Juist deze beleidsvormen zijn echter verantwoordelijk voor de wantoestand. Zij hebben niets te maken met een echt sociaal beleid, met een echt werkgelegenheidsbeleid. Zij zijn de oorzaak van de dramatische werkloosheidsstijging en de onzekere arbeidsrelaties, van discriminatie, sociale uitsluiting en groeiende armoede. Men provoceert en bespot de werknemers als men zegt de werkloosheid te kunnen bestrijden met de versterking van het mededingingsvermogen van het bedrijfsleven, met de vermindering van de arbeidskosten, met de volledige liberalisatie en flexibilisering van de arbeidsmarkt en met de verspreiding van atypische arbeidsvormen.
Il y a là contradiction, ironie, hypocrisie et provocation à l’égard des travailleurs que de proposer comme mesures de lutte contre le chômage le renforcement de la compétitivité des entreprises par la baisse du coût du travail, la libéralisation complète et la flexibilité du marché du travail, l’extension des formes d’emploi atypiques.