Traduction de «bewijslast behouden blijft » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Dissociatieve convulsies kunnen epileptische aanvallen nauwkeurig imiteren in termen van bewegingen, maar tongbeet, kneuzing door vallen en incontinentie voor urine komen zelden voor; en het bewustzijn blijft behouden of wordt vervangen door een toestand van stupor of trance.
Définition: Les convulsions dissociatives peuvent ressembler très étroitement aux mouvements que l'on observe au cours d'une crise épileptique; toutefois, la morsure de la langue, les blessures dues à une chute ou la perte des urines sont rares; par ailleurs, le trouble peut s'accompagner d'un état de stupeur ou de transe mais il ne s'accompagne pas d'une perte de la conscience.

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

De Raad van State benadrukt in zijn advies nr. 32. 967/2 dat als de omkering van de bewijslast behouden blijft « de vermoedens die deze omkering van de bewijslast mogelijk maken niet gewichtig, precies en met elkaar overeenstemmend behoeven te zijn ­ aangezien dan de algemene regel zou gelden ­ maar voor het allerminst relevant genoeg en degelijk moeten zijn » (Raad van State, stuk Kamer, nr. 50-1578/002, blz. 9).
Le Conseil d'État souligne dans son avis nº 32.967/2 que si l'on maintient ce renversement de la charge de la preuve, « il importe que les présomptions qui l'autorisent soient, non pas graves, précises et concordantes, ce qui reviendrait à rétablir la règle générale, mais, à tout le moins, suffisamment pertinentes et solides » (Conseil d'Etat, do c. Chambre, nº 50-1578/002, p. 9).

De Raad van State benadrukt in zijn advies nr. 32.967/2 dat als de omkering van de bewijslast behouden blijft « de vermoedens die deze omkering van de bewijslast mogelijk maken niet gewichtig, precies en met elkaar overeenstemmend behoeven te zijn ­ aangezien dan de algemene regel zou gelden ­ maar voor het allerminst relevant genoeg en degelijk moeten zijn » (Raad van State, stuk Kamer, nr. 50-1578/002, blz. 9).
Le Conseil d'État souligne dans son avis nº 32.967/2 que si l'on maintient ce renversement de la charge de la preuve, « il importe que les présomptions qui l'autorisent soient, non pas graves, précises et concordantes, ce qui reviendrait à rétablir la règle générale, mais, à tout le moins, suffisamment pertinentes et solides » (Conseil d'Etat, doc. Chambre, nº 50-1578/002, p. 9).