Traduction de «belgische nationaliteit voortaan » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Wetboek van de Belgische nationaliteit
Code de la nationalité belge

Adviesraad voor Brusselaars die de Belgische nationaliteit niet hebben
Conseil consultatif des Bruxellois non belges

Wetboek van de Belgische nationaliteit | WBN [Abbr.]
Code de la nationalité belge | CNB [Abbr.]

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Aldus wordt de toestand van de migranten van de tweede en derde generatie op het vlak van de toekenning van de Belgische nationaliteit voortaan geregeld door één bepaling.
En clair, la situation des immigrés de la deuxième et de la troisième génération sur le plan de l'attribution de la nationalité belge est désormais réglée par une seule disposition.

Het intrekken van de Belgische nationaliteit wordt voortaan uitgebreid tot alle daders van de eerste en tweede generatie die veroordeeld zijn voor terroristische misdrijven.
La déchéance de la nationalité belge sera donc désormais étendue pour tous les auteurs de la première et de la deuxième générations condamnés pour des infractions terroristes.

Het voorstel om een artikel 12bis in te voegen in hoofdstuk III van het Wetboek van de Belgische nationaliteit, wil het ­ gelet op de internationale implicaties ­ uitermate technische en ingewikkelde probleem bekijken van de dubbele nationaliteit in alle gevallen waarin dat probleem niet geregeld wordt door de internationale verdragen inzake meervoudige nationaliteit omdat de Staat waarvan de kandidaat onderdaan is, ze niet heeft bekrachtigd. Omdat het aantal dergelijke situaties drastisch moet afnemen, wordt hier voorgesteld dat, naar het voorbeeld van de vigerende wetgeving in een aantal Staten (Duitsland of Israël bijvoorbeeld), buitenlandse onderdanen die kandidaat zijn om de nationaliteit te verkrijgen, voortaan afstand doen van hun vorige nationaliteit(en) als zij de onze willen verkrijgen, of dat zij daar op z'n minst toe gedwongen zouden worden in alle gevallen waarin de afstand van die nationaliteit(en) niet strijdig is met de internationaalrechtelijke regels, noch met de lex fori van de betrokkene.
La proposition d'insertion d'un article 12bis sous le chapitre III du Code de la nationalité belge tend à envisager le problème extrêmement technique et complexe ­ en raison de ses implications internationales ­ de la double nationalité dans tous les cas où celui-ci, parce que l'État dont le candidat est ressortissant ne les a pas ratifiées, n'est pas réglé par les conventions internationales en matière de pluralité de nationalités : dans le souci de réduire drastiquement ces situations, l'on préconise ici, à l'instar de la législation en vigueur dans certains États (Allemagne, ou encore Israël), que les ressortissants étrangers candidats à la nationalité, renoncent désormais à leur(s) nationalité(s) antérieure(s) s'ils souhaitent acquérir la nôtre, ou à tout le moins y soient astreints dans tous les cas où la renonciation à celle(s)-ci n'est contraire ni aux règles de droit international, ni au droit du for de l'intéressé.

Aldus werd, zonder dat dit écht de bedoeling was, een vorm van gezinshereniging ingesteld. Om dat euvel te verhelpen werd dat artikel 10 aangepast bij de wet van 15 december 2006 : voortaan staat het verblijfsrecht alleen nog open voor vreemdelingen die de voorwaarden vervullen om, overeenkomstig de artikelen 13 en 14 van het Wetboek van de Belgische nationaliteit, de nationaliteit door nationaliteitskeuze te verkrijgen.
Cet article 10 a été modifié pour pallier ce problème par la loi du 15 septembre 2006 qui n'admet plus au séjour que les étrangers qui remplissent les conditions pour obtenir la nationalité par option en vertu des articles 13 et 14 du Code de la nationalité belge.

4. De wijzigingen die bij de wet van 4 december 2012 in het Wetboek van de Belgische nationaliteit zijn aangebracht, zijn ongetwijfeld een interessante doorbraak inzake de vervallenverklaring van de nationaliteit, aangezien ze voortaan als bijkomende straf kan worden uitgesproken door de strafrechter die kennis neemt van een bepaald type van ernstige misdrijven die uitdrukkelijk, maar uitputtend worden opgesomd.
4. Les modifications apportées au Code de la nationalité belge par la loi du 4 décembre 2012 constituent certes une avancée intéressante en matière de déchéance de la nationalité puisque celle-ci peut dorénavant être prononcée à titre de peine accessoire par le juge pénal qui est saisi d'un certain type d'infractions graves expressément mais limitativement énoncées.

Bij die wet werd artikel 11 van het Wetboek gewijzigd, dat de Belgische nationaliteit voortaan automatisch toekent aan de kinderen « van de derde generatie », en werd een artikel 11bis ingevoegd, dat het mogelijk maakt de nationaliteit toe te kennen aan de kinderen « van de tweede generatie », die in België zijn geboren uit ouders die niet zelf in België zijn geboren maar die er gedurende een bepaald aantal jaren hun verblijfplaats hebben gevestigd, op voorwaarde dat een verklaring in die zin door de ouders wordt afgelegd.
Elle modifia l'article 11 du Code, qui attribue dorénavant automatiquement la nationalité belge aux enfants « de la troisième génération », et y inséra un article 11bis, qui permet l'octroi de la nationalité aux enfants « de la deuxième génération », nés en Belgique de parents qui n'y sont pas eux-mêmes nés mais qui y ont fixé leur résidence depuis un certain nombre d'années, à condition qu'une déclaration en ce sens soit effectuée par les parents.

Door het voordeel van artikel 10, eerste lid, van het Wetboek van de Belgische nationaliteit voortaan uitsluitend voor te behouden aan de kinderen die als staatloze in België zijn geboren en voor wie een eenvoudige administratieve handeling niet volstaat om hun de nationaliteit van de Staat van hun ouders of van een van hen te laten toekennen, voert de wet immers geen onoverkomelijke hindernis in om voor ieder kind dat in België verblijft een bepaalde nationaliteit te verkrijgen en de in B.8.3 vermelde redenen vormen motieven van algemeen belang die de bestreden bepaling verantwoorden.
Enfin, en réservant désormais le bénéfice de l'article 10, alinéa 1, du Code de la nationalité belge aux seuls enfants nés apatrides en Belgique pour lesquels une simple démarche administrative ne suffit pas à leur faire attribuer la nationalité de l'Etat de leurs auteurs ou de l'un d'entre eux, la loi ne crée pas un obstacle insurmontable à l'obtention pour chaque enfant résidant en Belgique d'une nationalité déterminée et les raisons mentionnées en B.8.3 constituent des motifs d'intérêt général justifiant la disposition attaquée.

Deze termijn van een maand lijkt voldoende te zijn om het aan de Belgische diplomatieke en consulaire Overheden mogelijk te maken nuttige inlichtingen te verschaffen aan de Belgische ingezetenen over het feit dat ze voortaan, wanneer ze vrijwillig de nationaliteit zullen verwerven van een Staat die geen partij is bij het Verdrag van de Raad van Europa van 6 mei 1963, ze hun Belgische nationaliteit niet meer zullen verliezen.
Ce délai d'un mois paraît suffisant pour permettre aux Autorités diplomatiques et consulaires belges, d'informer utilement les ressortissants belges du fait que dorénavant lorsqu'ils acquerront volontairement la nationalité d'un Etat non Partie à la Convention du Conseil de l'Europe du 6 mai 1963, ils ne perdront plus leur nationalité belge.

De wet van 22 december 1998 tot wijziging van het Wetboek van de Belgische nationaliteit wat de naturalisatieprocedure betreft, in werking getreden op 1 september 1999 (Belgisch Staatsblad van 6 maart 1999), bepaalt dat de naturalisatieaanvraag voortaan gericht kan worden aan ofwel de ambtenaar van de burgerlijke stand van de plaats waar de belanghebbende zijn hoofdverblijfplaats heeft, ofwel de Kamer van volksvertegenwoordigers.
La loi du 22 décembre 1998 modifiant le Code de la nationalité belge en ce qui concerne la procédure de naturalistion, entrée en vigueur le 1 septembre 1999 (Moniteur belge du 6 mars 1999), prévoit que la demande de naturalisation peut désormais être adressée soit à l'officier de l'état civil du lieu où l'intéressé a sa résidence principale, soit à la Chambre des représentants.