Traduction de «bij datzelfde arrest » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

arrest van het Hof (EU) [ arrest HvJ EG | arrest van het Hof EG | arrest van het Hof van Justitie (EU) | arrest van het Hof van Justitie EG ]
arrêt de la Cour (UE) [ arrêt CJCE | arrêt de la Cour (CE) | arrêt de la Cour de justice (CE) | arrêt de la Cour de justice (UE) ]

arrest | arrest van het Hof | arrest van het Hof van Justitie | het arrest van het Hof van Justitie
arrêt | arrêt de la Cour de justice de l'Union européenne

arrest dat niet vatbaar is voor verzet | arrest waartegen geen verzet openstaat
arrêt non susceptible d'opposition

bij wijze van prejudiciële beslissing gewezen arrest | prejudicieel arrest
arrêt à titre préjudiciel | arrêt préjudiciel

tenuitvoerlegging van het vonnis [ gezag van het gewijsde | tenuitvoerlegging van een arrest | werking van het vonnis | wijze van tenuitvoerlegging ]
voie d'exécution [ autorité de la chose jugée | effet du jugement | exécution d'un arrêt | exécution du jugement | mesure d'exécution forcée ]

vonnis [ arrest | rechterlijke uitspraak | uitspraak van het Hof ]
jugement [ arrêt | arrêt de la Cour | sentence ]

arrest
arrêt

huis van arrest
maison d'arrêt

arrest van inbeschuldigingstelling
arrêt de mise en accusation

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

- ofwel wordt de vordering tot schorsing wegens uiterst dringende noodzakelijkheid apart ingesteld: ze geeft dan aanleiding tot de betaling van een recht van 200 euro; als daarop naderhand een afzonderlijk beroep tot nietigverklaring volgt, is het recht betreffende dat beroep slechts verschuldigd ingeval om voortzetting van de procedure verzocht wordt (als het beroep tot nietigverklaring ingesteld wordt voordat het arrest over de vordering tot schorsing bij uiterst dringende noodzakelijkheid uitgesproken is) of bij het instellen van dat beroep (als het op de griffie ingekomen is wanneer datzelfde arrest al uitgesproken is), aangezien een verzoek tot voortzetting van de procedure in dat laatste geval niet vereist is;
- soit la demande de suspension d'extrême urgence est introduite seule : elle donnera alors lieu au paiement d'un droit de 200 euros; si elle est suivie, ultérieurement, par une requête en annulation séparée, le droit afférent à cette requête ne sera dû qu'en cas de demande de poursuite de la procédure (si la requête en annulation est introduite avant le prononcé de l'arrêt en extrême urgence) ou lors de l'introduction de cette requête (si elle est parvenue au greffe après le prononcé de ce même arrêt) car, dans ce dernier cas, une demande de poursuite de la procédure n'est pas requise;

Amendement nr. 8 stelt voor om datzelfde arrest te vermelden als volgt : « het eindarrest, bedoeld in artikel 353 ».
L'amendement nº 8 propose de désigner le même arrêt par l'expression « l'arrêt définitif visé à l'article 353 ».

Moerman, E. Derycke en F. Daoût, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij arrest van 2 maart 2015 in zake Cécile Jenart en Marouan El Arbaoui tegen de ambtenaar van de burgerlijke stand van de gemeente Dour, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 13 maart 2015, heeft het Hof van Beroep te Bergen de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek, zoals het is opgesteld in afwachting van de inwerkingtreding van de wet van 21 februari 2010 (en gelezen overeenkomstig, onder andere, de arresten van het Grondwettelijk Hof van 18 mei 2011 (nr. 83/2011) en 8 maart 2012 (nr. 43/2012)), de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre een rechtsplegingsvergoeding ten laste kan worden gelegd van de partij die in het ongelijk wordt gesteld in een beroep dat tegen de ambtenaar van de burgerlijke stand is ingesteld op grond van artikel 167, laatste lid, van het Burgerlijk Wetboek, terwijl wanneer de ambtenaar van de burgerlijke stand in datzelfde kader in het ongelijk wordt gesteld, hem geen rechtsplegingsvergoeding kan worden opgelegd ?
Moerman, E. Derycke et F. Daoût, assistée du greffier F. Meersschaut, présidée par le président J. Spreutels, après en avoir délibéré, rend l'arrêt suivant : I. Objet de la question préjudicielle et procédure Par arrêt du 2 mars 2015 en cause de Cécile Jenart et Marouan El Arbaoui contre l'officier de l'état civil de la commune de Dour, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 13 mars 2015, la Cour d'appel de Mons a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 1022 du Code judiciaire, tel qu'il est rédigé dans l'attente de l'entrée en vigueur de la loi du 21 février 2010 (et lu conformément entre autres aux arrêts de la Cour constitutionnelle du 18 mai 2011 (n° 83/2011) et du 8 mars 2012 (n° 43/2012)), viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, en ce qu'une indemnité de procédure peut être mise à charge de la partie qui succombe dans un recours intenté, contre l'officier de l'état civil, sur la base de l'article 167, dernier alinéa, du Code civil, alors que lorsque l'officier de l'état civil succombe dans ce même cadre aucune indemnité de procédure ne peut lui être imposée ?

In het verzoekschrift wordt aangeklaagd dat de zesde kamer van het Hof van Beroep te Antwerpen bij haar arrest van 2 juni 2009 in de zaak nr. 2008/AR/1446 oordeelde dat de uitkering, in het jaar 2002, van een pensioen gevormd door middel van een levensverzekering ten voordele van M. Rieter-Ploegmakers in België belastbaar is en niet in aanmerking komt voor een vrijstelling krachtens artikel 39, § 2, 2°, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 (hierna : WIB 1992), terwijl datzelfde rechtscollege in de zaak nr. 2008/AR/2432 oordeelde dat een volgens de verzoekende partijen vergelijkbare pensioenuitkering wel in aanmerking kwam voor de vrijstelling krachtens artikel 39, § 2, 2°, van het WIB 1992.
Dans la requête, la critique porte sur le fait que la sixième chambre de la Cour d'appel d'Anvers a jugé, par son arrêt du 2 juin 2009 dans l'affaire n° 2008/AR/1446, que le versement, en 2002, d'une pension constituée par une assurance-vie au profit de M. Rieter-Ploegmakers est imposable en Belgique et n'entre pas en ligne de compte pour une exonération en vertu de l'article 39, § 2, 2°, du Code des impôts sur les revenus 1992 (CIR 1992), alors que cette même juridiction a jugé, dans l'affaire n° 2008/AR/2432, qu'une allocation de pension que les parties requérantes estiment comparable entrait en ligne de compte pour l'exonération fondée sur l'article 39, § 2, 2°, du CIR 1992.

De tweede procedure met een gemeente is in 2013 gestart en is geëindigd datzelfde jaar met een doorhaling van de zaak. De procedure betreffende het geschil met de politiezone is gestart in 2013 en is beëindigd met een arrest van het arbeidshof in 2014.
La seconde procédure avec une commune a débuté en 2013 et s'est clôturée la même année par une radiation de l'affaire La procédure relative au litige avec la zone de police a débuté en 2013 et s'est clôturée par un arrêt de la cour du travail en 2014.

Het Grondwettelijk Hof heeft in zijn arrest nr. 123/2008 van 1 september 2008 artikel 259octies, § 8, eerste lid, 3, van het Gerechtelijk Wetboek vernietigd omdat krachtens die bepaling artikel 357, § 2, van datzelfde Wetboek niet geldt voor de gerechtelijke stagiairs.
Dans son arrêt 123/2008 du 1 septembre 2008, la Cour constitutionnelle a annulé l'article 259octies, § 8, alinéa 1 , 3, du Code judiciaire en ce que cette disposition prive les stagiaires judiciaires du bénéfice de l'article 357, § 2, du Code judiciaire.

Het Grondwettelijk Hof heeft immers in zijn arrest nr. 123/2008 van 1 september 2008 artikel 259octies,§ 8, eerste lid, 3, van het Gerechtelijk Wetboek vernietigd omdat krachtens die bepaling artikel 357, § 2, van datzelfde Wetboek niet gold voor de gerechtelijke stagiairs.
En effet, dans son arrêt nº 123/2008 du 1 septembre 2008, la Cour constitutionnelle a annulé l'article 259octies, § 8, alinéa 1 , 3, du Code judiciaire en ce que cette disposition privait les stagiaires judiciaires du bénéfice de l'article 357, § 2, du Code judiciaire.

Het Grondwettelijk Hof heeft in zijn arrest nr. 123/2008 van 1 september 2008 artikel 259octies, § 8, eerste lid, 3, van het Gerechtelijk Wetboek vernietigd omdat krachtens die bepaling artikel 357, § 2, van datzelfde Wetboek niet geldt voor de gerechtelijke stagiairs.
Dans son arrêt 123/2008 du 1 septembre 2008, la Cour constitutionnelle a annulé l'article 259octies, § 8, alinéa 1, 3, du Code judiciaire en ce que cette disposition prive les stagiaires judiciaires du bénéfice de l'article 357, § 2, du Code judiciaire.

In zijn arrest nr. 169/2011 van 10 november 2011, heeft het Grondwettelijk Hof uiteindelijk geoordeeld dat een werkneemster die is verwijderd van een deeltijdse arbeid die een risico inhoudt voor haar zwangerschap, maar die een andere deeltijdse werkzaamheid heeft voortgezet die niet datzelfde risico inhield, de mogelijkheid moet hebben de nabevallingsrust in die andere deeltijdse werkzaamheid te verlengen met de periode gedurende welke zij die laatste deeltijdse werkzaamheid heeft voortgezet.
Dans son arrêt n° 169/2011 du 10 novembre 2011, la Cour constitutionnelle a finalement estimé " qu'une travailleuse qui a été écartée d'un travail à temps partiel présentant un risque pour sa grossesse mais qui a poursuivi une autre activité à temps partiel ne présentant pas le même risque, doit avoir la possibilité de prolonger sa période de repos postnatal à concurrence de la période pendant laquelle elle a continué le travail à temps partiel " .

12 Aangaande het derde middel, te weten schending van artikel 74, lid 1, eerste zin, van verordening nr. 40/94, heeft het Gerecht geoordeeld dat de kamer van beroep deze bepaling niet had geschonden om de reden die is aangegeven in punt 58 van het bestreden arrest, waarin wordt verwezen naar punt 95 van datzelfde arrest:
12 S’agissant du troisième moyen, tiré de la violation de l’article 74, paragraphe 1, première phrase, du règlement n° 40/94, le Tribunal a jugé que la chambre de recours n’avait pas violé cette disposition pour le motif suivant, figurant au point 58 de l’arrêt attaqué, auquel renvoie le point 95 du même arrêt: