Ik ben mij er zeer wel van bewust dat dit een van de mogelijkheden is waarin de internationale verdragen voorzien, maar ik vraag mij het volgende af. Wij Europeanen hebben het er vaak over dat juist bij het bevorderen van de mensenrechten in de wereld het beginsel van toe-eigening van de eigen ontwikkeling, gewaarborgd moet worden, het zogeheten ownership-beginsel. Met andere woorden: wij mogen niet hier in Straatsburg of in Brussel voor een ander land of continent bepalen welke koers de juiste is en die koers vervolgens aan dat land of continent opleggen.
Je sais bien que c’est là une des options proposées par les traités internationaux, mais je rappelle que, lorsqu’il est question de promotion des droits de l’homme dans le monde, nous aimons garantir le fameux principe de titularité. Autrement dit, nous ne pouvons décider à Strasbourg ou à Bruxelles de la voie à suivre par un pays ou un continent, ni la lui imposer.
