Traduction de «commissie hierna „bestreden » (Néerlandais → Français) :

Toshiba Corporation (hierna: „Toshiba”) komt op tegen het arrest van het Gerecht van 21 mei 2014 in zaak T-519/09, Toshiba Corporation/Europese Commissie (hierna: „bestreden arrest”), waarbij alle middelen zijn afgewezen van haar vordering om nietigverklaring van de beschikking van de Europese Commissie in zaak COMP/39.129 — Energietransformators en zij is verwezen in de kosten.
La partie requérante au pourvoi conteste l’arrêt du Tribunal prononcé le 21 mai 2014 dans l’affaire T-519/09/Commission européenne (ci-après «l’arrêt attaqué»), dans laquelle Toshiba Corporation (ci-après «Toshiba») avait demandé l’annulation de la décision de la Commission européenne dans l’affaire COMP/39.129 — Transformateurs de puissance.

Bijgevolg heeft de vordering tot nietigverklaring van het besluit tot afwijzing van de klacht geen zelfstandige inhoud en moet ervan worden uitgegaan dat het beroep is gericht tegen het in verzoekers aanstellingsovereenkomst van 1 april 2013 opgenomen besluit om hem in te delen in rang AD 5 (hierna: „bestreden indelingsbesluit”), zoals dit door het besluit van 28 oktober 2013 tot afwijzing van de klacht is gepreciseerd (zie in die zin arresten Eveillard/Commissie, T‑258/01, EU:T:2004:177, punten 31 en 32, en Buxton/Parlement, F‑50/11, EU:F:2012:51, punt 21).
Par conséquent, les conclusions en annulation dirigées contre la décision de rejet de la réclamation sont dépourvues de contenu autonome et le recours doit être regardé comme dirigé contre la décision, contenue dans le contrat d’engagement du requérant du 1er avril 2013, fixant son classement au grade AD 5 (ci-après la « décision de classement attaquée ») et dont la motivation est précisée par la décision de rejet de la réclamation du 28 octobre 2013 (voir, en ce sens, arrêts Eveillard/Commission, T‑258/01, EU:T:2004:177, points 31 et 32, et Buxton/Parlement, F‑50/11, EU:F:2012:51, point 21).

de artikelen 1, punt 2, en 2, sub b, en — voor zover het verzoeksters betreft — artikel 3 van het besluit van de Commissie van 2 april 2014 in zaak AT.39610 — Stroomkabels (hierna: „bestreden besluit”) overeenkomstig artikel 264, lid 1, VWEU nietig te verklaren;
en vertu de l’article 264, paragraphe, 1, TFUE, annuler l’article 1er, point 2, l’article 2, sous b) et — dans la mesure où il concerne les requérantes — l’article 3 de la décision de la défenderesse du 2 avril 2014 dans l’affaire AT.39610 — Power Cables

Bij beschikking van 23 januari 2013 (hierna: „bestreden beschikking”) heeft het Gerecht het door Ghezzo Giovanni C. Snc ingestelde beroep tot nietigverklaring van beschikking 2000/394/EG van de Commissie inzake verlagingen van de sociale bijdragen gedeeltelijk kennelijk niet-ontvankelijk en gedeeltelijk kennelijk ongegrond verklaard.
Par ordonnance rendue le 22 janvier 2013 (ci-après l’ «ordonnance attaquée»), le Tribunal de l’Union européenne a déclaré que le recours introduit par Ghezzo Giovanni C. Snc, tendant à l’annulation de la décision de la Commission 2000/394/CE en matière de réduction de charges sociales, était en partie manifestement irrecevable et en partie manifestement dépourvu de tout fondement en droit.

Met het onderhavige beroep verzoekt de Commissie om nietigverklaring van het op het gebied van luchtvervoer vastgestelde „besluit van de Raad en de vertegenwoordigers van de regeringen der lidstaten van de Europese Unie, in het kader van de Raad bijeen” van 16 juni 2011 (besluit 2011/708/EU) (hierna: „bestreden besluit”).
Par le présent recours, la Commission demande l'annulation de la «décision du Conseil et des représentants des gouvernements des États membres de l’Union européenne, réunis au sein du Conseil» du 16 juin 2011 (décision 2011/708/UE) (ci-après la «décision attaquée» ou la «mesure attaquée») adoptée dans le domaine du transport aérien.

Met hun hogere voorziening verzoeken Akzo Nobel Chemicals Ltd (hierna: „Akzo”) en Akcros Chemicals Ltd (hierna: „Akcros”) om vernietiging van het arrest van het Gerecht van eerste aanleg van de Europese Gemeenschappen van 17 september 2007, Akzo Nobel Chemicals en Akcros Chemicals/Commissie (T‑125/03 en T‑253/03; hierna: „bestreden arrest”), voor zover het Gerecht daarin het verzoek om bescherming van de vertrouwelijkheid van de correspondentie met de intern juridisch adviseur van Akzo heeft afgewezen.
Par leur pourvoi, Akzo Nobel Chemicals Ltd (ci-après «Akzo») et Akcros Chemicals Ltd (ci-après «Akcros») demandent l’annulation de l’arrêt du Tribunal de première instance des Communautés européennes du 17 septembre 2007, Akzo Nobel Chemicals et Akcros Chemicals/Commission (T‑125/03 et T-253/03, ci-après l’«arrêt attaqué»), dans la mesure où le Tribunal a rejeté la demande de protection de la confidentialité de la correspondance avec le conseil juridique interne d’Akzo.

In haar krachtens artikel 9 van bijlage I bij het Statuut van het Hof van Justitie van de Europese Unie ingestelde hogere voorziening vraagt de Commissie van de Europese Gemeenschappen om vernietiging van het arrest van het Gerecht voor ambtenarenzaken van de Europese Unie (Eerste kamer) van 14 oktober 2008, Meierhofer/Commissie (F‑74/07, JurAmbt. blz. I‑A-1‑0000 en II‑A‑2‑0000; hierna: „bestreden arrest”), waarbij het besluit van de jury van vergelijkend onderzoek EPSO/AD/26/05 van 19 juni 2007 houdende bevestiging dat verzoeker in eerste aanleg niet was geslaagd voor het mondelinge examen van dat vergelijkend onderzoek, nietig is verklaard.
Par son pourvoi introduit au titre de l’article 9 de l’annexe I du statut de la Cour de justice de l’Union européenne, la Commission des Communautés européennes demande l’annulation de l’arrêt du Tribunal de la fonction publique de l’Union européenne (première chambre) du 14 octobre 2008, Meierhofer/Commission (F‑74/07, non encore publié au Recueil, ci-après l’« arrêt attaqué »), par lequel celui-ci a annulé la décision du 19 juin 2007 du jury du concours EPSO/AD/26/05 confirmant l’échec du requérant en première instance à l’épreuve orale dudit concours.

De Commissie dient ook te beoordelen of de bestreden steunmaatregelen voldoen aan het beginsel van „de particuliere investeerder in een markteconomie” (Market Economy Investor Principle; hierna ook de „MEIP-toets” genoemd).
La Commission devrait également déterminer si les mesures examinées suivent le principe de l’investisseur en économie de marché.

1 Met hun hogere voorziening vorderen de vennootschappen Diy-Mar Insaat Sanayi ve Ticaret Ltd Sirketi en Musa Akar vernietiging van de beschikking van het Gerecht van eerste aanleg van de Europese Gemeenschappen van 17 januari 2007, Diy-Mar Insaat Sanayi ve Ticaret en Akar/Commissie (T‑129/06, niet gepubliceerd in de Jurisprudentie; hierna: „bestreden beschikking”), waarbij het Gerecht niet-ontvankelijk heeft verklaard hun verzoek enerzijds tot nietigverklaring van beschikking MK/KS/DELTUR/(2005)/SecE/D/1614 van de Commissie van 23 december 2005 betreffende de plaatsing van een overheidsopdracht voor de uitvoering van werken voor de bouw van onderwijsinstellingen in de provincies Siirt en Diyarbakir (hierna: „litigieuze beschikking”), en anderzijds tot opschorting van de tenuitvoerlegging van de betrokken aanbestedingsprocedure.
Par leur pourvoi, les sociétés Diy-Mar Insaat Sanayi ve Ticaret Ltd Sirketi et Musa Akar demandent l’annulation de l’ordonnance du Tribunal de première instance des Communautés européennes du 17 janvier 2007, Diy-Mar Insaat Sanayi ve Ticaret et Akar/Commission (T‑129/06, non publiée au Recueil, ci-après l’«ordonnance attaquée»), par laquelle celui-ci a rejeté comme irrecevable leur recours tendant, d’une part, à l’annulation de la décision MK/KS/DELTUR/(2005)/SecE/D/1614 de la Commission, du 23 décembre 2005, relative à la passation du marché public de travaux relatif à la construction d’établissements d’enseignement dans les provinces de Siirt et de Diyarbakir (ci-après la «décision litigieuse»), et, d’autre part, au sursis à l’exécution de la procédure de passation en cause.

1 De Commissie van de Europese Gemeenschappen verzoekt om nietigverklaring van besluit 2003/106/EG van de Raad van 19 december 2002 inzake de sluiting namens de Europese Gemeenschap van het Verdrag van Rotterdam inzake de procedure met betrekking tot voorafgaande [geïnformeerde] toestemming (PIC) ten aanzien van bepaalde [gevaarlijke] chemische stoffen en pesticiden in de internationale handel (PB 2003, L 63, blz. 27; hierna: „bestreden besluit”), voorzover het is gebaseerd op artikel 175, lid 1, EG en niet op artikel 133 EG.
1 Par sa requête, la Commission des Communautés européennes demande l’annulation de la décision 2003/106/CE du Conseil, du 19 décembre 2002, concernant l’approbation, au nom de la Communauté européenne, de la convention de Rotterdam sur la procédure de consentement préalable en connaissance de cause applicable à certains produits chimiques et pesticides dangereux qui font l’objet d’un commerce international (JO 2003, L 63, p. 27, ci-après la «décision attaquée»), dans la mesure où elle est fondée sur l’article 175, paragraphe 1, CE et non sur l’article 133 CE.