Overwegende dat artikel 12 van voormeld decreet van 3 maart 1993 wel degelijk een rechtsgrond oplevert voor huidig besluit; dat de ontworpen overgangsmaatregel enerzijds geen betrekking heeft op de stedenbouwkundige voorschriften in de zin van vrijstelling van planologische conformiteit voor de desbetreffende terreinen en anderzijds niet tot bedoeling heeft om af te wijken van de bindende en verordenende kracht van planologische voorschriften; dat deze v
oorschriften ook de overheid binden die een vergunning verleent voor de exploitatie van een terrein voor openluchtrecreatieve v
erblijven; dat dit ...[+++]aspect echter slechts aan bod komt op het ogenblik dat deze overheid zich over een vergunningsaanvraag moet uitspreken; dat de ontworpen overgangsmaatregel beoogt om dit ogenblik uit te stellen, rekening houdend met de vooruitzichten op de totstandkoming van ruimtelijke uitvoeringsplannen, waarbij tot overeenstemming van het te vergunnen terrein met een passende planologische bestemming kan worden besloten; dat in essentie de ontworpen overgangsmaatregel bijgevolg betrekking heeft op het invoeren van een uitstel van de vergunningsplicht voor de desbetreffende terreinen; dat dit uitstel voorwaardelijk is door het te koppelen aan de toepassing van bepalingen van voormeld decreet van 18 mei 1999, zodanig dat dit uitstel geen automatische verlenging betekent tot 30 juni 2003, datum waarop volgens dit besluit de terreinen uiterlijk over een exploitatievergunning in het kader van voormeld decreet van 3 maart 1993 zullen moeten beschikken, in plaats van op 31 december 1999 zoals bepaald in het huidig derde lid van artikel 25 van voormeld besluit van de Vlaamse regering van 23 februari 1995; dat de Vlaamse regering wel degelijk bevoegd is om zo'n overgangsregeling in te voeren op basis van artikel 12 van voormeld decreet van 3 maart 1993, gezien deze delegatie niet alleen slaat op de in artikel 6 van het decreet bedoelde openings - en exploitatienormen maar op alle bevoegdhe ...
