Vertaling van "c-410 97 commissie tegen " (Nederlands → Frans) :

Hiervoor worden de arresten Mannesmann van 15 januari 1998 (C-44/96), Connemara van 17 december 1998 (C-306-/97), Commissie tegen Ierland van 17 december 1998 (C-353/96) en Commissie tegen Spanje van 16 oktober 2003 (C-283/00), opgesomd.
L'on se référera à cet égard aux arrêts Mannesmann du 15 janvier 1998 (C-44/96), Connemara du 17 décembre 1998 (C-306-/97), Commission contre Irlande du 17 décembre 1998 (C-353/96) et Commission contre Royaume d'Espagne du 16 octobre 2003 (C-283/00).

De bij de bestreden bepaling opgerichte commissie kan, wanneer bij haar een beroep is ingesteld tegen een dergelijke beslissing van de academische overheden, dat beroep ongeldig verklaren (artikel 97, § 3, vierde lid, van hetzelfde decreet), indien bijvoorbeeld blijkt dat het motief in het voorliggende geval niet relevant is.
Saisie d'un recours contre une telle décision des autorités académiques, la commission créée par la disposition attaquée peut l'invalider (article 97, § 3, alinéa 4, du même décret), s'il apparaît, par exemple, que le motif n'est pas pertinent dans le cas d'espèce.

« Overwegende dat artikel 97 van de Grondwet, in zover het bepaalt dat elk vonnis met redenen is omkleed, een regel stelt die voor de partijen een wezenlijke waarborg is tegen de willekeur van de rechter en derhalve onafscheidelijk verbonden is met de opdracht een geschil te berechten; dat deze regel dientengevolge op elk in eigenlijke zin rechtsprekend college toepasselijk is; overwegende dat de commissies tot bescherming van de maatschappij, ingesteld door de wet van 1 juli 1964, in eigenlijke zin rechtsprekende colleges zijn, wanneer zij recht doen op geschillen betreffende de vrijheid van de persoon».
« Attendu que l'article 97 de la Constitution, en tant qu'il dispose que tout jugement est motivé, énonce une règle qui constitue pour les parties une garantie essentielle contre l'arbitraire du juge et, partant, est inséparable de la mission de juger une contestation; que cette règle est, dès lors applicable à toute juridiction contentieuse; attendu que, lorsqu'elles statuent en matière de liberté individuelle, les commissions de défense sociale instituées en vertu de la loi du 1 juillet 1964 sont des juridictions contentieuses ».

« Overwegende dat art. 97 van de Grondwet, in zover het bepaalt dat elk vonnis met redenen is omkleed, een regel stelt die voor de partijen een wezenlijke waarborg is tegen de willekeur van de rechter en derhalve onafscheidelijk verbonden is met de opdracht een geschil te berechten; dat deze regel dientengevolge op elk in eigenlijk zin rechtsprekend college toepasselijk is; Overwegende dat de commissies tot bescherming van de maatschappij, ingesteld door de wet van 1 juli 1964, in eigenlijke zin rechtsprekende colleges zijn, wanneer zij recht doen op geschillen betreffende de vrijheid van de persoon».
« Attendu que l'article 97 de la Constitution, en tant qu'il dispose que tout jugement est motivé, énonce une règle qui constitue pour les parties une garantie essentielle contre l'arbitraire du juge et partant inséparable de la mission de juger une contestation; que cette règle est, dès lors applicable à toute juridiction contentieuse; Attendu que, lorsqu'elles statuent sur des contestations relatives à la liberté individuelle, les commissions de défense sociale instituées en vertu de la loi du 1 juillet 1964 sont des juridictions contentieuses. »

VII. MEDEDELING VAN DE COMMISSIE AAN DE RAAD EN HET EUROPEES PARLEMENT MET HET OOG OP DE VASTSTELLING VAN EEN GEMEENSCHAPPELIJK PLATFORM VAN DE EUROPESE UNIE VOOR DE BIJZONDERE ZITTING VAN DE ALGEMENE VERGADERING VAN DE VERENIGDE NATIES OVER INTERNATIONALE SAMENWERKING IN DE STRIJD TEGEN DRUGS ­ COM (97) 670
VII. COMMUNICATION DE LA COMMISSION AU CONSEIL ET AU PARLEMENT EUROPÉEN EN VUE D'ÉTABLIR UNE PLATE-FORME COMMUNE DE L'UNION EUROPÉENNE POUR LA SESSION EXTRAORDINAIRE DE L'ASSEMBLÉE GÉNÉRALE DES NATIONS UNIES SUR LA COOPÉRATION INTERNATIONALE POUR COMBATTRE LES DROGUES ­ COM (97) 670

Zoals het Europees Hof van Justitie bij diverse gelegenheden heeft gesteld, in het bijzonder in zijn uitspraak van 26 maart 1987 in zaak 235/85 "Commissie tegen Koninkrijk der Nederlanden" en de uitspraken van 12 september 2000 in de zaken C-276/97 "Commissie tegen Franse Republiek" en C-359/97 "Commissie tegen Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland", blijkt uit artikel 4, lid 5, van de Richtlijn duidelijk dat er, in het licht van de doelstellingen van de Zesde Richtlijn, aan twee voorwaarden moet worden voldaan opdat de regel van behandeling als niet-belastingplichtig persoon van toepassing is: de activiteiten moeten worden uitgevoerd door een publiekrechtelijk gestuurd orgaan en dit orgaan moet deze activiteiten uitoefenen in de rol van publieke autoriteit.
Ainsi que la Cour européenne de justice l’a jugé à plusieurs reprises, en particulier dans l’arrêt du 26 mars 1987 prononcé dans l’affaire 235/85 «Commission contre Royaume des Pays-Bas» et dans ceux du 12 septembre 2000 rendus dans les affaires C-276/97 «Commission contre République française» et C-359/97 «Commission contre Royaume-Uni de la Grande-Bretagne et de l’Irlande du Nord», il ressort clairement de l’article 4, paragraphe 5, de la directive, lorsqu’il est examiné à la lumière des objectifs de celle-ci, que deux conditions doivent être remplies pour que s’applique la règle du traitement en tant que non-assujetti: les activités doivent être accomplies par un organisme de droit public et celui-ci doit les accomplir en sa qualité d’autorité publique.

Als uit onderzoek blijkt dat een maatregel van de Gemeenschap een tweeledig doel heeft of een dubbel bestanddeel bevat en als het ene kan worden aangewezen als het belangrijkste of overheersende doel of bestanddeel, terwijl het andere slechts incidenteel van aard is, moet de maatregel worden gebaseerd op één enkele rechtsgrondslag, namelijk de rechtsgrondslag die vereist is voor het belangrijkste of overheersende doel of bestanddeel (zie zaak C-155/91 Commissie tegen Raad Jurispr. 1993 I-939, par. 19 en 21 (arrest afvalrichtlijn), zaak C-42/97 Parlement tegen Raad Jurispr. 1999 I-869, par. 39 en 30 en zaak C-36/98 Spanje tegen Raad Jurispr. 2001 I-779, par. 59).
Si l'examen d'une mesure adoptée par la Communauté révèle qu'elle a une double finalité ou une double composante, dont l'une peut être perçue comme une finalité ou une composante principale ou prédominante, alors que l'autre n'est que simplement accessoire, la mesure doit se fonder sur une base juridique unique, à savoir celle qui est dictée par la finalité ou la composante principale ou prédominante (voir affaire C-155/91, Commission/Conseil, Recueil 1993, p. I-939, paragraphes 19 et 21 (arrêt directive déchets), affaire C-42/97, Parlement/Conseil, Recueil 1999, p. I-869, paragraphes 39 et 40, et affaire C-36/98, Espagne/Conseil, Recueil 2001, p. I-779, paragraphe 59).

Bij wijze van uitzondering kan een maatregel, als wordt vastgesteld dat deze tegelijkertijd diverse doelstellingen nastreeft die onafscheidelijk met elkaar verbonden zijn zonder dat het ene ten opzichte van het andere een secundair en indirect karakter heeft, worden gebaseerd op de overeenkomstige rechtsgrondslagen (zie daartoe zaak C-300/89 Commissie tegen Raad Jurispr. 1991 I-2867, par. 13 en 17 (arrest titaniumdioxide) en zaak C-42/97 Parlement tegen Raad, par. 38).
À titre d'exception, s'il est établi que la mesure poursuit simultanément plusieurs objectifs qui sont indissociablement liés sans être secondaires et indirects l'un par rapport à l'autre, la mesure peut se fonder sur les bases juridiques correspondantes (voir, à cet effet, l'affaire C-300/89, Commission/Conseil, Recueil 1991, p. I-2867, paragraphes 13 et 17 (arrêt bioxyde de titane) et l'affaire C-42/97, Parlement/Conseil, paragraphe 38).