Vertaling van "bescherming blijft bestaan " (Nederlands → Frans) :

Het onlangs goedgekeurde voorstel van de Commissie voor een verordening betreffende communautaire statistieken over migratie en internationale bescherming[3] moet hiervoor een oplossing bieden, maar dan nog blijft er behoefte bestaan aan een vergelijkende analyse van deze statistische informatie.
La proposition de la Commission, récemment adoptée, de règlement relatif aux statistiques communautaires sur la migration et la protection internationale[3] s’attaquera à ce problème, mais le besoin d’analyses comparatives de ces informations statistiques continuera de se faire sentir.

5. De Civiele Bescherming blijft ook na de hervorming bestaan als federale dienst.
5. Même après la réforme, la Protection civile continuera à exister comme service fédéral.

De doelstelling om een gemeenschappelijk asielstelsel op te zetten in 2012 blijft bestaan en mensen die internationale bescherming behoeven, moeten toegang hebben tot juridisch sluitende en efficiënte asielprocedures.
L'objectif demeure la mise en place d'un régime d'asile commun en 2012, et il faut garantir aux personnes qui ont besoin d'une protection internationale la possibilité de recourir à des procédures d'asile juridiquement sûres et efficaces.

- (PT) Mijnheer de Voorzitter, om sociale insluiting mogelijk te maken, moeten we ervoor zorgen dat er een openbaar systeem voor sociale bescherming blijft bestaan. Dat systeem moet democratisch functioneren, op solidariteit gebaseerd zijn en voor iedereen toegankelijk zijn.
- (PT) Monsieur le Président, afin de garantir l’insertion sociale, nous devons veiller à l’existence d’un système public de sécurité sociale qui repose sur les principes de démocratie, de solidarité et d’accès universel, ainsi que sur un système de soins de santé à la fois public et universel.

40. is ervan overtuigd dat, indien de werkingssfeer van de richtlijn betreffende minimumnormen voor de procedures in de lidstaten voor de toekenning of intrekking van de vluchtelingenstatus niet wordt uitgebreid tot gevallen die een verzoek om subsidiaire bescherming rechtvaardigen, een niet te rechtvaardigen juridische leemte op het gebied van bescherming blijft bestaan waarvan de gevolgen bovendien ernstiger zullen worden door het feit dat de lidstaten zich bij de toekenning van internationale bescherming meer zullen baseren op de motieven voor subsidiaire bescherming dan op de motieven die de grondslag vormen voor de toepassing van het Internationaal Verdrag van Genève betreffende de status van vluchtelingen;
40. est convaincu que, si le champ d'application de la directive relative aux normes minimales concernant les procédures applicables dans les États membres en matière d'octroi et de retrait du statut de réfugié ne s'étendait pas aux cas justifiant les demandes de protection subsidiaire, cela créerait un vide juridique injustifiable en matière de protection, dont les conséquences s'aggraveraient, par le fait que lorsque les États membres accordent la protection internationale, ils le font en se fondant davantage sur les motifs de la protection subsidiaire que sur ceux qui sous-tendent l'application de la Convention de Genève relative au statut des réfugiés;

38. is ervan overtuigd dat, indien de werkingssfeer van de richtlijn betreffende minimumnormen voor de procedures in de lidstaten voor de toekenning of intrekking van de vluchtelingenstatus niet wordt uitgebreid tot gevallen die een verzoek om subsidiaire bescherming rechtvaardigen, een niet te rechtvaardigen juridische leemte op het gebied van bescherming blijft bestaan waarvan de gevolgen bovendien ernstiger zullen worden door het feit dat de lidstaten zich bij de toekenning van internationale bescherming meer zullen baseren op de motieven voor subsidiaire bescherming dan op de motieven die de grondslag vormen voor de toepassing van het Verdrag van Genève met het oog op de toekenning van de vluchtelingenstatus;
38. est convaincu que si le champ d'application de la directive relative aux normes minimales concernant les procédures applicables dans les États membres en matière d'octroi et de retrait de la condition de réfugié ne s'étendait pas aux cas justifiant les demandes de protection subsidiaire, cela créerait un vide juridique injustifiable en matière de protection, dont les conséquences s'aggraveraient, par le fait que lorsque les États membres accordent la protection internationale, ils le font en se fondant davantage sur les motifs de la protection subsidiaire que sur ceux qui sous-tendent l'application de la Convention de Genève pour l'octroi du statut de réfugié;

16. verzoekt de lidstaten op een herziene versie van de richtlijn te wachten en niet op steeds grotere schaal gebruik te maken van de mogelijkheid van afwijking waarin is voorzien in artikel 18, lid 1, onder b), punt i), en deze mogelijkheid niet te misbruiken als oplossing voor de problemen die kennelijk zijn ontstaan door de interpretatie van het Hof van Justitie van de EG van arbeidstijd tijdens wachtdiensten op de werkplek, o.a. in de gezondheidszorg; stelt voor dat de lidstaten informatie uitwisselen over bestaande modellen en roosters waarin wachtdiensten zijn opgenomen en die niet botsen met de normale voorschriften van de richtlijn, en dringt er bij hen op aan om samen met de sociale partners in de relevante sectoren serieus te zoeken naar alternatieve oplossingen binnen de grenzen van de richtlijn, die andere flexibele mogelijkheden biedt waarmee niet alle arbeidstijdbeperkingen worden losgelaten en adequate bescherming blijft bestaan; verzoekt de lidstaten en de werkgevers er in de tussentijd naar te streven dat werknemers die vallen onder de afwijking waarin is voorzien in artikel 18, lid 1, onder b), punt i), niet buitensporig lang werken en met name niet gedurende een langere periode;
16. invite les États membres à attendre la version révisée de la directive, à ne pas généraliser le recours à la possibilité de dérogation contenue à l'article 18, paragraphe 1, point b) i) de la directive 93/104/CE, et à ne pas en abuser pour résoudre les problèmes qui semblent résulter de l'interprétation de la Cour de justice des Communautés européennes en matière de temps de travail pour les périodes de garde sur le lieu de travail, notamment dans le secteur des soins de santé; leur conseille d'échanger des informations sur les modèles et les programmes déjà en vigueur en matière de services de garde, sans pour autant que les dispositions normales de la directive ne soient enfreintes; les exhorte, conjointement avec les partenaires sociaux des secteurs pertinents, à rechercher sérieusement des solutions de rechange dans le cadre du champ d'action de la directive, laquelle prévoit d'autres options de flexibilité qui ne s'affranchissent pas complètement de toute limitation du temps de travail et continuent à offrir une protection suffisante; invite, dans l'intervalle, les États membres et les employeurs à s'efforcer de faire en sorte que les travailleurs soumis à la dérogation contenue audit article 18, paragraphe 1, point b) i), précité n'accomplissent pas des journées de travail excessivement longues, notamment sur des périodes prolongées;

13. verzoekt de lidstaten op een herziene versie van de richtlijn te wachten en niet op steeds grotere schaal gebruik te maken van de mogelijkheid van afwijking waarin is voorzien in artikel 18, lid 1, letter b), punt i), en deze mogelijkheid niet te misbruiken als oplossing voor de problemen die kennelijk zijn ontstaan door de interpretatie van het Europese Hof van Justitie van arbeidstijd tijdens wachtdiensten op de werkplek, o.a. in de gezondheidszorg; stelt voor dat de lidstaten informatie uitwisselen over bestaande modellen en roosters waarin wachtdiensten zijn opgenomen en die niet botsen met de normale voorschriften van de richtlijn, en dringt er bij hen op aan om samen met de sociale partners in de relevante sectoren serieus te zoeken naar alternatieve oplossingen binnen de grenzen van de richtlijn, die andere flexibele mogelijkheden biedt waarmee niet alle arbeidstijdbeperkingen worden losgelaten en adequate bescherming blijft bestaan; verzoekt de lidstaten en de werkgevers er in de tussentijd naar te streven dat werknemers die vallen onder de afwijking waarin is voorzien in artikel 18, lid 1, letter b), punt i), niet buitensporig lang werken en met name niet gedurende een langere periode;
13. invite les États membres à attendre la version révisée de la directive, à ne pas généraliser le recours à la possibilité de dérogation contenue à l'article 18, paragraphe 1, point b) i), et à ne pas en abuser pour résoudre les problèmes qui semblent résulter de l'interprétation de la Cour de justice des Communautés européennes en matière de temps de travail pour les périodes de garde sur le lieu de travail, notamment dans le secteur des soins de santé; leur conseille d'échanger des informations sur les modèles et les programmes déjà en vigueur en matière de services de garde, sans pour autant que les dispositions normales de la directive ne soient enfreintes; les exhorte, conjointement avec les partenaires sociaux des secteurs pertinents, à rechercher sérieusement des solutions de rechange dans le cadre du champ d'action de la directive, laquelle prévoit d'autres options de flexibilité qui ne s'affranchissent pas complètement de toute limitation du temps de travail et continuent à offrir une protection suffisante; invite, dans l'intervalle, les États membres et les employeurs à s'efforcer de faire en sorte que les travailleurs soumis à la dérogation contenue à l'article 18, paragraphe 1, point b) i), précité n'accomplissent pas des journées de travail excessivement longues, notamment sur des périodes prolongées;

Maar zonder maatregelen voor een doeltreffende integratie van gehandicapten op de arbeidsmarkt blijft het gevaar bestaan dat die strengere criteria, of zij nu van medische dan wel van economische of sociale aard zijn, er enkel toe zullen leiden dat de kosten van de invaliditeitsstelsels doorgeschoven worden naar andere takken van de sociale bescherming, namelijk naar de werkloosheid, ziekte, vervroegde uittreding en sociale bijstand.
Toutefois, en l'absence de mesures efficaces d'intégration sur le marché du travail destinées aux personnes handicapées, le durcissement des critères d'admissibilité, qu'ils soient d'ordre médical ou économique et social, pourrait avoir pour effet de déplacer le fardeau des régimes d'invalidité vers d'autres domaines de la protection sociale, à savoir le chômage, la maladie, la retraite anticipée et l'aide sociale.