Traduction de «bijzondere commissie geformuleerde » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Bijzondere Commissie voor algemene zaken en beleid van de Haagse Conferentie | Commissie I voor algemene zaken en beleid van de Haagse Conferentie
Commission spéciale de La Haye sur les affaires générales et la politique de la Conférence

bijzondere commissie
commission spécialisée

Bijzondere Commissie van de Wereldpostvereniging
Commission spéciale de l'UPU

Bijzondere Commissie landen van Midden- en Oost-Europa
commission spéciale Pays de l'Europe centrale et orientale

bijzondere raadgevende commissie
commission consultative spéciale

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Gedachtewisseling over de toepassing door de regering van de door de bijzondere commissie geformuleerde aanbevelingen
Echange de vues sur l'application par le gouvernement des recommandations formulées par la commission spéciale

De uitdaging was dus om voor de toekomst een evenwichtig programma op te zetten waarin rekening wordt gehouden met de bijzondere aard van de culturele sector en zijn producties, zonder een aantal specifieke doelstellingen uit het oog te verliezen die aansluiten op het algemene beleidskader van de Commissie. De doelstellingen zouden dus vrij specifiek moeten worden geformuleerd.
Le défi consiste à créer un programme équilibré prenant en compte le caractère spécial du secteur culturel et de ses productions tout en respectant certains objectifs spécifiques correspondant au cadre stratégique global de la Communauté et en rejetant les objectifs trop généraux.

In België heeft de bijzondere commissie belast met het onderzoek naar de financiële en bankcrisis in haar eindverslag heel duidelijke aanbevelingen in dat verband geformuleerd :
En Belgique, la Commission spéciale chargée d'examiner la crise financière et bancaire a formulé dans son rapport final des recommandations très claires à cet égard:

De heer Mahoux herinnert eraan dat de voorliggende teksten het resultaat zijn van aanbevelingen die geformuleerd werden door de « bijzondere commissie betreffende de behandeling van seksueel misbruik en feiten van pedofilie binnen een gezagsrelatie, inzonderheid binnen de Kerk ».
M. Mahoux rappelle que les textes à l'examen résultent des recommandations formulées par la « commission spéciale relative au traitement d'abus sexuels et de faits de pédophilie dans une relation d'autorité, en particulier au sein de l'Église ».

De heer Bellot refereert naar het verslag « De financiële en bankcrisis » (stuk Senaat; 4-1100/1) dat op 7 april 2009 namens de bijzondere Commissie belast met het onderzoek naar de financiële en bankcrisis werd gepubliceerd en waarin een reeks aanbevelingen werden geformuleerd.
M. Bellot renvoie au rapport intitulé « La crise financière et bancaire » (do c. Sénat; nº 4-1100/1), publié le 7 avril 2009 au nom de la commission spéciale chargée d'examiner la crise financière et bancaire, qui contient une série de recommandations.

De heer Bellot refereert naar het verslag « De financiële en bankcrisis » (stuk Senaat; 4-1100/1) dat op 7 april 2009 namens de bijzondere Commissie belast met het onderzoek naar de financiële en bankcrisis werd gepubliceerd en waarin een reeks aanbevelingen werden geformuleerd.
M. Bellot renvoie au rapport intitulé « La crise financière et bancaire » (doc. Sénat; nº 4-1100/1), publié le 7 avril 2009 au nom de la commission spéciale chargée d'examiner la crise financière et bancaire, qui contient une série de recommandations.

Dat er aanleiding was om een maatregel te nemen waarvan het spoedeisend karakter moeilijk te verzoenen was met een gewone aannemingsprocedure door de wetgever, blijkt eveneens uit de aanhef van het in het geding zijnde koninklijk besluit, reden waarom ook de Raad van State is verzocht bij zijn advies rekening te houden met het spoedeisend karakter : « Gelet op het verzoek om spoedhandeling, gemotiveerd door : de bijzondere regeling voor reisbureaus en de plaats van door tussenpersonen verrichte diensten, respectievelijk bepaald door artikel 26 en door artikel 28ter, titel E, van de Zesde richtlijn 77/388/EEG; de procedure bij het niet nakomen door een Staat geregeld door artikel 226 van het Verdrag EG; de ingebrekestelling die de Europese Commissie, in naleving van die procedure, op 30 juli 1996 aan het Koninkrijk België heeft gericht, om haar bezwaren mee te delen betreffende een vermeende onjuiste toepassing van de artikelen 26 en 28ter, titel E, van de Zesde richtlijn 77/388/EEG welke de Belgische wetgeving zou toelaten; de vruchteloze gedachtenwisseling waartoe die ingebrekestelling aanleiding heeft gegeven; het met redenen omkleed advies dat de Europese Commissie bijgevolg op 8 juli 1998 heeft uitgebracht teneinde de in casu geformuleerde bezwaren te bevestigen; het feit dat België zich op 30 september 1998 schriftelijk heeft geëngageerd om zonder voorbehoud dit met redenen omkleed advies op te volgen; dat een verlengd uitblijven ervan België onvermijdelijk zou blootstellen aan een aanhangigmaking bij het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen; dat het integendeel absoluut noodzakelijk is dat de Belgische reglementering naar behoren en zonder verwijl wordt aangepast; dat de bepalingen van onderhavig besluit, dat juist dit als voorwerp heeft, bijgevolg zo vlug mogelijk van kracht dienen te gaan; dat dit besluit dus dringend moet genomen worden » (Belgisch Staatsblad, 31 december 1999, derde editie, pp. 50510 en 50512).
Il ressort également du préambule de l'arrêté royal en cause qu'il y avait lieu de prendre une mesure dont le caractère urgent était difficilement conciliable avec une procédure d'adoption ordinaire par le législateur, raison pour laquelle le Conseil d'Etat a également été prié de prendre en compte, dans son avis, le caractère urgent : « Vu l'urgence motivée par : le régime particulier des agences de voyages et le lieu des prestations de services effectuées par les intermédiaires, que stipulent respectivement l'article 26 et l'article 28ter, titre E, de la sixième directive 77/388/CEE; la procédure en manquement d'Etat que régit l'article 226 du Traité CE; la mise en demeure que la Commission européenne a adressée, dans le respect de cette procédure, au Royaume de Belgique, le 30 juillet 1996, pour lui communiquer ses griefs quant à une application estimée incorrecte que la législation belge autoriserait des articles 26 et 28ter, titre E, de la sixième directive 77/388/CEE; l'échange infructueux de vues auquel cette mise en demeure a donné lieu; l'avis motivé que la Commission européenne a par conséquent émis, le 8 juillet 1998, pour confirmer les griefs formés en l'espèce; le fait que la Belgique s'est engagée par écrit, le 30 septembre 1998, à se conformer, sans réserve, à cet avis motivé; qu'une abstention prolongée exposerait inéluctablement la Belgique à la saisine de la Cour de Justice des Communautés européennes; qu'il est, au contraire, impératif que la législation belge soit dûment adaptée sans retard; que les dispositions du présent arrêté, dont tel est précisément l'objet, doivent par conséquent entrer en vigueur aussi vite que possible; que cet arrêté doit dès lors être pris d'urgence; » (Moniteur belge, 31 décembre 1999, troisième édition, pp. 50510 et 50512).

5. De Commissie heeft verschillende voorstellen geformuleerd met het doel om bij te dragen aan de verbetering van de arbeidsvoorwaarden voor werknemers, zoals: - de uitbreiding van het toepassingsgebied van de wet van 5 december 1968 betreffende de collectieve arbeidsovereenkomsten en de paritaire comités, zodat hierin ook de diplomatieke zendingen en de consulaire posten worden begrepen; - zij heeft een model van arbeidsovereenkomst verspreid en een model van arbeidsreglement opgesteld die het onderwerp kunnen uitmaken van een bijzondere procedure van invoering en wijziging via een bijzonder koninklijk besluit; - wijziging van het artikel 42 van de wet van 27 juni 1969 (sociale zekerheid van de loontrekkende werknemers) om klaar en duidelijk en ook letterlijk de verjaringstermijn te "splitsen" (in principe 3 of 7 jaar), toepasbaar op de inning van de schulden en de sociale bijdragen (verhoogde bijdragen, verwijlintresten enzovoort) aan de RSZ en de verjaringstermijn (die zou kunnen oplopen tot 10 jaar) indien er geen onderwerping is van een werknemer aan het stelsel van sociale zekerheid voor de loontrekkende werknemers.
5. La Commission a formulé plusieurs propositions dans le but de contribuer à l'amélioration des conditions de travail des travailleurs telles que: - extension du champ d'application de la loi du 5 décembre 1968 sur les conventions collectives de travail et les commissions paritaires, de manière à y inclure les missions diplomatiques et postes consulaires; - elle a diffusé un modèle de contrat de travail et finalisé un modèle de règlement de travail qui devra faire l'objet d'une procédure particulière d'établissement et de modification via un arrêté royal spécifique; - modification de l'article 42 de la loi du 27 juin 1969 (sécurité sociale des travailleurs salariés) de manière à clairement et textuellement "scinder" le délai de prescription (de 3 ou 7 ans en principe) applicable au recouvrement des créances en cotisations sociales (majorations de cotisations, intérêts de retard etc.) de l'O.N.S.S. et le délai de prescription (qui pourrait être de 10 ans) en cas d'absence d'assujettissement d'un travailleur au régime de sécurité sociale des travailleurs salariés.

Want dankzij het werk dat de bijzondere commissie sinds haar instelling heeft verricht, konden weliswaar aanbevelingen worden geformuleerd en specifieke aanbevelingen op bepaalde punten worden gedaan, maar het werk moet worden geïntensiveerd om op deze basis een discussie met de nationale parlementen aan te gaan, de aanbevelingen in wetgevingsvoorstellen om te zetten en de resultaten in een werkprogramma te laten uitmonden.
Car si le travail mené par la commission spéciale sur la crise depuis sa mise en place a permis de dégager des conclusions et de faire des recommandations spécifiques sur certains points, un travail plus poussé est nécessaire pour échanger sur cette base avec les parlements nationaux, transformer ces recommandations en propositions législatives et traduire les résultats obtenus en programme de travail.

5. benadrukt de steun van het Europees Parlement voor een administratieve hervorming van de Commissie en is voornemens te zorgen voor de eerbiediging van de adviezen van het EP, in het bijzonder met betrekking tot de lopende wetgevingsproces tot herziening van het Financieel Reglement, het terugdringen van de achterstand bij de betalingen, in het bijzonder bij externe programma's en andere knelpunten bij de tenuitvoerlegging, zoals de comitologie; dringt aan op tenuitvoerlegging van de Commissievoorstellen voor 31 december 2002; zal bijzondere aandacht schenken aan de beginselen die in het kader van de nieuwe methoden van governance zijn geformuleerd, zoals de tendens naar een grotere mate van externalisering van gemeenschappelijke vormen van beleid (nationale agentschappen, nieuwe gedecentraliseerde organen, ontvlechting en decentralisatie van de externe delegaties); vraagt zich af hoe het grote aantal nieuwe organen moet worden gefinancierd; is daarom voornemens de budgettaire consequenties die voortvloeien uit een mogelijke verdubbeling van personeelsbezetting en structuren te evalueren, in het bijzonder omdat de uitbreiding het geografisch toepassingsgebied van de gemeenschappelijke beleidsvormen zal vergroten; verwacht ten aanzien hiervan duidelijke toelichtingen van de Commissie;
5. souligne le soutien du Parlement à la réforme administrative de la Commission et entend contrôler son effet sur le budget 2003 et assurer le respect des avis du Parlement, notamment sur la procédure législative de refonte du règlement financier, la réduction du reste à liquider, en particulier pour les programmes extérieurs, et des autres obstacles à la bonne exécution, telle la comitologie; demande avec insistance que les propositions de la Commission soient mises en œuvre avant le 31 décembre 2002; accordera une attention particulière aux principes énoncés dans les nouvelles méthodes de bonne gestion administrative, et notamment à la tendance à l'externalisation croissante des politiques communes (agences nationales, nouvelles agences décentralisées, déconcentration et décentralisation des délégations extérieures); se demande de quelle manière les nombreuses nouvelles agences seront financées; tient à évaluer les conséquences budgétaires de l'existence éventuelle de structures ou de personnel faisant double emploi dès lors que l'élargissement viendra élargir la zone géographique à laquelle s'appliquent les politiques communes; attend de la Commission des explications pertinentes sur ce point;