laten een vervangende aanslag te vestigen, indien de door de belastingplichtige opgeworpen grieven voor de rechtbank resulteren in een vernietiging.
Cette disparité est en effet justifiée par la volonté du législateur, d'une part, de voir l'administration statuer sur le recours administratif dans un délai raisonnable de 6 mois (ou 9 mois en cas de taxation d'office) de manière à ce que le redevable puisse ainsi connaître assez rapidement le montant de sa dette d'impôt, et d'autre part, de laisser à l'administration qui a bien exprimé son dernier mot en tant qu'autorité administrative le droit d'établir une cotisation de remplacement lorsque les griefs invoqués par le contribuable devant le juge aboutissent à une annulation.