Zo rekenen deze deurwaarders aan consumenten aanzienlijke kosten aan die voorzien zijn in hun tarieven vastgesteld bij koninklijk besluit van 30 november 1976 (bijvoorbeeld aanmaningskosten), maar ook kosten die niet voorzien zijn, bijvoorbeeld kosten kantoor, administratiekosten, enz. Deze praktijken verhogen vaak aanzienlijk de schuldenlast van de consument, zonder tot een wezenlijke oplossing bij te dragen.
C'est ainsi que ces huissiers facturent aux consommateurs des frais considérables prévus dans leurs tarifs par l'arrêté royal du 30 novembre 1976 (par exemple des frais de mise en demeure), mais également des frais non prévus, par exemple des frais de bureau, des frais administratifs, etc. Ces pratiques accroissent souvent considérablement l'endettement du consommateur, sans contribuer à une véritable solution.