Traduction de «beoefenaar zijn voorgeschreven » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

voorgeschreven medicijnen toedienen | voorgeschreven geneesmiddelen toedienen | voorgeschreven medicatie toedienen
administrer un médicament prescrit

voorgeschreven platen en gegevens | voorgeschreven platen en vermeldingen
plaques et inscriptions réglementaires

voorgeschreven verjaring(stermijn | voorgeschreven verjaring(stermijn)
restriction statutaire des prescriptions

voorgeschreven herbiciden gebruiken | voorgeschreven onkruidverdelgers gebruiken
appliquer les herbicides prescrits

voorgeschreven volume
volume de prescription

geen medicatie voorgeschreven
pas de traitement médicamenteux prescrit

beoefenaar
praticien

beoefenaar van de verpleegkunde
praticien de l'art infirmier

certificaat dat het recht geeft de titel beoefenaar der tandheelkunde met specialisatie orthodontie te voeren
certificat conférant le droit d'utiliser le titre de praticien de l'art dentaire spécialisé en orthodontie

beoefenaar shiatsu | shiatsutherapeut | shiatsubeoefenaar | shiatsumasseur
praticien en shiatsu | praticien en shiatsu/praticienne en shiatsu | praticienne en shiatsu

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Uit de voormelde parlementaire voorbereiding blijkt dat de wetgever, met het aannemen van de bestreden artikelen 18 tot 20, geenszins wou afwijken van de toepassing van de verplichtingen die in andere wetgevingen ten laste van de beoefenaar zijn voorgeschreven, met inbegrip van die welke in de voormelde wet van 22 augustus 2002 zijn vervat.
Il ressort des travaux préparatoires précités que, par l'adoption des articles 18 à 20 attaqués, le législateur n'entendait nullement déroger à l'application des obligations prescrites à charge du praticien par d'autres législations, y compris celles qui sont contenues dans la loi du 22 août 2002 précitée.

Voor het overige wilde de wetgever, zoals blijkt uit de parlementaire voorbereiding van de bestreden wet en zoals in B.19 is vermeld, met de bestreden bepalingen geenszins afwijken van de toepassing van de verplichtingen die ten laste van de beoefenaar zijn voorgeschreven in andere wetgevingen, met inbegrip van die welke zijn vervat in de wet van 22 augustus 2002.
Du reste, comme cela ressort des travaux préparatoires de la loi attaquée et comme il est dit en B.19, par les dispositions attaquées, le législateur n'entendait nullement déroger à l'application des obligations prescrites à charge du praticien par d'autres législations, y compris celles qui sont contenues dans la loi du 22 août 2002.

(62) Indien voor een geneesmiddel in een lidstaat een vergunning is verleend en indien dat geneesmiddel in die lidstaat voor een individueel dier of voor een groep dieren is voorgeschreven door een beoefenaar van een gereglementeerd diergezondheidsberoep, moeten in principe de erkenning van dat voorschrift en de verstrekking van het geneesmiddel in een andere lidstaat mogelijk zijn.
(62) Lorsque des médicaments ont été autorisés dans un État membre et prescrits dans cet État membre pour un animal déterminé ou un groupe d’animaux par une personne exerçant une profession de santé animale réglementée, il devrait en principe être possible que l’ordonnance soit reconnue dans un autre État membre et que ce médicament y soit délivré.

4.1.5. Artikel 63, tweede lid, van het ontworpen besluit schrijft voor dat iedere beoefenaar die, zonder noodzaak, middelen heeft voorgeschreven, toegediend of verschaft en daardoor toxicomanie heeft doen ontstaan, onderhouden of verergeren, strafbaar is met de bij de wet van 24 februari 1921 bepaalde straffen, onverminderd de toepassing van de artikelen 402 en volgende van het Wetboek van Strafrecht (lees : Strafwetboek).
4.1.5. L'article 63, alinéa 2, de l'arrêté en projet prévoit que tout praticien qui aura, sans nécessité, prescrit, administré ou procuré des produits de façon à créer, à entretenir ou aggraver une toxicomanie, sera passible des peines comminées par la loi du 24 février 1921, sans préjudice de l'application des articles 402 et suivants du Code pénal.

Zoals blijkt uit de tekst van de in het geding zijnde artikel 342, § 3, van het WIB 1992 en uit de parlementaire voorbereiding ervan heeft, wanneer een in België gevestigde onderneming of beoefenaar van een vrij beroep zijn belastingaangifte niet of niet binnen de voorgeschreven termijnen indient, de niet-aangifte die eruit voortvloeit tot gevolg dat aan de administratie de mogelijkheid wordt geboden die categorie van belastingplichtigen te belasten door rekening te houden met de door de Koning vastgestelde minimale forfaitaire grondslag.
Comme cela ressort du texte de l'article 342, § 3, en cause du CIR 1992 et de ses travaux préparatoires, lorsqu'une entreprise ou le titulaire d'une profession libérale établi en Belgique est en défaut de remettre sa déclaration fiscale ou de la remettre dans les délais prescrits, l'absence de déclaration qui en découle a pour effet de permettre à l'administration d'imposer cette catégorie de contribuables en tenant compte de la base forfaitaire minimale fixée par le Roi.

Afwijkingsmaatregelen Art. 17. De beoefenaars die hun boekhouding voeren met behulp van een computer mogen de inschrijvingen in het dagboek beperken tot één samengevat maandelijks bedrag, dat voorkomt op een computerlisting, mits deze listing conform het model van het dagboek is en de voorgeschreven inschrijvingen er met ten minste dezelfde periodiciteit worden verricht.
Mesures dérogatoires Art. 17. Les praticiens qui tiennent leur comptabilité à l'aide d'un ordinateur peuvent limiter les inscriptions au livre journal à une écriture mensuelle récapitulative qui ressort d'un listing d'ordinateur, lui-même conforme au modèle du livre journal et recevant les inscriptions prescrites selon la même périodicité au moins.

Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij arrest van 30 januari 2015 in zake Patricia Leroy tegen de Belgische Staat, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 13 februari 2015, heeft het Hof van Beroep te Brussel de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 37, § 20, derde lid, van de gecoördineerde wet van 14 juli 1994 betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, ingevoegd bij artikel 140 van de programmawet van 22 december 2008, de artikelen 10, 11 en 23 van de Grondwet, afzonderlijk en in samenhang gelezen met artikel 14 van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, met artikel 1 van het Europees Sociaal Handvest en met het beginsel van rechtszekerheid, in zoverre het, onder de tabacologen die instonden voor de bijstand bij tabaksontwenning vóór de inwerkingtreding ervan, twee categorieën van tabacologen tot stand brengt : diegenen die het recht hebben verkregen om te worden erkend, namelijk de beoefenaars van een gezondheidszorgberoep en de licentiaten in de psychologie, onder de enige voorwaarde geslaagd te zijn voor de eindproeven van een specifieke opleiding - zodat hun optreden kan worden terugbetaald door het RIZIV - en diegenen die dat recht niet hebben verkregen, hoewel zij deden blijken van een nuttige ervaring als tabacoloog en geslaagd waren voor de eindproeven van een specifieke opleiding in tabacologie ?
Avis prescrit par l'article 74 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 Par arrêt du 30 janvier 2015 en cause de Patricia Leroy contre l'Etat belge, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 13 février 2015, la Cour d'appel de Bruxelles a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 37, § 20, alinéa 3, de la loi coordonnée du 14 juillet 1994 relative à l'assurance obligatoire soins de santé et indemnités, inséré par l'article 140 de la loi-programme du 22 décembre 2008, viole-t-il les articles 10, 11 et 23 de la Constitution lus séparément et combinés avec l'article 14 de la Convention européenne des droits de l'homme et des libertés fondamentales, l'article 1 de la Charte sociale européenne et le principe de sécurité juridique en ce qu'il crée, entre les tabacologues qui prodiguaient une assistance au sevrage tabagique avant son entrée en vigueur, deux catégories de tabacologues : ceux qui ont obtenu le droit d'être reconnus, à savoir les professionnels de la santé et les licenciés en psychologie, à l'unique condition d'avoir réussi les épreuves finales d'une formation spécifique - en sorte que leur intervention peut être remboursée par l'INAMI - et ceux qui n'ont pas obtenu ce droit, bien qu'ils justifiaient d'une expérience utile comme tabacologue et qu'ils avaient réussi les épreuves finales d'une formation spécifique en tabacologie ?

« Artikel 3 bis. ­ Artikel 3 is niet van toepassing op de behandelingen met vervangingsmiddelen, onder de voorwaarden bepaald door de Koning voorgeschreven door een beoefenaar van de geneeskunde die een specifieke opleiding, erkend door de bevoegde provinciale medische commissie, heeft genoten en die samenwerkt met een erkend centrum voor hulp aan drugsverslaafden.
« Article 3 bis. ­ Les traitements de substitution, prescrits aux conditions fixées par le Roi par un praticien de l'art de guérir possédant une formation spécifique en la matière reconnue par la commission médicale provinciale compétente et exerçant en relation avec un centre d'aide aux toxicomanes agréé, ne sont pas visés par l'article 3.

Wanneer de voorgeschreven dosis de therapeutische dosis overschrijdt, dient de beoefenaar van de geneeskunde, die het voorschrift verstrekte, de noodzaak van de overschrijding van de therapeutische dosis schriftelijk te motiveren.
Lorsque la dose prescrite excède la dose thérapeutique, le praticien de l'art de guérir qui a délivré la prescription est tenu de motiver par écrit la nécessité du dépassement de la dose thérapeutique.

Art. 155. De door de behandelende arts voorgeschreven geneesmiddelen worden maximaal vier dagen op voorhand bereid en bewaard door een beoefenaar van de verpleegkunde, of, in voor-komend geval, door een apotheker en worden verdeeld en toegediend onder de verantwoordelijkheid van een beoefenaar van de verpleegkunde.
Art. 155. Les médicaments prescrits par le médecin traitant sont préparés, au maximum quatre jours à l'avance, et conservés par un praticien de l'art infirmier ou, le cas échéant, par un pharmacien, et sont distribués et administrés sous la responsabilité d'un praticien de l'art infirmier.