Vertaling van "beslissing niet worden " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

immunisatie niet uitgevoerd wegens beslissing van patiënt om overige en niet-gespecificeerde redenen
Vaccination non faite par décision du sujet pour des raisons autres et non précisées

verrichting niet uitgevoerd wegens beslissing van patiënt om overige en niet-gespecificeerde redenen
Acte non effectué par décision du sujet pour des raisons autres et non précisées

beslissing tot niet-toekenning
décision de non-octroi

beslissing tot niet-inoverwegingname
décision de non prise en considération

immunisatie niet uitgevoerd wegens beslissing van patiënt om geloofsredenen of wegens sociale druk
Vaccination non faite par décision du sujet pour raisons de conviction ou de pression sociale

niet-schorsing van de tenuitvoerlegging van een beslissing
non suspension d'une décision

beslissing of een voorstel al dan niet moet worden ingetrokken
décision de retrait d'une proposition

de beslissing niet herzien
ne pas faire droit au recours

aspecifiek | niet-specifiek | niet door een bijzondere oorzaak teweeggebracht
non-spécifique

gerechtelijke beslissing
décision de justice

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Verzoeker wijst erop dat niet wordt betwist dat hij tot 14 november 2012 geen weet had van het bestaan van de schuldvordering, en betoogt dat hem tweemaal zijn recht op een eerlijk proces is ontnomen doordat hij nooit op de hoogte is geweest van de oorspronkelijke terechtzitting in Griekenland, en hij niet op de hoogte is gebracht van het bestaan van de Assessment Act zodat hij geen beroep kon aantekenen, en dat naar Iers recht het feit dat iemand niet in de gelegenheid is gesteld om deel te nemen aan een procedure samen met het verzuim, kennis te geven van een beslissing van dezelfde aard als de beslissing die aan de orde is in het hoofdgeding, ervoor zorgt dat die beslissing niet ten uitvoer kan worden gelegd.
Le demandeur souligne qu’il est constant qu’il n’a pas eu connaissance de l’existence de la demande avant le 14 novembre 2012 et il soutient avoir été privé à deux reprises de son droit à un procès équitable, dans la mesure où il n’a jamais été avisé de l’audience initiale qui s’est tenue en Grèce et où il n’a pas été informé de l’existence de l’acte d’évaluation de 2009 de manière à pouvoir former un recours à son encontre, et que, en vertu du droit irlandais, il résulte de l’absence d’octroi d’une possibilité de participer à la procédure et du défaut de notification d’une décision telle que celle en cause au principal que cette décision n’est pas susceptible d’exécution.

Indien een beslissing is genomen tussen het einde van die termijn en het verzoek tot voortzetting van de procedure, heroverweegt de dienst die bevoegd is voor de beslissing inzake de niet verrichte handeling, zijn beslissing en neemt hij een andere beslissing wanneer het voldoende is de niet verrichte handeling aan te vullen. Indien het Bureau na de heroverweging beslist dat de aanvankelijke beslissing niet moet worden gewijzigd, bevestigt het die beslissing schriftelijk”.
Si une décision a été prise entre la date d'expiration de ce délai et la requête en poursuite de procédure, l'instance qui est compétente pour statuer sur l'acte omis examine cette décision et, lorsque l'accomplissement de l'acte omis suffit, prend une décision différente.

Indien een beslissing is genomen tussen het einde van die termijn en het verzoek tot voortzetting van de procedure, heroverweegt de dienst die bevoegd is voor de beslissing inzake de niet verrichte handeling, zijn beslissing en neemt hij een andere beslissing wanneer het voldoende is de niet verrichte handeling aan te vullen. Indien het Bureau na de heroverweging beslist dat de aanvankelijke beslissing niet moet worden gewijzigd, bevestigt het die beslissing schriftelijk.
Si une décision a été prise entre la date d'expiration de ce délai et la requête en poursuite de procédure, l'instance qui est compétente pour statuer sur l'acte omis examine cette décision et, lorsque l'accomplissement de l'acte omis suffit, prend une décision différente.

Wanneer lidstaten voorzien in de mogelijkheid om processen te voeren in afwezigheid van verdachten of beklaagden, maar niet is voldaan aan de voorwaarden om een beslissing te kunnen nemen bij afwezigheid van een bepaalde verdachte of beklaagde, omdat de verdachte of beklaagde, ondanks redelijke inspanningen, niet kon worden gelokaliseerd, bijvoorbeeld omdat hij is gevlucht of er vandoor is gegaan, moet het niettemin mogelijk zijn om een beslissing te nemen bij afwezigheid van de verdachte of beklaagde, en om deze beslissing ten uitvoer te leggen.
Lorsque les États membres prévoient la possibilité que des procès se tiennent en l'absence du suspect ou de la personne poursuivie, mais que les conditions pour rendre une décision en l'absence d'un suspect ou d'une personne poursuivie déterminé ne sont pas réunies, parce que le suspect ou la personne poursuivie n'a pu être localisé en dépit des efforts raisonnables consentis à cet effet, par exemple parce que la personne a pris la fuite ou s'est évadée, il devrait néanmoins être possible de rendre une décision en l'absence du suspect ou de la personne poursuivie, et que cette décision soit exécutoire.

Het EHRM heeft in de arresten Stroek en Goedhart overwogen dat de onontvankelijkheid van de voorziening in cassatie die enkel gesteund is op de omstandigheid dat de verdachte zich niet van zijn vrijheid heeft laten benemen in uitvoering van de rechterlijke beslissing die het voorwerp uitmaakt van de voorziening, de betrokkene dwingt zich nu reeds te onderwerpen aan een vrijheidsbeneming die voortvloeit uit de bestreden beslissing, terwijl deze beslissing niet definitief is zolang niet gestatueerd is over de verwijzing of de termijn van beroep niet verstreken is.
Dans les arrêts Stroek et Goedhart, la Cour européenne des droits de l'homme a précisé, dans un de ses attendus, que l'irrecevabilité du pourvoi en cassation fondée uniquement sur la circonstance que l'inculpé ne s'est pas constitué prisonnier en exécution de la décision judiciaire faisant l'objet de ce pourvoi, contraint l'intéressé à s'infliger d'ores et déjà à lui-même la privation de liberté résultant de la décision attaquée, alors que cette décision ne peut être considérée comme définitive aussi longtemps qu'il n'a pas été statué sur le pourvoi et que le délai de recours ne s'est pas écoulé.

Aangezien de juridische gevolgen van een beslissing tot niet-amendering verstrekkend zijn en het definitieve lot van een wetsontwerp door deze beslissing wordt bepaald (8), kan men zich afvragen of het niet wenselijk is de hoofdelijke stemming in alle gevallen verplicht te maken, dus ook wanneer de Senaat zich uitspreekt over een voorstel van beslissing tot niet-amendering.
Étant donné qu'une décision de ne pas amender est lourde de conséquences juridiques et que le sort définitif d'un projet de loi est déterminé par cette décision (8), on peut se demander s'il n'est pas souhaitable de rendre le vote par rappel nominal obligatoire dans tous les cas, y compris, dès lors, lorsque le Sénat se prononce sur une proposition de décision de ne pas amender.

Een dergelijke beslissing kan ook risico's inhouden want een « behandelend arts », zoals bedoeld in het wetsvoorstel, namelijk « de huisarts van de patiënt », is niet gemachtigd een dergelijke beslissing te nemen. Hij zal dus aarzelen om een beslissing te nemen omdat hij aansprakelijk kan zijn, terwijl hij niet noodzakelijk de « behandelende arts » is op het ogenblik dat de beslissing wordt genomen.
Une telle décision peut également être risquée car un « médecin traitant », tel qu'entendu par la proposition de loi, à savoir « médecin généraliste habituel du patient », n'a pas mandat pour la prendre, et il hésitera à le faire puisque sa responsabilité peut être engagée alors qu'il n'est pas forcément le « praticien traitant » au moment de prendre la décision.

Overwegende dat in dezen de raad voor maatschappelijk welzijn tot de bevinding is gekomen, niet dat er geen nood meer is aan een bejaardentehuis van het OCMW, wel dat het aan renovatie toe was; dat hij uit de vaststelling dat het eveneens in de gemeente gevestigde rusthuis Sint-Anna ook aan renovatie toe was de conclusie heeft gehaald, niet dat een samenwerking met dat privé-rusthuis moest worden overwogen, wel dat de bestaande en toekomstige behoeften voortaan volledig door de VZW Sint-Anna zouden kunnen worden gelenigd; dat derhalve het OCMW de beslissing om zijn rusthuis af te stoten niet heeft gebaseerd op de vaststelling dat er geen actuele behoefte meer aan bestond; dat bovendien de beslissing van de verzoekende partij er niet in bestond de bestaande inrichting zonder meer op te heffen, maar zij tot een zekere samenwerking met de VZW Rust- en Verzorgingstehuis Sint-Anna heeft besloten, in die zin dat zij haar erkenning definitief en haar gebouwen voorlopig heeft overgedragen aan die VZW om verder een bejaardentehuis te exploiteren; dat zij ook de overeenkomsten betreffende de overdracht en terbeschikkingstelling van personeel en dergelijke, waaraan de Raad van State nochtans na schorsing de rechtsgrond ontnomen heeft met zijn arrest nr. 89 802 van 26 september 2000, verder blijft uitvoeren en het niet nodig acht haar vernietigde besluiten daaromtrent te hernemen, op het motief dat zij enkel door de gewone rechter teniet kunnen worden gedaan; dat echter de OCMW-wet op limitatieve wijze in haar artikelen 61, 79 (3) en 118 (4) de vormen bepaalt waaronder een dergelijke samenwerking kan plaatshebben; dat die samenwerking steeds het behoud van een reële beslissingsmacht aan de kant van het OCMW impliceert;
Considérant que le conseil de l'aide sociale est parvenu, en la matière, à la conclusion non pas que le besoin d'un home pour personnes âgées avait disparu, mais que le home devait être rénové; qu'il a tiré du constat que la maison de repos Sint-Anna également établie dans la commune nécessitait également des travaux de rénovation, la conclusion non pas qu'il fallait envisager une coopération avec cette maison de retraite privée, mais que les besoins existants et futurs pourraient dorénavant être assurés intégralement par l'ASBL Sint-Anna; que, par conséquent, le CPAS n'a pas fondé la décision de fermer sa maison de repos sur le constat qu'il n'existait plus de besoin actuel; qu'en outre, la décision de la partie requérante ne consistait pas à supprimer sans plus l'établissement existant, mais que la partie requérante a décidé d'une certaine coopération avec l'ASBL Rust- en Verzorgingstehuis Sint-Anna, en ce sens qu'elle a cédé définitivement son agrément et provisoirement ses bâtiments à cette ASBL pour qu'elle poursuive l'exploitation d'un home pour personnes âgées; qu'elle continue également à exécuter les conventions concernant la cession et la mise à disposition de personnel etc., auxquelles le Conseil d'État, après suspension, a pourtant retiré le fondement légal par son arrêt nº 89 802 du 26 septembre 2000, et qu'elle n'estime pas nécessaire de reprendre ses décisions annulées en la matière, sur le motif qu'elles ne peuvent être annulées que par le juge ordinaire; que la loi sur les CPAS prévoit de manière limitative, dans ses articles 61, 79 (3) et 118 (4) , les formes sous lesquelles une telle coopération peut avoir lieu; que cette collaboration implique toujours le maintien d'un réel pouvoir de décision de la part du CPAS;