Traduction de «cassatie evenwel geoordeeld » (Néerlandais → Français) :

Bij een arrest van 7 april 2008 heeft het Hof van Cassatie evenwel geoordeeld : « Krachtens artikel 82, § 3, eerste lid, wordt de door de werkgever in acht te nemen opzeggingstermijn, wanneer het jaarlijks loon van de bediende het in die bepaling voorgeschreven bedrag overschrijdt, vastgesteld hetzij bij overeenkomst, gesloten ten vroegste op het ogenblik waarop de opzegging wordt gegeven, hetzij door de rechter.
Par un arrêt du 7 avril 2008, la Cour de cassation a néanmoins jugé : « En vertu du premier alinéa dudit article 82, § 3, le délai de préavis à observer par l'employeur lorsque la rémunération annuelle de l'employé excède le montant prévu à cette disposition est fixé, soit par convention conclue au plus tôt au moment où le congé est donné, soit par le juge.

Bij een arrest van 26 oktober 1990 heeft het Hof van Cassatie evenwel geoordeeld : « Overwegende dat het gebrek aan voorzichtigheid of voorzorg, in de zin van de artikelen 418 en volgende van het Strafwetboek, overeenstemt met de nalatigheid of onvoorzichtigheid in de zin van de artikelen 1382 en 1383 van het Burgerlijk Wetboek; Dat de omstandigheid dat een strafbaar feit wordt gepleegd bij de uitvoering van een overeenkomst, aan de toepassing van de strafwet of van de regels van de uit een misdrijf voortvloeiende burgerrechtelijke aansprakelijkheid in beginsel niet in de weg staat; Dat het arrest, nu het vaststelt dat door gebrek aan toezicht fouten zijn begaan waardoor aan de eiser sub 3 onopzettelijk letsel is veroorzaakt, en nu zulke feiten noodzakelijk overeenstemmen met het misdrijf van onopzettelijk veroorzaken van slagen en verwondingen, niet wettig heeft kunnen beslissen dat te dezen alleen de contractuele aansprakelijkheid ter sprake kon komen; Wat het tweede onderdeel betreft : Overwegende dat schade waarvan de veroorzaking strafbaar is gesteld, niet als alleen maar contractuele schade kan worden aangemerkt op de enkele grond dat zij eveneens is veroorzaakt door de gebrekkige uitvoering van een bij overeenkomst aangegane verbintenis om voor de veiligheid van de getroffene in te staan » (Cass., 26 oktober 1990, Arr. Cass., 1990-1991, nr. 110).
Par un arrêt du 26 octobre 1990, la Cour de cassation a toutefois jugé : « Attendu que le défaut de prévoyance ou de précaution au sens des articles 418 et suivants du Code pénal correspond à la négligence ou l'imprudence prévue aux articles 1382 et 1383 du Code civil; Que la circonstance qu'une infraction est commise lors de l'exécution d'un contrat ne fait, en principe, obstacle ni à l'application de la loi pénale ni à celle des règles relatives à la responsabilité civile résultant d'une infraction; Que, dès lors qu'ils constatent que des fautes ont été commises par un manque de surveillance et ont causé des blessures involontaires au troisième demandeur, pareils faits correspondant nécessairement à l'infraction de coups et blessures involontaires, les juges d'appel n'ont pu décider légalement que seule la responsabilité contractuelle pouvait être engagée en l'espèce; Quant à la deuxième branche : Attendu que le dommage causé par un fait légalement punissable ne peut être considéré comme un dommage de nature exclusivement contractuelle par le seul motif qu'il a été causé ensuite de la mauvaise exécution de l'obligation contractuelle de veiller à la sécurité de la victime » (Cass., 26 octobre 1990, Pas., 1990-1991, I, n° 110).

Het Hof van Cassatie heeft in een op 16 december 2003 gewezen arrest (12) evenwel geoordeeld dat de onderzoeksbevoegdheid die is toegekend aan de ambtenaren die de controle op de directe belastingen uitvoeren, een fundamenteel andere invulling heeft dan die welke is verleend aan de ambtenaren die controles uitvoeren in het raam van de belasting over de toegevoegde waarde.
Dans son arrêt du 16 décembre 2003 (12) , la Cour de cassation a cependant considéré que les modalités du pouvoir d'investigation offert aux agents contrôleurs en matière de contributions directes étaient fondamentalement différentes de celles s'imposant aux agents contrôleurs TVA.

Evenwel heeft het Arbitragehof in het vermelde arrest geoordeeld dat er een ongelijkheid (art. 10) alsook een discriminatie (art. 11) is, gezien zij hun zaak niet voor de Raad van State kunnen brengen en anderzijds ook niet bij het Hof van Cassatie kunnen aanhangig maken.
Cependant la Cour d'arbitrage a dans l'arrêt mentionné jugé qu'il y a une inégalité (article 10) ainsi qu'une discrimination (article 11) étant donné que d'une part, ils ne peuvent saisir le Conseil d'État et d'autre part, ils ne peuvent saisir la Cour de cassation.

Na voormelde arresten heeft het Hof van Cassatie evenwel geoordeeld dat de stedenbouwkundig inspecteur niet als vrijwillig tussenkomende partij vermag op te treden, vermits « de vordering tot herstel die het openbaar ministerie op verzoek van de stedenbouwkundig inspecteur in het strafgeding uitoefent, de vordering van de stedenbouwkundig inspecteur zelf betreft, die aldus het hem wettelijk opgedragen algemeen belang waarneemt » (Cass., 24 februari 2004, Arr. Cass., 2004, p. 289, concl.
Postérieurement aux arrêts précités, la Cour de cassation a toutefois considéré que l'inspecteur urbaniste ne peut intervenir comme partie intervenante volontaire, étant donné que « l'action en rétablissement exercée au pénal par le ministère public à la demande de l'inspecteur urbaniste concerne l'action même de l'inspecteur urbaniste, qui reprend ainsi l'intérêt général légalement soutenu par ce dernier » (Cass., 24 février 2004, Arr. Cass., 2004, p. 289, concl.

Het Hof van Cassatie heeft, in een arrest van 2 september 2004 (C. 01.0186.F), dat een ommekeer in zijn rechtspraak uitmaakt, evenwel geoordeeld dat « het honorarium en de kosten van een advocaat of van een technisch raadsman die de benadeelde van een contractuele fout heeft betaald, een vergoedbaar element van zijn schade kunnen vormen, in zoverre zij [een noodzakelijk] karakter vertonen ».
Toutefois la Cour de cassation, par un arrêt du 2 septembre 2004 (C. 01.0186.F), qui constitue un revirement de sa jurisprudence, a considéré que « les honoraires et frais d'avocat ou de conseil technique exposés par la victime d'une faute contractuelle peuvent constituer un élément de son dommage donnant lieu à indemnisation dans la mesure où ils présentent [un] caractère de nécessité ».

Het Hof van Cassatie heeft, in een arrest van 2 september 2004 (C. 01.0186.F), dat een ommekeer in zijn rechtspraak uitmaakt, evenwel geoordeeld dat « het honorarium en de kosten van een advocaat of van een technisch raadsman die de benadeelde van een contractuele fout heeft betaald, een vergoedbaar element van zijn schade kunnen vormen, in zoverre zij [een] noodzakelijk[e] karakter vertonen ».
Toutefois la Cour de cassation, par un arrêt du 2 septembre 2004 (C. 01.0186.F), qui constitue un revirement de sa jurisprudence, a considéré que « les honoraires et frais d'avocat ou de conseil technique exposés par la victime d'une faute contractuelle peuvent constituer un élément de son dommage donnant lieu à indemnisation dans la mesure où ils présentent [un] caractère de nécessité ».

Bij een arrest van 29 september 2000, waaraan de verwijzende rechter refereert, heeft het Hof van Cassatie evenwel geoordeeld dat de nieuwe termijn van toepassing moet zijn op de rechtsvorderingen waarover nog niet definitief beslist is, om reden dat een rechterlijke beslissing die gewezen is op grond van een ongrondwettig bevonden wetsbepaling en die regelmatig bestreden is, niet in de rechtsorde gehandhaafd kan blijven, ook al is de nieuwe wet pas na een regelmatig cassatieberoep in werking getreden.
Toutefois, par un arrêt du 29 septembre 2000, invoqué par le juge a quo , la Cour de cassation a décidé que le nouveau délai doit s'appliquer aux actions qui ne sont pas encore jugées définitivement, au motif qu'une décision judiciaire rendue en application d'une disposition législative déclarée inconstitutionnelle et régulièrement attaquée ne peut être maintenue dans l'ordre juridique, lors même que la nouvelle loi n'est entrée en vigueur qu'après l'introduction d'un pourvoi en cassation régulier.

Het Hof van cassatie heeft evenwel geoordeeld dat het feit dat het vervoer van personeel gebeurt naar de verschillende en afwisselende werkplaatsen niet uitsluit dat dat vervoer kan ingericht zijn met een regelmaat en bestendigheid.
La Cour de cassation a toutefois estimé que la circonstance que le transport de personnel s'effectue vers des lieux de destination différents et variables n'empêche pas que ce transport puisse être organisé dans certaines conditions de régularité et de permanence.