Traduction de «bracht de algehele » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

algehele en finale afdoening | algehele en finale kwijting | algehele en finale vereffening
règlement final

handgreep van Bracht | methode van Bracht
procédé manuel de Bracht

algehele herverzekering van de verzekeringsovereenkomsten | algehele reassurantie van de overeenkomsten van verzekering
réassurance intégrale des contrats d'assurance

algehele blijvende arbeidsongeschiktheid
incapacité de travail complète définitive

algehele tijdelijke arbeidsongeschiktheid
incapacité de travail complète temporaire

algehele invaliditeit
invalidité totale

Omschrijving: Een stoornis waarin een sluipende maar progressieve ontwikkeling van zonderling gedrag, onvermogen aan de eisen van de samenleving te voldoen en algehele achteruitgang van het functioneren. De typerende negatieve kenmerken van een schizofrene resttoestand (b.v. afstomping van het affect, verlies van wilskracht, etc.) ontwikkelen zich zonder te zijn voorafgegaan door enigerlei duidelijke psychotische-symptomen.
Définition: Trouble caractérisé par la survenue insidieuse et progressive de bizarreries du comportement, d'une impossibilité à répondre aux exigences de la société et d'une diminution globale des performances. La survenue des caractéristiques négatives de la schizophrénie résiduelle (par exemple un émoussement affectif et une perte de la volonté, etc.) n'est pas précédée d'un quelconque symptôme psychotique manifeste.

Omschrijving: Stoornissen die voldoen aan enkele kenmerken van bulimia nervosa, maar waarvan het algehele klinische beeld die diagnose niet rechtvaardigt. Er kan bijvoorbeeld sprake zijn van herhaalde aanvallen van overeten en bovenmatig gebruik van laxantia zonder gewichtsverandering van betekenis of de kenmerkende overdreven-bezorgdheid voor lichaamsvorm en gewicht kan afwezig zijn.
Définition: Troubles qui comportent certaines caractéristiques de la boulimie, mais dont le tableau clinique global ne justifie pas ce diagnostic. Exemple: accès hyperphagiques récurrents et utilisation excessive de laxatifs sans changement significatif de poids, ou sans préoccupation excessive des formes ou du poids corporels.

Omschrijving: stoornissen die voldoen aan enkele kenmerken van anorexia nervosa, maar waarvan het algehele klinische beeld die diagnose niet rechtvaardigt. Eén van de kernsymptomen, zoals duidelijke angst om dik te zijn of amenorroe, kan bijvoorbeeld afwezig zijn bij een duidelijk gewichtsverlies en gewichtsreducerend gedrag. Deze diagnose dient niet gesteld te worden bij aanwezigheid van lichamelijke ziekten waarvan bekend is dat ze gewichtsverlies geven.
Définition: Troubles qui comportent certaines caractéristiques de l'anorexie mentale, mais dont le tableau clinique global ne justifie pas ce diagnostic. Exemple: l'un des symptômes-clés, telle une aménorrhée ou une peur importante de grossir, peut manquer alors qu'il existe une perte de poids nette et un comportement visant à réduire le poids. On ne doit pas faire ce diagnostic quand un trouble somatique connu pour entraîner une perte de poids est associé.

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

De Raad gaf in het bijzonder zijn goedkeuring aan de volgende maatregelen ter uitvoering van zijn uitspraak in de zaak T-228/02: hij wees op de mogelijkheid om de beslissing van de Raad voor het gerecht in eerste aanleg van de Europese gemeenschap aan te vechten; hij bracht de mogelijkheid te berde bij de Raad een verzoek in te dienen vergezeld van ondersteunende documentatie voor de beslissing over plaatsing of handhaving op de lijst te onderzoeken – zulke verzoeken worden direct na ontvangst behandeld; hij verstrekte voor alle personen, groepen en entiteiten voor wie dit feitelijk mogelijk was de motivering – in andere gevallen zouden de personen, groepen en entiteiten worden geïnformeerd door middel van een mededeling gepubliceerd in het Publicatieblad van de Europese Unie; de Raad voert tenminste een keer per half jaar een algehele evaluatie van de lijst uit in overeenstemming met de hierboven beschreven procedures, steeds met de nodige zorg voor eventuele aanvullende informatie.
Le Conseil a notamment adopté les mesures suivantes pour mettre en œuvre l'arrêt dans l'affaire T-228/02: il a attiré l’attention sur la possibilité de faire appel à la décision du Conseil devant le Tribunal de première instance des Communautés européennes; il a signalé qu'il était possible de soumettre une requête accompagnée de documents à l'appui pour que la décision d'inclusion ou de maintien sur la liste soit examinée, ces requêtes sont examinée dès leur réception; il a fourni un exposé des motifs à quasi toutes les personnes, groupes et entités pour lesquelles cela s’avérait possible – dans d’autres cas, les personnes, groupes et entités en ont été informées par le biais d’un avis publié dans le Journal officiel de l'Union européenne; il procède à une révision de la liste, au moins tous les six mois, conformément à la procédure décrite ci-dessus, en prenant systématiquement toute information supplémentaire en considération.

Het WCGM bracht in november 2005[5] advies uit en concludeerde daarin dat de algehele wetenschappelijke kwaliteit van het Fraunhoferrapport niet bijzonder hoog was gezien de geringe hoeveelheid gegevens en de wisselende kwaliteit daarvan, alsmede een aantal tekortkomingen in de analyse en de daaruit in de effectbeoordeling getrokken conclusies.
Dans son avis publié en novembre 2005[5], le CSRSE a estimé que la qualité scientifique globale du rapport Fraunhofer était relativement médiocre en raison de la faible quantité de données et de leur qualité inégale, ainsi que de plusieurs erreurs dans l'analyse et dans les conclusions qui en ont été tirées dans l'évaluation des effets.

Het effect van de aanzienlijke stijging van de werkgelegenheid in 1998 en 1999 bracht de algehele stijging van het aantal werknemers in de Unie sinds het begin van het herstel in 1994 naar iets onder de 7 miljoen, ofwel 4,5%, over vijf jaar.
L'augmentation considérable de l'emploi en 1998 et 1999 a eu pour effet de porter l'augmentation totale du nombre de personnes occupant un emploi dans l'Union, depuis le début de la reprise en 1994, à tout juste un peu moins de 7 millions, ou 4,5 % en cinq ans.