Traduction de «blijvende gebrekkigheid » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

gebrekkigheid
déficience

blijvende rek | blijvende uitrekking
allongement permanent | allongement rémanent | allongement rémanent pour cent

blijvende vervorming door druk | blijvende vormverandering na grote druk
déformation rémanente à la compression | rémanence par la compression

blijvende zakking | blijvende zinking | eindstuit
refus final

permanent | blijvend
permanent

erythrasma | blijvende huidinfectie
érythrasma | maladie de la peau (due à un microbe)

contractuur | blijvende samentrekking
contracture | contraction prolongée

blijvende ongeschiktheid
invalidité permanente

blijvende versiering
décoration à demeure

Omschrijving: Ontstaat als een verlate of verlengde reactie op een stressveroorzakende gebeurtenis of situatie (van korte of lange duur) van een buitengewoon bedreigende of catastrofale aard, die bij vrijwel iedereen grote angst zou veroorzaken. Predisponerende factoren, zoals persoonlijkheidstrekken (b.v. compulsieve, asthene) of een voorgeschiedenis van neurotische ziekte, kunnen de drempel voor de ontwikkeling van het syndroom verlagen of zijn verloop verergeren, maar zijn noodzakelijk noch voldoende om het optreden ervan te verklaren. Typische kenmerken zijn onder meer episoden van herhaald herleven van het trauma in zich opdringende gedachten ('flashbacks'), dromen of nachtmerries, die optreden tegen de onveranderlijke achtergrond van een gevoel van 'verdoving' en emotionele afstomping, onverschilligheid voor andere mensen, ongevoeligheid voor de omgeving, anhedonie en vermijding van activiteiten en situaties die aan het trauma herinneren. Er bestaat doorgaans een toestand van autonome overprikkelbaarheid met verhoogde alertheid, een toegenomen schrikreactie en slapeloosheid. De bovengenoemde symptomen gaan gewoonlijk samen met angst en depressiviteit en gedachten aan zelfdoding zijn niet uitzonderlijk. Het begin volgt het trauma met een latentie die kan variëren van enige weken tot maanden. Het beloop is wisselend, maar herstel kan in de meeste gevallen verwacht worden. Bij een klein deel van de betrokkenen kan de aandoening een chronisch verloop vertonen gedurende vele jaren en een overgang naar een blijvende persoonlijkheidsverandering (F62.0). | Neventerm: | traumatische neurose
Définition: Ce trouble constitue une réponse différée ou prolongée à une situation ou à un événement stressant (de courte ou de longue durée), exceptionnellement menaçant ou catastrophique et qui provoquerait des symptômes évidents de détresse chez la plupart des individus. Des facteurs prédisposants, tels que certains traits de personnalité (par exemple compulsive, asthénique) ou des antécédents de type névrotique, peuvent favoriser la survenue du syndrome ou aggraver son évolution; ces facteurs ne sont pas toutefois nécessaires ou suffisants pour expliquer la survenue du syndrome. Les symptômes typiques comprennent la reviviscence répétée de l'événement traumatique, dans des souvenirs envahissants ( flashbacks ), des rêves ou des cauchemars; ils surviennent dans un contexte durable d'anesthésie psychique et d'émoussement émotionnel, de détachement par rapport aux autres, d'insensibilité à l'environnement, d'anhédonie et d'évitement des activités ou des situations pouvant réveiller le souvenir du traumatisme. Les symptômes précédents s'accompagnent habituellement d'un hyperéveil neuro-végétatif, avec hypervigilance, état de qui-vive et insomnie, associés fréquemment à une anxiété, une dépression, ou une idéation suicidaire. La période séparant la survenue du traumatisme et celle du trouble peut varier de quelques semaines à quelques mois. L'évolution est fluctuante, mais se fait vers la guérison dans la plupart des cas. Dans certains cas, le trouble peut présenter une évolution chronique, durer de nombreuses années, et entraîner une modification durable de la personnalité (F62.0). | Névrose traumatique

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

397 bis. De referendarissen bij het Hof van Cassatie en de referendarissen en parketjuristen bij de hoven en rechtbanken houden op hun ambt uit te oefenen en worden gepensioneerd wanneer zij de leeftijd van vijfenzestig jaar hebben bereikt of wanneer zij wegens een ernstige en blijvende gebrekkigheid niet meer in staat zijn hun ambt naar behoren te vervullen.
397 bis. Les référendaires près la Cour de cassation ainsi que les référendaires et les juristes de parquet près les cours et tribunaux cessent d'exercer leurs fonctions et sont admis à la retraite lorsqu'ils ont atteint l'âge de soixante-cinq ans ou lorsqu'une infirmité grave et permanente ne leur permet plus de remplir convenablement leurs fonctions.

2° na advies van een medische dienst, die expertise heeft inzake vervroegde pensionering, als hij niet meer in staat is zijn ambt naar behoren te vervullen wegens zware en blijvende gebrekkigheid.
2° après l'avis d'un service médical qui dispose de l'expertise en matière de mise à la retraite anticipée, s'il n'est plus capable d'exercer convenablement ses fonctions à cause d'une infirmité grave et permanente.

« Art. 383. ­ De magistraten van de rechterlijke orde houden op hun ambt uit te oefenen en worden in rust gesteld bij het bereiken van de leeftijd van 65 jaar, of wanneer zij wegens een ernstige en blijvende gebrekkigheid niet langer in staat zijn hun ambt naar behoren te vervullen».
« Art. 383. ­ Les magistrats de l'ordre judiciaire cessent d'exercer leurs fonctions et sont admis à la retraite lorsqu'ils ont atteint l'âge de 65 ans, ou lorsqu'une infirmité grave et permanente ne leur permet plus de remplir convenablement leurs fonctions».

De wet van 25 juli 1867 « betreffende de ontslagverlening aan de magistraten » bepaalde in artikel 1 dat de « leden van de hoven en rechtbanken in ruste [werden] gesteld wanneer zij wegens een ernstige en blijvende gebrekkigheid niet langer in staat [waren] hun ambt naar behoren te vervullen, of wanneer zij [een leeftijd] [hadden] bereikt » (eigen vertaling) die verschilde naar gelang van het rechtscollege waartoe zij behoorden.
La loi du 25 juillet 1867 « relative à la mise à la retraite des magistrats » prévoyait, en son article 1, que les « membres des cours et tribunaux [étaient] mis à la retraite lorsqu'une infirmité grave et permanente ne leur permett [ait] plus de remplir convenablement leurs fonctions, ou lorsqu'ils [avaient] accompli » un âge variant selon la juridiction à laquelle ils appartenaient.

Uit de feiten van de aan de verwijzende rechter voorgelegde zaak, de procedurestukken en de motieven van de verwijzingsbeslissing blijkt dat het Hof wordt verzocht zich uit te spreken over de bestaanbaarheid, met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, van artikel 479 van het Wetboek van strafvordering, doordat het een verschil in behandeling zou invoeren tussen twee categorieën van personen die beweren dat zij zijn benadeeld door een misdrijf dat een correctionele straf tot gevolg heeft en dat zou zijn gepleegd door een plaatsvervangend vrederechter nadat hij de uitoefening van zijn ambt heeft stopgezet : enerzijds, de personen die zich benadeeld achten door zulk een misdrijf dat door die rechter zou zijn gepleegd na zijn inrustestelling wegens het bereiken van de leeftijd van 67 jaar en, anderzijds, diegenen die zich benadeeld achten door zulk een misdrijf dat door die rechter zou zijn gepleegd nadat hij in ruste was gesteld omdat hij wegens een ernstige en blijvende gebrekkigheid niet langer in staat was zijn rechterlijk ambt naar behoren te vervullen.
Il ressort des faits de la cause présentée au juge a quo, des pièces de la procédure et des motifs de la décision de renvoi que la Cour est invitée à statuer sur la compatibilité, avec les articles 10 et 11 de la Constitution, de l'article 479 du Code d'instruction criminelle, en ce qu'il établirait une différence de traitement entre deux catégories de personnes qui se prétendent lésées par un délit emportant une peine correctionnelle qu'aurait commis un juge de paix suppléant après avoir cessé d'exercer cette fonction : d'une part, les personnes qui s'estiment lésées par un tel délit qu'aurait commis ce juge après avoir été mis à la retraite en raison du fait qu'il avait atteint l'âge de 67 ans, et, d'autre part, celles qui s'estiment lésées par un tel délit qu'aurait commis un tel juge après avoir été mis à la retraite parce qu'une infirmité grave et permanente ne lui permettait plus de remplir convenablement sa fonction judiciaire.

Het mandaat kan ook beëindigd worden als een bestuursrechter niet meer in staat is zijn ambt naar behoren te vervullen wegens zware en blijvende gebrekkigheid.
Le mandat peut également être terminé si le juge administratif n'est plus en état de dûment remplir ses fonctions à cause de négligence grave et permanente.

­ de personen met een blijvende invaliditeit van minstens 50 % die uitsluitend voortvloeit uit gebrekkigheid van de onderste ledematen ».
­ aux personnes atteintes d'une invalidité permanente de 50 % résultant exclusivement d'infirmités frappant les membres inférieurs ».

Voordien werd deze aangelegenheid gereglementeerd door het ministerieel besluit van 1 december 1975 waarvan artikel 1 bepaalde dat de speciale kaart werd uitgereikt aan: - «de personen met een blijvende invaliditeit van minstens 60 %; - de personen met een blijvende invaliditeit van minstens 50 % die uitsluitend voortvloeit uit gebrekkigheid van de onderste ledematen».
Auparavant, la matière était régie par l'arrêté ministériel du 1er décembre 1975 qui stipulait en son article premier que la carte spéciale de stationnement était délivrée: - «aux personnes atteintes d'une invalidité permanente de 60 % au moins; - aux personnes atteintes d'une invalidité permanente de 50 % résultant exclusivement d'infirmités frappant les membres inférieurs».

Het gaat om personen die zich niet kunnen verplaatsen op eigen kracht, noch gebruik kunnen maken van het openbaar vervoer, namelijk personen die volledig blind zijn, die volledig verlamd zijn aan de bovenste ledematen, wier bovenste ledematen zijn geamputeerd of personen met een blijvende invaliditeit van ten minste 50% uitsluitend te wijten aan gebrekkigheid van de onderste ledematen.
Il s'agit de personnes qui ne peuvent se déplacer par leurs propres moyens ni utiliser les transports publics, c'est-à-dire de personnes qui souffrent d'une cécité totale, d'une paralysie totale des membres supérieurs, dont les membres supérieurs ont été amputés ou qui ont une invalidité permanente de 50% au moins due exclusivement à des dysfonctionnements des membres inférieurs.