Traduction de «beroepsvereniging is waarbij alle beoefenaren wettelijk moeten » (Néerlandais → Français) :

­ de Orde van apothekers een beroepsvereniging is waarbij alle beoefenaren wettelijk moeten aansluiten en derhalve een ondernemingsvereniging is in de zin van artikel 2, § 1, van dezelfde wet;
­ l'Ordre des pharmaciens est une association professionnelle à laquelle tous les titulaires de la profession doivent s'affilier et il constitue dès lors une association d'entreprises au sens de l'article 2, § 1, de la même loi;

Bij het afleggen van methodologische bezoeken aan een lidstaat waarvan de statistische informatie wordt gecontroleerd, moet de Commissie (Eurostat) derhalve het recht hebben op toegang tot de rekeningen van de centrale, deelstaat- en lagere overheidsorganen en van de wettelijke socialeverzekeringsinstellingen, waarbij onder andere gedetailleerde onderliggende boekhoudkundige informatie, relevante statistische enquêtes en vragenlijsten en andere daarmee verband houdende informatie moeten worden verstrekt, met inachtneming van de wetgeving inzake gegevensbescherming en de statistische geheimhouding.
Par conséquent, lorsqu’elle effectue des visites méthodologiques dans un État membre dont les statistiques font l’objet d’un examen, la Commission (Eurostat) devrait être autorisée à accéder aux comptes des entités publiques que sont les administrations centrales, les administrations d’États fédérés, les administrations locales et les administrations de sécurité sociale, ainsi qu’aux informations comptables ayant servi à leur établissement, aux enquêtes et questionnaires statistiques pertinents, et à d’autres informations connexes, dans le respect de la législation relative à la protection des données et au secret statistique.

« Schenden de artikelen 63, 165 en 167 van het Burgerlijk Wetboek, afzonderlijk genomen of met elkaar in samenhang gelezen, in zoverre zij, volgens de bovenvermelde interpretatie die eraan wordt gegeven door het Hof van Beroep te Luik, impliceren dat het beroep bedoeld in artikel 167 van het Burgerlijk Wetboek zonder voorwerp moet worden verklaard in de hypothese dat het weliswaar wordt uitgeoefend binnen de maand na de kennisgeving van de weigeringsbeslissing van de ambtenaar van de burgerlijke stand om het huwelijk te voltrekken maar na de oorspronkelijke termijn van 6 maanden en 14 dagen om het huwelijk te voltrekken, niet met name de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met andere, supranationale wetsbepalingen, zoals het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en met name artikel 12 van dat laatste, omdat zij (1) het huwelijksrecht belemmeren en (2) het daadwerkelijke karakter van het wettelijk bepaalde gerechtelijke beroep nuanceren, aangezien zij, in die interpretatie, een feitelijke en juridische inkorting impliceren van de beroepstermijn, die wordt teruggebracht tot de laatste dag van de oorspronkelijke termijn voor het voltrekken van het huwelijk (van 6 maanden en 14 dagen) en niet tot de laatste dag van de termijn van één maand, dat alles tenzij wordt beschouwd dat, waarbij zij zich bewust zijn of moeten zijn van de termijnen, de huwelijkskandidaten ofwel (1) vooraf aan de procureur des Konings een verzoek tot verlenging moeten richten, waarbij het verstrijken van de termijn van 6 maanden en 14 dagen voordat de beroepstermijn van één maand is verstreken een gewichtige reden vormt, ofwel (2) dat, indien de ambtenaar van de burgerlijke stand beslist de voltrekking van het huwelijk te weigeren, en vanaf die datum, de oorspronkelijke termijn voor het voltrekken van het huwelijk wordt opgeschort, zonder dat enig verzoek tot verlenging moet worden geëist, wat het voorschrift van artikel 165, § 3, eerste lid, van het Burgerli ...
« Les articles 63, 165 et 167 du Code civil, pris isolément ou ensemble, en ce qu'ils impliquent selon l'interprétation qui leur est donnée par la Cour d'appel de Liège dont question ci-avant, que le recours visé à l'article 167 du Code civil doit être déclaré sans objet dans l'hypothèse où il est certes exercé dans le délai d'un mois de la notification de la décision de refus de célébration de l'Officier de l'état civil mais au-delà du délai originaire de célébration du mariage de 6 mois et 14 jours, ne violent-ils pas notamment les articles 10 et 11 de la Constitution, combinés ou non avec d'autres dispositions légales supranationales telle la Convention européenne des droits de l'homme et notamment l'article 12 de cette dernière, pour (1) constituer une entrave au droit du mariage et (2) nuancer l'effectivité du recours judiciaire légalement prévu, dès lors qu'ils impliquent, tels qu'interprétés, une réduction de fait et de droit du délai de recours, ramené au dernier jour du délai originaire de célébration (de 6 mois et 14 jours) et non au dernier jour du délai d'un mois, le tout sauf à considérer que, conscients ou devant l'être des délais, les candidats au mariage doivent soit (1) saisir en amont le Procureur du Roi d'une demande de prolongation, l'expiration du délai de 6 mois et 14 jours durant l'expiration du délai de recours d'un mois constituant des raisons graves, soit (2) qu'en cas de refus de la célébration du mariage décidée par l'Officier de l'état civil, et depuis cette date, le délai originaire de célébration de mariage est suspendu, sans qu'aucune demande de prolongation ne doive être exigée, ce qui rendrait sans objet le prescrit de l'article 165, § 3, alinéa 1 du Code civil ?

De Europese Commissie heeft Polen verzocht om zijn wettelijke regeling betreffende de beoordeling en het beheer van overstromingsrisico's in overeenstemming te brengen met de overstromingsrichtlijn (2007/60/EG). De richtlijn is gericht op de vermindering en de beheersing van de risico's van overstromingen voor de gezondheid van de mens, het milieu, de economische bedrijvigheid en het culturele erfgoed. De lidstaten moeten op grond van het EU-recht overstromingsrisicobeoordelingen voor hun stroomgebieden uitvoeren en noodplannen opstellen.De Commissie heeft tekortkomingen bij de omzetting van deze wetgeving door Polen vastgesteld en daarover op 18 oktober 2013 een schriftelijke aanmaning gestuurd. Polen heeft daarop kennis gegeven van wijziging van de waterwet, waarbij de omzetting van de definitie van "overstroming" echter problematisch blijft, aangezien die een beperking inhoudt van de werkingssfeer van de richtlijn doordat bepaalde oorzaken van overstromingen worden uitgesloten, wat van invloed kan zijn op de uitvoering van de hele richtlijn in Polen. Daarom brengt de Commissie een met redenen omkleed advies uit. Indien Polen niet binnen twee maanden reageert, kan de Commissie de zaak aanhangig maken bij het Hof van Justitie van de EU.
La Commission européenne a demandé à la Pologne de mettre sa législation nationale relative à l'évaluation et à la gestion des risques d'inondation en conformité avec la directive relative aux inondations (2007/60/CE). La directive a pour objectif la réduction et la gestion des risques que les inondations font peser sur la santé humaine, l’environnement, l’activité économique et le patrimoine culturel. En vertu de la législation de l'Union, les États membres doivent procéder à des évaluations des risques d'inondation de leurs bassins hydrographiques et établir des plans d'urgence.La Commission a relevé des lacunes dans la transposition de cette directive par la Pologne dans sa législation nationale et lui a adressé une lettre de mise en demeure le 18 octobre 2013. La Pologne a ensuite notifié la modification de la législation relative à l’eau mais la transposition de la définition d’«inondation» reste problématique, dans la mesure où elle restreint le champ d’application de la directive en excluant certaines causes d’inondation, ce qui peut avoir une incidence sur la mise en œuvre de l’ensemble de la directive en Pologne. La Commission a donc décidé de lui adresser un avis motivé. Si la Pologne ne donne pas suite dans un délai de deux mois, la Commission pourra saisir la Cour de justice de l'UE.

De Raad van State heeft opmerkingen geformuleerd over de samenloop van de wettelijke aansprakelijkheid met betrekking tot het strafbare feit gepleegd door een natuurlijke persoon met de strafrechtelijke verantwoordelijkheid van de rechtspersoon (blz. 23 en volgende van de Franse tekst; blz. 65 en volgende van de Nederlandse tekst). Ook is de vraag gesteld of niet eerst alle gevallen bekeken moeten worden waarbij, omdat rechtspersonen strafrechtelijk niet verantwoordelijk konden worden gesteld, wettelijke aansprakelijkheidsmechanismen werden uitgedacht voor geldboeten of alternatieve sancties zoals de administratieve sancties. De mening overheerste evenwel dat eerst het beginsel hervormd diende te worden vooraleer de gevolgen ervan voor tal van wetgevingen konden worden onderzocht.
Quant aux objections formulées par le Conseil d'État à propos du cumul de la responsabilité civile relative à la faute pénale d'une personne physique avec la responsabilité pénale de la personne morale (pp. 23 et suivantes du texte français; pp. 65 et suivantes du texte néerlandais), et à la question de savoir s'il ne faudrait pas revoir toutes les situations où, pour pallier l'absence de la responsabilité pénale des personnes morales, on à imaginé, notamment, des systèmes de responsabilité civile pour l'amende, ou de sanctions alternatives, comme les sanctions administratives, l'idée était qu'il fallait d'abord faire la réforme de principe, avant d'examiner les conséquences que celle-ci pourrait avoir pour une série de législations.

Nu moet worden nagedacht over het opzetten van een structuur om corruptie te voorkomen en te bestrijden, waarbij een betere informatie-uitwisseling mogelijk is, over de problematiek van de belangenconflicten, waarvoor eengemaakte wetgeving tot stand zou moeten komen, over het bevorderen van de deontologie in bedrijven en overheidsdiensten, over de controle op de aanbesteding bij overheidsopdrachten, en meer algemeen op alle handelingen van de overheid jegens particulieren waarmee financiële belangen gemoeid zijn en de beslissingsmacht vaak bij één persoon ligt, over de transparantie van de rekeningen van de instellingen waaraan overheidstaken zijn opgedragen, over de aansprakelijkheid van rechtspersonen, over de reglementering van het lobbyen en uiteraard over het opvoeren op alle niveaus van de wettelijke en boekhoudkundige controlemiddelen en over de coördinatie en de uitbreiding van de middelen van de rechterlijke instanties die met corruptiebestrijding zijn belast.
La réflexion doit aujourd'hui se porter notamment sur la création d'une structure de prévention et de lutte contre la corruption, permettant un meilleur échange de l'information, sur la problématique des conflits d'intérêts, qui devrait faire l'objet d'une législation unifiée, sur la promotion de la déontologie en entreprise et dans les services publics, sur le contrôle de la passation des marchés publics, et plus généralement de tous les actes de la puissance publique à destination des particuliers comprenant un enjeu financier, qui reposent souvent sur une personne seule, sur la transparence des comptes des délégataires des services publics, sur la responsabilité des personnes morales, sur la réglementation du lobbying et bien sûr, sur le renforcement, à tous les niveaux, des modes de contrôle légaux et comptables et la coordination et l'augmentation des moyens des autorités judiciaires en charge de la lutte contre la corruption.

Wettelijke auditors en auditkantoren moeten daarom worden verplicht financiële informatie bekend te maken, waarbij zij met name hun totale omzet moeten laten zien, uitgesplitst naar door organisaties van openbaar belang betaalde honoraria voor controles van financiële overzichten, door andere entiteiten betaalde honoraria voor controles, en honoraria voor overige diensten.
Ces derniers devraient donc avoir l'obligation de publier des informations financières, en particulier leur chiffre d'affaires total ventilé entre honoraires d'audit versés par les entités d'intérêt public, honoraires d'audit versés par d'autres entités et honoraires perçus pour d'autres services.

1. De lidstaten stellen de nodige wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen vast om uiterlijk op 23 maart 2005 aan deze richtlijn te voldoen, of dragen er zorg voor dat uiterlijk op diezelfde datum de sociale partners via akkoorden de nodige bepalingen in werking doen treden, waarbij de lidstaten alle nodige maatregelen moeten treffen om te allen tijde in staat te zijn de bij deze richtlijn opgelegde resultaten te garanderen.
1. Les États membres adoptent les dispositions législatives, réglementaires et administratives nécessaires pour se conformer à la présente directive au plus tard le 23 mars 2005, ou s'assurent que les partenaires sociaux mettent en place à cette date les dispositions nécessaires par voie d'accord, les États membres devant prendre toutes les dispositions nécessaires pour leur permettre d'être toujours en mesure de garantir les résultats imposés par la présente directive.