Traduction de «concrete voorbeelden dient » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Gedragsstoornissen worden gekenmerkt door een zich herhalend en aanhoudend patroon van dissociaal, agressief of uitdagend gedrag. Zulk gedrag dient wel een belangrijke schending te zijn van wat voor de leeftijd nog maatschappelijk toelaatbaar wordt geacht; het dient dus ernstiger te zijn dan gewoon kattenkwaad bij kinderen of opstandigheid bij jeugdigen en dient duurzaam te zijn (zes maanden of langer). Kenmerken van een gedragsstoornis kunnen ook symptomatisch zijn voor andere psychiatrische toestanden, in welke gevallen aan de onderliggende diagnose de voorkeur gegeven dient te worden. | Voorbeelden van gedrag waarop de diagnose is gebaseerd zijn een buitensporige mate van vechten en intimideren; wreedheid tegenover andere mensen of dieren; ernstige vernielzucht; brandstichting; stelen; veelvuldig liegen; spijbelen van school en weglopen van huis; ongewoon frequente en heftige woedeaanvallen en ongehoorzaamheid. Elk van deze gedragingen, indien in opvallende mate aanwezig, is voldoende voor de diagnose, maar geïsoleerde dissociale daden zijn dat niet.
Définition: Troubles caractérisés par un ensemble de conduites dyssociales, agressives ou provocatrices, répétitives et persistantes, dans lesquelles sont bafouées les règles sociales correspondant à l'âge de l'enfant. Ces troubles dépassent ainsi largement le cadre des mauvaises blagues ou mauvais tours des enfants et les attitudes habituelles de rébellion de l'adolescent. Ils impliquent, par ailleurs, la notion d'un mode de fonctionnement persistant (pendant au moins six mois). Les caractéristiques d'un trouble des conduites peuvent être symptomatiques d'une autre affection psychiatrique; dans cette éventualité, ce dernier diagnostic doit être codé. Le diagnostic repose sur la présence de conduites du type suivant: manifestations excessives de bagarres et de tyrannie, cruauté envers des personnes ou des animaux, destruction des biens d'autrui, conduites incendiaires, vols, mensonges répétés, école buissonnière et fugues, crises de colère et désobéissance anormalement fréquentes et graves. La présence de manifestations nettes de l'un des groupes de conduites précédents est suffisante pour le diagnostic, alors que la survenue d'actes dyssociaux isolés ne l'est pas.

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Enkele concrete voorbeelden voorbeelden: - bij handicap daalt het aantal sessies van 480 naar 55; - bij afasie daalt het aantal sessies van 480 naar 288; - bij taalstoornissen daalt het aantal sessies van 384 naar 190; - bij dysartrie daalt het aantal sessies van 480 naar 176; - enz. Dit aantal sessies dient gespreid te worden over één, twee of vier jaar, afhankelijk van de pathologie.
Voici quelques exemples concrets: - en cas de handicap, ce nombre passe de 480 à 55; - en cas d'aphasie, de 480 à 288; - en cas de troubles du langage, de 384 à 190; - en cas de dysarthrie, de 480 à 176; - etc. Ce nombre doit être réparti sur un, deux ou quatre ans en fonction de la pathologie concernée.

Uit deze resultaten blijkt voorts dat de informatie uitgebreid moet zijn, tabellen en concrete voorbeelden dient te omvatten en in eenvoudige bewoordingen moet zijn gesteld, waarbij zo min mogelijk van technisch jargon wordt gebruikgemaakt.
Les documents d'information doivent être complets, inclure des tableaux et des exemples concrets et privilégier une formulation simple, où l'usage du jargon technique soit limité.

23. wijst erop dat in de strategie ter bestrijding van armoede en sociale uitsluiting met name aandacht dient te worden besteed aan de situatie van vrouwen en kinderen en dat deze in eerste instantie gericht dient te zijn op bevordering van een hoger levenspeil voor kwetsbare groepen die in de hoogste mate slachtoffer zijn van armoede en die, hun ervaringen in aanmerking genomen, het grootste risico lopen maatschappelijk te worden uitgesloten; verzoekt de Commissie en de lidstaten voorts erop toe te zien dat de verspreiding van voorbeelden van optimale werkmethoden vergezeld gaat van contextuele elementen en evaluaties ter bevordering van de dialoog tussen actoren uit verschillende landen en ter concrete verbetering van werkmethoden;
23. réaffirme que la stratégie de lutte contre la pauvreté et l'exclusion sociale doit accorder une attention particulière à la situation des femmes et des enfants et viser essentiellement à relever le niveau de vie des groupes vulnérables, les plus affectés par la pauvreté, et les plus sujets au risque d'exclusion sociale, en tenant compte de leur expérience, et invite la Commission et les États membres à faire en sorte que la diffusion des exemples de bonnes pratiques soit accompagnée d'éléments contextuels et d'évaluation propres à encourager le dialogue entre les intervenants des divers pays et l'enrichissement concret des pratiques;

22. wijst erop dat in de strategie ter bestrijding van armoede en maatschappelijke uitsluiting met name aandacht dient te worden besteed aan de situatie van vrouwen en kinderen en dat deze in eerste instantie gericht dient te zijn op bevordering van een hoger levenspeil voor kwetsbare groepen die in de hoogste mate slachtoffer zijn van armoede en die, hun ervaringen in aanmerking genomen, het grootste risico lopen maatschappelijk te worden uitgesloten; verzoekt de Commissie en de lidstaten voorts erop toe te zien dat de verspreiding van voorbeelden van optimale werkmethoden vergezeld gaat van contextuele elementen en evaluaties ter bevordering van de dialoog tussen spelers uit verschillende landen en ter concrete verbetering van werkmethoden;
22. réaffirme que la stratégie de lutte contre la pauvreté et l'exclusion sociale doit accorder une attention particulière à la situation des femmes et des enfants et viser essentiellement à relever le niveau de vie des groupes vulnérables, les plus affectés par la pauvreté, et les plus sujets au risque d'exclusion sociale, en tenant compte de leur expérience, et invite la Commission et les États membres à faire en sorte que la diffusion des exemples de bonnes pratiques soit accompagnée d'éléments contextuels et d'évaluation propres à encourager le dialogue entre les intervenants des divers pays et l'enrichissement concret des pratiques;