In dat verband dringt zich de vraag op of, in plaats van de elkaar overlappende gemeenschappen, gewesten en taalgebieden, we niet beter zouden streven naar vier duidelijk afgescheiden deelgebieden: Vlaanderen, Wallonië, Brussel-Hoofdstad en het Duitstalig deelgebied, waarbij de faciliteiten definitief zouden verdwijnen en grondwettelijk zou worden gewaarborgd dat Brussel bestuurd en vertegenwoordigd zou worden door zowel Vlamingen als Franstaligen, waarbij de Vlamingen verder de zekerheid zouden verkrijgen om zelf, zonder inmenging van de Franstaligen, hun scholen, ziekenhuizen en cultuurcentra te beheren en uit te bouwen'.
Guy Verhofstadt se demandait alors s'il ne serait pas préférable d'opter pour quatre entités clairement distinctes : la Flandre, la Wallonie, Bruxelles-Capitale et la région germanophone ; les facilités disparaîtraient définitivement et la Constitution garantirait que Bruxelles soit administrée et représentée tant par des Flamands que par des francophones. Les Flamands recevraient la certitude de pouvoir gérer et développer eux-mêmes, sans immixtion des francophones, leurs écoles, leurs hôpitaux et leurs centres culturels.
