Traduction de «betrokken bepaling ongrondwettig » (Néerlandais → Français) :

De indiener verklaart dat men ten aanzien van de fundamentele argumenten van de Raad van State, die verklaart dat deze bepaling ongrondwettig is, ofwel de opheffing van het betrokken 9º kan voorstellen, zoals in amendement nr. 4 gedaan is, ofwel de tekst kan amenderen zoals in amendement nr. 10 : met het oog op de soepelheid, zoals door de regering gewenst wordt, wordt in dit amendement de effectenbeursvennootschap belast met het bepalen van de boeten naar gelang van de aard van de overtredingen en tegelijkertijd wordt aan de vennootschap toch een vaste rechtsgrond verleend door de vereiste dat deze beslissingen of reglementen, na goedkeuring door de minister van Financiën, met het oog op de bevestiging van hun rechtsgeldigheid eveneens bij wet bekrachtigd worden ­ een wet die met terugwerkende kracht zou moeten gelden.
L'auteur explique que face aux arguments fondamentaux du Conseil d'État, qui affirme le caractère non-constitutionnel de cette disposition, soit on propose la suppression du 9º en question comme l'a fait l'amendement nº 4, soit on propose un amendement comme l'amendement nº 10 qui cherche à respecter l'objectif de souplesse que le gouvernement poursuit en confiant à la société de bourse de valeurs mobilières le soin de déterminer les amendes en fonction de la nature des infractions tout en lui donnant une base juridique certaine en demandant que ces décisions ou règlements, après approbation par le ministre des Finances, soient également ratifiés par une loi ­ qui devrait avoir un effet rétroactif ­ pour en confirmer la validité juridique.

Artikel 4, tweede lid, van de bijzondere wet van 6 januari 1989 op het Arbitragehof vereist, voor het openstellen van de nieuwe termijn voor het indienen van een beroep tot vernietiging, niet dat het Hof heeft verklaard dat de betrokken bepaling ongrondwettig is ongeacht de wijze waarop die wordt geïnterpreteerd.
L'article 4, alinéa 2, de la loi spéciale du 6 janvier 1989 sur la Cour d'arbitrage n'impose pas, pour l'ouverture du nouveau délai de recours en annulation, que la Cour ait déclaré que la disposition concernée est inconstitutionnelle quelle que soit la manière dont elle est interprétée.

Volgens de verzoekende partijen vormt artikel 34 van de aangevochten wet, dat die beperking vaststelt en de uitbating van de betrokken inrichtingen afhankelijk stelt van het sluiten van een convenant tussen de uitbater en de gemeentelijke overheid, een onevenredige maatregel die inbreuk maakt op het gelijkheidsbeginsel en op de vrijheid van handel en nijverheid die gedeeltelijk in artikel 23 van de Grondwet is verankerd en die een element van de individuele vrijheid vormt die in artikel 12 van de Grondwet wordt gewaarborgd : de bestreden bepaling veroordeelt een aantal speelzalen tot sluiting (er zijn er thans ongeveer tweehonderd en de nadere regeling voor de sluiting wordt niet gepreciseerd), belet de opening van nieuwe zalen en is een verkapte vorm van verbod - een analoge reglementering voor de drankslijterijen zou ontegensprekelijk ongrondwettig zijn -, terwijl het door de wetgever nagestreefde doel (de bescherming van de burger/consument) kon worden bereikt door een reeks maatregelen ter bescherming van de burger en terwijl de spelers - die niet in aantal zullen verminderen, omdat zij zich op een clandestiene manier aan hun passie zullen overgeven - reeds beschermd zijn door de artikelen 54 tot 62 van de wet.
Selon les parties requérantes, l'article 34 de la loi attaquée, qui fixe cette limitation et subordonne l'exploitation des établissements en cause à la conclusion d'une convention entre l'exploitant et les autorités communales, constitue une mesure disproportionnée portant atteinte au principe d'égalité et à la liberté de commerce et d'industrie qui est partiellement consacrée par l'article 23 de la Constitution et qui constitue un élément de la liberté individuelle garantie par l'article 12 de la Constitution : la disposition attaquée condamne un certain nombre de salles de jeux à la fermeture (il en existe approximativement deux cents actuellement et les modalités de fermeture ne sont pas précisées), empêche l'ouverture de nouvelles salles et constitue une forme larvée de prohibition - une réglementation analogue relative aux débits de boissons serait incontestablement inconstitutionnelle -, alors que l'objectif poursuivi par le législateur (la protection du citoyen/consommateur) pouvait être atteint par une série de mesures tendant à la protection du citoyen et que les joueurs - qui, s'adonnant à leur passion de manière clandestine, ne diminueront pas en nombre - sont déjà protégés par les articles 54 à 62 de la loi.

Volgens de verzoekende partijen vormt artikel 34 van de aangevochten wet, dat die beperking vaststelt en de uitbating van de betrokken inrichtingen afhankelijk stelt van het sluiten van een convenant tussen de uitbater en de gemeentelijke overheid, een onevenredige maatregel die inbreuk maakt op het gelijkheidsbeginsel en op de vrijheid van handel en nijverheid die gedeeltelijk in artikel 23 van de Grondwet is verankerd : de bestreden bepaling veroordeelt een aantal speelzalen tot sluiting (er zijn er thans ongeveer tweehonderd), belet de opening van nieuwe zalen en is een verkapte vorm van verbod - een analoge reglementering voor de drankslijterijen zou ontegensprekelijk ongrondwettig zijn -, terwijl het door de wetgever nagestreefde doel (de bescherming van de burger/consument) kon worden bereikt door een reeks maatregelen ter bescherming van de burger en terwijl de spelers - die niet in aantal zullen verminderen, omdat zij zich op een clandestiene manier aan hun passie zullen overgeven - reeds beschermd zijn door de artikelen 54 tot 62 van de wet.
Selon les requérantes, l'article 34 de la loi attaquée, qui fixe cette limitation et subordonne l'exploitation des établissements en cause à la conclusion d'une convention entre l'exploitant et les autorités communales, constitue une mesure disproportionnée portant atteinte au principe d'égalité et à la liberté de commerce et d'industrie partiellement consacrée par l'article 23 de la Constitution : la disposition attaquée condamne un certain nombre de salles de jeux à la fermeture (il en existe approximativement deux cents actuellement), empêche l'ouverture de nouvelles salles et constitue une forme larvée de prohibition - une réglementation analogue relative aux débits de boissons serait incontestablement inconstitutionnelle -, alors que l'objectif poursuivi par le législateur (la protection du citoyen/consommateur) pouvait être atteint par une série de mesures tendant à la protection du citoyen et que les joueurs - qui, s'adonnant à leur passion de manière clandestine, ne diminueront pas en nombre - sont déjà protégés par les articles 54 à 62 de la loi.